آب مروارید
به از بین رفتن شفافیت و کدر شدن عدسی چشم انسان، آب مروارید و در اصطلاح علمی آن کاتاراکت گفته میشود که باعث کاهش بینائی میگردد. با افزایش سن احتمال این بیماری هم بالا میرود. آب مروارید میتواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. آب مروارید مادرزادی میتواند ناشی از عفونتهای حین حاملگی مثل سرخجه، برخی بیماریهای مادر مثل دیابت یا مصرف دارو در دوران بارداری باشد. علل اکتسابی آب مروارید شامل ضربه به چشم، صدمات چشمی با مواد شیمیائی، قرار گرفتن طولانی مدت با اشعه مادون قرمز و ماوراء بنفش، مصرف دراز مدت برخی از داروها مثل کورتونها، برخی بیماریهای سیستمیک مثل دیابت و برخی از بیماریهای خود چشم مثل آب سیاه یا گلوکوم میباشد. شایعترین علت اکتسابی آب مروارید مربوطه به افزایش سن میباشد.
علائم آب مروارید
شایعترین علامت کاهش بینائی است که بدون درد و التهاب چشم است. از علائم دیگر دیدن هالههای رنگی در اطراف اجسام نورانی است یا ممکن است لبههای صاف اشیاء بصورت مواج یا منحنی دیده شود. دو بینی یک چشمی، تغییر در درک رنگها، دیدن نقاط ثابت تاریک میتواند از علائم این بیماری باشد.
در اطفال ممکن است تغییرات رفتاری، عدم توانایی مشاهده تخته سیاه، ناتوانی در مطالعه دیده میشود. در نوزادان ممکن است مردمک چشمشان سفید یا خاکستری شده یا لوچی آشکار داشته باشند.
تشخیص آب مروارید
توسط چشم پزشک و پس از گرفتن شرح حال دقیق و معاینه ساختمانهای چشم توسط دستگاههای مخصوص معلوم میشود. چون ممکن است بیمار در مراحل اوّلیه هیچ علامت و شکایتی نداشته باشد.
درمان آب مروارید
درمان داروئی مؤثری برای این بیماری وجود ندارد. تنها درمان قطعی جراحی است. البته زمان جراحی مبتنی بر قضاوت چشمپزشک پس از معاینه دقیق
میباشد. مثلاً در آب مرواریدهای مادرزادی در اطفال جراحی فوری برای جلوگیری از تنبلی چشم ضروری است. در آب مروارید که ناشی از افزایش سن میباشد ملاک جراحی میزان دید مورد نیاز فرد است. در واقع زمانی جراحی انجام میشود که کاهش بینائی فر د با زندگی روزمره وی با توجه به شغلش مداخله نماید. در برخی موارد مثلاً در بیماران دیابتی یا بیماران دیگری که مجبور به معاینه مکرر ته چشم هستیم حتی زودتر از معمول مجبور به جراحی هستیم. بندرت عدم جراحی میتواند منجر به تورم عدسی و ایجاد آب سیاه و افزایش فشار داخل چشم گردد که در این موارد باید بصورت اورژانس آب مروارید جراحی شود.
طی جراحی عدسی کدورت یافته خارج میشود و در صورت امکان یک لنز داخل چشمی با قدرت برابر عدسی چشم فرد در همان محل کاسته میشود. یا گاهی بعلت مشکلات چشم بیمار یا طی جراحی عدسی در محل دیگری جلوی عنبیه جا گذاری میشود.
تکنیکهای خروج عدسی کدورت یافته با دو روش عمده قابل انجام میشود:
الف) برش بزرگ 12-10 میلیمتر و خارج کردن محتویات عدسی کدورت یافته و جاگذاری لنز داخلی چشمی و سرانجام استفاده از بخیههای بسیار ظریف که در طی سه ماه بعد بخیهها برداشته میشود.
ب) برش کوچک 5/4-3 میلیمتری و خارج کردن محتویات عدسی توسط دستگاه فیکو (فیکوی سرد یا فیکولیزر) که نتایج جراحی تقریباً مشابه میباشد و جاگذاری لنز تا شونده از داخل برش کوچک که معمولاً از بخیه استفاده نمیشود.
تفاوت عمده دو روش در بهبود سریع بینائی و آستیگماتیسم بسیار کمتر و امکان جراحی یا بیحسی با قطره در روش با برش کوچک است که به اصطلاح به آن روش فیکو میگوئیم.
اقدامات قبل از عمل جراحی
پس از برنامهریزی اوّلیه برای عمل جراحی باید قدرت لنز درون چشمی محاسبه شود که این روش سرپائی با رایانه و دستگاه اولنراسوند انجام شده و چند دقیقه بیشتر طول نمیکشد. آزمایشات خون، رادیوگرافی قفسه سینه و نوار قلب باید انجام شود و مشورت با متخصص بیهوشی و قلب و عروق متناسب با سن و سلامت بیمار قبل از عمل انجام شود. همچنین آگاه نمودن پزشک معالج از وجود هر گونه عفونت در بدن بخصوص در سر و صورت و سابقه هر نوع بیماری قلبی، تنفسی، کلیوی و... لازم است. شب قبل از خواب و استراحت کافی داشته باشید. اگر جراحی با روش بیهوشی عمومی قرار است انجام شود حداقل 8-6 ساعت ناشتا باشید امّا اگر عمل با بیحسی موضعی قرار است انجام شود نیازی به ناشتا بودن نیست. در صورتی که پزشک برای شما قطره یا دارو تجویز کرده آنها را مرتب مصرف کنید.
اقدامات لازم پس از عمل جراحی
1- پس از انتقال بیمار به بخش و به هوش آمدن کامل میتواند از مایعات و سپس غذاهای نرم استفاده کند و میتواند راه برود و بنشیند.
2- برخی پزشکان پس از به هوش آمدن کامل بیمار آنها را ترخیص میکنند ولی بیماران باید روز بعد از عمل مراجعه نمایند.
3- صبح روز بعد از عمل باند چشم برداشته میشود و فقط ممکن است با یک محافظ بر روی چشم بیمار به منزل فرستاده شود. محافظ مناسب بر روی چشم تا زمان توصیه پزشک باید بکار رود.
4- در صورتی که بیماری خاصی مانند دیابت ندارید میتوانید از رژیم غذائی کامل استفاده کنید.
5- در وقت تعیین شده بعدی به پزشک مربوطه مراجعه کنید.
6- تا یک ماه پس از عمل از انجام کارهای سخت و بلند کردن اشیای سنگین و زور زدن و رفتن به سجده و رکوع خودداری کنید مگر اینکه پزشکتان توصیه دیگری به شما کرده باشد.
7- چشم خود را با انگشت یا دستمال و حول مالش ندهید.
8- استحمام چند روز پس از عمل متناسب با توصیه پزشکتان بلامانع است.
9- داروهای تجویز شده توسط پزشکتان را به طور مرتب و تا تاریخ تعیین شده مصرف کنید.
10- معمولاً خواندن و نوشتن و سایر کارهایی که نیاز به نشستن در پشت میز دارند پس از چند روز بلامانع است.
11- فعالیتهای بیرون از منزل را میتوانید چند روز پس از عمل از سر بگیرید.
12- در صورت درد شدید، کاهش دید، قرمز شدن چشم، یا تورم پلکها بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
13- اگر لنز داخل چشمی برای بیمار گذاشته شود پس از یک ماه میتوان عینک ظریفی به جای عینکهای سنگین و تیره برای انجام کارهای نزدیک و دور به بیمار تجویز کرد.
14- در بیماران دیابتی معاینات مکرر ته چشم بعد از عمل لازم است تا در صورت نیاز لیزر درمانی شود.
عوارض پس از عمل
عمل آب مروارید عمدتاً موفقیتآمیز است و مشکل خاصی برای بیماران ایجاد نمیکند.
درد خفیف و احساس تحریک و حساسیت به نور و تاری دید از عوارض معمول پس از عمل هستند. از عوارض احتمالی دیگر میتوان به عفونت داخل چشم، اِدِم قرنیه،خونریزی، افزایش فشار داخل چشم، جابجائی لنز کاشته شده و اِدِم ته چشم اشاره کرد.
ممکن است برای داشتن دید کامل پس از عمل، استفاده از عینک سبک لازم باشد. معمولترین مشکل پس از عمل، کدورت بر روی کپسول باقیمانده است که با استفاده از لیزر این کدورت برداشته میشود. این عمل سرپائی است و نیاز به بستری ندارد.
نکات ضروری در مصرف قطره ها و پمادهای چشمی:
- قبل از استفاده حتماً دستهایتان را بشویید.
- به تاریخ انقضاء قطره ها حتماً دقت داشته باشد. در صورتیکه قطره مستعملی از قبل دارید، پس از عمل از آن استفاده نکنید. از تماس نوک قطره چکان یا پماد با چشم، انگشتان و یا هر سطح دیگری جلوگیری کنید.
- اگر رنگ قطره تغییر کرده یا رسوب کرده است از آن استفاده نکنید. از زمان بازشدن درب بک قطره استریل حداکثر تا یک ماه می توانید از آن استفاده کنید.
- اگر بیش از یک نوع قطره یا چند قطره از یک قطره معین استفاده میکنید فاصلة بین چکاندن دو قطره حداقل پنج دقیقه باشد و فاصله مصرف داروی چشمی بعد با پماد حداقل ده دقیقه باشد.
روش مصرف
از بیمار بخواهید سرش را به طرف عقب خم کند و به بالا نگاه کند تا ملتحمه پلک تحتانی آشکار شود. قطره چکان را مستقیماً بالای چشم بیمار قرار دهید و در حالی که بیمار به بالا نگاه میکند قطره را داخل چشمش بریزید یا 0.5 تا 1 سانتیمتر از پماد را داخل ملتحمه پلک تحتانی قرار دهید. سپس از بیمار بخواهید 1 تا 2 دقیقه چشمهایش را ببندد و با انگشتانش گوشه داخلی چشمها را کمی فشار دهد. پمادهای چشمی را بهتر است قبل از خواب مصرف کنید چون در ساعت بیداری باعث تاری دید میشود.
اگر رنگ قطره تغییر کرده یا رسوب کرده است از آن استفاده نکنید. از زمان بازشدن درب بک قطره استریل حداکثر تا یک ماه می توانید از آن استفاده کنید.
- اگر بیش از یک نوع قطره یا چند قطره از یک قطره معین استفاده میکنید فاصلة بین چکاندن دو قطره حداقل پنج دقیقه باشد و فاصله مصرف داروی چشمی بعد با پماد حداقل ده دقیقه باشد.
راهنمای عمل لیزیک (ویژه بیماران)
- PRK (فتوریفراکتیو کراتکتومی)
- لازک و اپی لیزیک
- لیزیک
- لیزر اگزایمر
- روشهای عمل با دستگاه لیزر
- کاندید مناسب عمل جراحی
- اقدامات قبل از عمل
- اقدامات حین عمل
- توصیه های پس از عمل
مقدمه
لیزیک و PRK اعمالی هستند که برای اصلاح عیوب انکساری چشم نظیر نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم توسط دستگاه لیزر اگزایمر به کار میروند. محل عمل قرنیه چشم میباشد و با تغییر شکلی که روی قرنیه ایجاد میکنند باعث شفافیت تصویر ایجاد شده در چشم میشوند. این اعمال شامل دو مرحله میباشد:
در مرحله اوّل یک لایه نازک از سطح قرنیه برداشته میشود و در مرحله دوّم با استفاده از یک دستگاه لیزر مخصوص که به آن «لیزر اگزایمر» گفته میشود تغییرات دلخواه بر روی قرنیه ایجاد میشود. بطور کلی اعمال لیزر چشم را به دو دسته تقسیم میکنند: یکی اعمال سطحی و دسته دیگر اعمال عمقیتر، PRK، لازک و اپی لیزیک جزء اعمال سطحی و لیزیک جزء اعمال عمقی تقسیمبندی میشوند.
PRK (فتورفرکتیوکراتکتومی):
اولین شیوه اصلاح بینایی با لیزر، PRK میباشد. در این عمل ابتدا لایه پوششی سطح قرنیه (اپی تلیوم) به صورت دستی برداشته میشود و سپس اشعه لیزر به قرنیه تابیده میشود. پس از عمل چند روزی طول میکشد تا مجدداً اپی تلیوم ترمیم شود و سطح قرنیه را بپوشاند. ازمزایای این روش این است که برش بر روی قرنیه ایجاد نمیشود در نتیجه استحکام قرنیه کمتر دچار آسیب میشود. ولی از اشکالات آن این است که به علت تأخیر در ترمیم قرنیه بازگشت بینایی کند بوده و چند روزی بیمار درد و ناراحتی چشم خواهد داشت و دیگر از اشکالات آن در شمارههای بالا ایجاد کدورت قرنیه بوده است. اخیراً با استفاده از داروهای حین عمل و بعد از عمل این شانس به شدت کاهش یافته است.
لازک و اپی لیزیک:
این دو روش شبیه به PRK هستند و تنها تفاوت جزئی با یکدیگر دارند. در لازک اپی تلیوم قرنیه با کمک الکل رقیق شده برداشته میشود و در اپی لیزیک این کار با دستگاهی که شبیه میکروکراتوم است انجام میشود. تفاوت این دو شیوه با PRK در این است که اپی تلیوم مجدداً به محل خود بازگردانده میشود در صورتی که PRK اپی تلیوم برداشته شده دیگر استفاده نمیشود و به تدریج لایه جدیدی جایگزین آن میشود.
لیزیک:
تفاوت لیزیک و PRK فقط در مرحله اوّل عمل میباشد یعنی مرحله برداشتن یک لایه نازک از سطح قرنیه، که در لیزیک به جای برداشتن اپی تلیوم قرنیه، لایه از قرنیه به ضخامت 15 میکرون به صورت قلب برداشته میشود و پس از تابیدن لیزر به لایه زیرین این لایه مجدداً به محل خود بازگردانده میشود. از مزایای این روش ترمیم سریعتر و درد و ناراحتی کمتر بعد از عمل است. با این حال اشکال عمده عمل لیزیک عوارضی است که ممکن است موقع برداشتن لایه قرنیه با میکروکراتوم ایجاد شود و چون این دستگاه مانند یک رنده نجاری عمل کرده و با تیغهای که دارد برش ظریفی را در سطح قرنیه ایجاد میکند در موارد نادری ممکن است این تیغه درست عمل نکند و دیگر این که چون لایه ضخیمتری نسبت به PRK برداشته میشود ممکن است استحکام قرنیه با مشکلاتی مواجه شود.
لیزر اگزایمر
دستگاهی است که برای تغییر شکل قرنیه به منظور اصلاح عیوب انکساری چشم نظیر نزدیکبینی، دوربینی و آستیگماتیسم بکار میرود. در حقیقت کار اصلی در عمل PRK را این لیزر انجام میدهد. این لیزر در طیف نوری ماورابنفش قرار دارد و طول موج آن 193 نانومتر میباشد با تابش و برخورد شعاعهای این لیزر بر روی قرنیه نسج قرنیه تبخیر شده و انحنای سطح آن تغییر میکند و قرنیه شکل دلخواه به خود میگیرد. تأثیر لیزر بر روی قرنیه را در اصطلاح علمی Ablation میگویند. این مکانیزم شبیه تغییر شکل سنگ و صیقل دادن آن به وسیله ضربات چکش میباشد. لیزر اگزایمر یک لیزر گازی است و از تحریک مخلوطی از گاز آرگون و فلوراید توسط الکتریسیته ایجاد میشود. شعاعهای ایجاد شده توسط این لیزر با برخورد به سطح مورد نظر (قرنیه) بسیار دقیق اثر میکند و تأثیر آن در مقیاس میکرون بوده و به طوری که آسیبی به نسج مجاور وارد نمیکند.
روشهای عمل با دستگاه لیزر اگزایمر:
روش معمولی یا بدون کارت:در این روش تنها شماره چشم بیمار مشخص شده و اصلاح بینایی فقط براساس نمره انجام میشود.
روشهای پیشرفته:
1- روش استفاده از کارت Customized: در این روش علاوه بر نمره چشم سایر اختلالات اپتیکی چشم اندازهگیری و محاسبه شده و به همراه شماره چشم اصلاح میگردد. یعنی علاوه بر اصلاح میزان دید کیفیت دید فرد نیز بهبود
مییابد.
2- روش استفاده از کارت Tissue saving: این روش برای قرنیه با ضخامت کم استفاده میشود.
3- روش استفاده از کارت Aspheric: هدف از این روش جلوگیری از تغییر شکل قرنیه است.
کدام عمل برای شما مناسبتر است:
توصیه میشود انتخاب نوع عمل خود را همیشه به عهده پزشک محول کنید.
چه کسانی کاندید خوبی برای عمل جراحی میباشند؟
سن بیش از 18 سال.
عیب انکساری تقریباً ثابت در طول یکسال گذشته.
شماره چشم کمتر از 10 دیوپتر.
ضخامت مناسب قرنیه.
عدم ابتلا به بیماریهای مهم چشمی از قبیل قوز قرنیه، آب مروارید، آب سیاه و یا بیماریهای عمومی مهم از قبیل روماتیسم و دیابت پیشرفته.
توصیه ها و اقدامات قبل از عمل:
1- چند روز قبل و بعد از عمل از مواد آرایشی در اطراف چشمها استفاده نشود.
2- در صورت داشتن لنز تماسی نباید قبل از جراحی استفاده شود (لنز نرم یک هفته و لنز سخت سه هفته).
3- در صورت استفاده از هر دارویی یا بارداری و شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
4- از به کاربردن عطر و ادکلن در هنگام عمل خودداری کنید زیرا روی دستگاه اثر میگذارد.
5- افزایش همکاری شما حین عمل موجب افزایش شانس موفقیت عمل میشود.
6- در صورت نیاز میتوانید یک قرص mg5 دیازپام را حدود نیم ساعت قبل از شروع جراحی استفاده کنید تا از اضطراب شما کاسته شود.
توصیه های حین عمل:
1- این عمل تحت بیحسی موضعی با قطره انجام میشود.
2- از پلک زدن و حرکت دادن سر خودداری کنید.
3- به نور قرمز چشمک زن نگاه کنید و چشم خود را تکان ندهید.
مراقبتهای بعد از عمل:
مدتی پس از عمل توسط پزشک معاینه خواهید شد و لنز پانسمان برداشته
میشود. حتی ممکن است تا چند روز پس از عمل سوزش، اشک ریزش، درد و دید تار داشته باشید که این طبیعی است و به مرور دید شما باز خواهد گشت. استراحت بسیار خوب است. تا یک ماه از مالش چشمها خودداری کنید. مواد آرایشی چشمها را به مدت دو هفته استفاده نکنید. تا روز پس از عمل به صورت خود آب نزنید و تا 4 هفته شنا نکنید. استفاده از عینک آفتابی در روزهای پس از عمل توصیه میشود تغییرات دید پس از عمل (تار شدن و واضح شدن) طبیعی است و به تدریج از بین میرود.
عوارض احتمالی:
خوشبختانه اکثر عوارض جزئی و موقتی بوده و به مرور زمان برطرف میشود ولی به صورت خیلی نادر عوارضی ممکن است ایجاد شود شامل:
* هاله نور در شب.
* پخش نور در شب.
* حساسیت به نور.
* مهآلودگی و تاری دید.
* احساس خستگی چشم.
* تحریک مداوم چشمها.
این عوارض به مرور زمان برطرف میشوند.
سایر عوارض:
* عدم اصلاح کامل عیب انکساری.
* ایجاد آستیگماتیسم.
* بازگشت مقدار کمی از عیب انکساری.
* اصلاح بیش از حد عیب انکساری.
این عوارض در صورتی که پس از گذشت زمان برطرف نشوند مجدداً با لیزر قابل اصلاح میباشند.
گلوکوم (آب سیاه)
اطلاعات برای بیماران
شاید فکر نمیکردید امروز چشم پزشکتان بعد از معاینه بگوید: شما گلوکوم دارید بلافاصله با خود میگوئید گلوکوم چیست؟
وی در پاسخ میگوید: آب سیاه، بلافاصله سئوال و سئوال در ذهن شما مطرح میشود امّا نمیشود در زمان اندک همه را از چشمپزشک بپرسید پس مطالعه این مطلب را به شما توصیه میکنیم مطمئن هستیم که در پایان مطالعه آن به تعداد زیادی از سئوالات شما پاسخ داده شده است و تا حدود زیادی از نگرانی شما کاسته میشود.
فقط در ابتدا این را بدانید با توجه به پیشرفت علم چشمپزشکی و وجود طبیب حاذق میتوان با درمان صحیح علیرغم ابتلاء به گلوکوم یک زندگی آرام داشته باشید.
گلوکوم بیماری عصب چشم است و در جریان آن با آسیب تدریجی عصب، دید محیطی از دست میرود و در پایان کار فرد شبیه اینکه از یک لوله باریک و طویل به اطراف نگاه میکند دید تونلی پیدا میکند. شما میتوانید گلوکوم داشته باشید ولی از آن اطلاعی نداشته باشید، درد یا علائم دیگری وجود ندارند همچنین از آنجا که از دست رفتن دید محیطی عموماً به طور آهسته و تدریجی اتفاق میافتد به راحتی قابل درک نیست در بسیاری موارد گلوکوم در طی معاینه معمولی چشم پزشکی کشف شود.
به دلیل افزایش فشار مایع درون چشم تدریجاً عصب بینایی تضعیف میشود و آنقدر این حادثه میتواند آهسته رخ دهد که فرد متوجه نشود که اُفت دید برای او رخ داده است. یک ظرفشوئی را در نظر بگیرید با شیری که تمام مدت باز است حال اگر خروجی باز باشد و همه چیز درست عمل کند حادثهای رخ نمیدهد امّا اگر راه خروج مسدود باشد آب سرریز میکند. در چشم هم مایع زلالیه دائم ترشح میشود و اگر کانالهای خروجی درست عمل نکند افزایش فشار درون چشمی رخ میدهد.
تمایل به پیدایش آب سیاه میتواند موروثی باشد و در بعضی انواع آن افراد فامیل مبتلا احتمال ابتلاء بیشتری به این بیماری دارند. سن هم یک فاکتور مهم است هر چند این بیماری در سنین کم هم میتواند ایجاد شود ولی معمولاً در سنهای بالا شایعتر است. درمانهای طولانی مدت با داروهای کورتون، دیابت، جراحیهای چشمی و سابقه جراحتهای چشمی زمینه ساز این بیماری میتواند باشد.
به غیر از سنجش فشار چشم و معاینه عصب چشمپزشک شما گاهی درخواست سنجش دید محیطی میکند و با وسیلهای به اسم پری متری میخواهد حدود آسیب دید را بفهمد.
شما جلوی ماشینی مینشینید و نقطههای نورانی را در جاهای مختلف بالا، زیر و اطراف میتاباند. با استفاده از یک چشم در یک زمان و نگاه کردن مستقیم به جلو، با دیدن فلاشهای نور علامت میدهید و با همکاری هر چه بیشتر و بهتر شما نقطه دقیقتری از دید محیطی بدست میآید.
هرگز حرفهای بی اساس برخی افراد کم اطلاع را باور نکنید گلوکرم سرطان نیست بیماری واگیر و عفونی نیست در اثر مطالعه یا کار در محیط آلوده ایجاد نمیشود ربطی به رژیم غذایی ندارد و در اثر لنز هم ایجاد نمیشود.
میدانید اگر بپذیریم گلوکرم علاجپذیر نیست بلکه با استفادة صحیح از داروها قابل کنترل است و میتوان آسیب عصب را کند و یا متوقف کرد بهتر با موضوع کنار میآئیم. این که چشمپزشک شما توصیه به دارو، لیزر و یا جراحی میکند بستگی به نوع گلوکرم شما دارد.
داروهای آب سیاه فشار داخل چشمی را پائین میآورند. این کار بوسیلهی افزایش خروج مایع زلالیه از چشم و یا کاهش تولید آن صورت میگیرد. داروها باید به طور منظم و ممتد استفاده شود تا تأثیر آن ظاهر گردد. در اکثر موارد کنترل فشار داخل چشم با قطره مقدور است ولی گاهی توصیه همزمان به مصرف قرص هم میگردد. برخی بعد از کنترل فشار داخل چشم با دارو صرفاً با مراجعه به داروخانه و تهیه دارو این باور را دارند که فشار چشم آنها کنترل شده مانده است ولی میدانید که فشار چشم هم میتواند نوسانات زیادی داشته باشد و باید پزشک شما در جریان نحوهی مصرف دارو قرار گیرد. در واقع هرگز درمان خودسرانه و بدون نظارت پزشک تضمین کننده آیندة بینایی شما نخواهد بود.
مصرف این قطرههای چشمی در برخی افراد عوارضی میدهد که با گذشت چند هفته کمتر میشود. سوزش، تاری دید، اختلال دید نزدیک، قرمزی چشم و یا سردرد از این جمله هستند. خارش، گزگز شدن یا همان سوزش انگشتان دست و پا، کاهش اشتها و تغییر در طعم غذاها از جمله عوارض قرصهای گلوکرم
میباشد. با همکاری پزشک شما میتوانید به راحتی این مرحله را بگذرانید.
نمیتوان از اهمیّت موضوع نحوة قطره چکاندن گذشت، اگر کم بریزید بیماری کنترل نمیشود و اگر زیاد بریزید عوارض بیشتر میشود. قطره را میتوان ایستاده، خوابیده یا نشسته چکاند. اوّل دستهای خود را بشوئید، شیشه قطره را در دست بالای چشمتان نگه دارید به آرامی پلک پائین خود را با انگشت پائین بکشید تا حفره کوچکی در زیر چشم ایجاد شود و سپس قطره را بچکانید. به آرامی چشم را ببندید پلکهای را بسرعت باز و بسته نکنید تا قطره قبل از اینکه جذب شود از چشمتان بیرون بریزد. به منظور کاهش مقدار قطرهای که به داخل مجاری اشکی و از آن راه جذب عمومی بدن میشود باید برای 3 تا 5 دقیقه چشم را بسته نگه دارید این کار به بسته نگه داشتن مجاری اشکی کمک میکند.
در هر چشم هر نوبت فقط یک قطره بچکانید اگر نیاز بود که دو قطره متفاوت استفاده کنید 5 تا 10 دقیقه بعد از ریختن اوّلی صبر کنید تا مطمئن شود که دارو به داخل چشم جذب شده است.
فاصله زمانی بین دو ملاقات پزشک بستگی به موقعیت خاص بیماری چشم خواهد داشت. در هر ملاقات پزشک تمام و یا قسمتی از معاینه را تکرار میکند و اگر از فشار داخل چشم راضی باشد به تدریج فواصل ملاقاتها بیشتر میشود.
اگر یک نوبت مصرف قطره را فراموش کردید یعنی یک یا دو روز را بدون کنترل فشار چشم به سر خواهید برد و این به معنی آسیب دوباره عصب چشم شما خواهد بود. پس سعی نکنید برای جبران آن نوبت بعد دارو را دو برابر کنید چون فقط عوارض دارو را بیشتر کردهاید بنابراین مصرف منظم و مرتب علاج این مشکل خواهد بود.
موفقیت درمان شما بستگی به کار گروهی با چشمپزشک دارد. اگر چشم پزشک شما نداند چه مشکلی با نحوه مصرف دارو یا عوارض آن دارید نمیتواند کمکی هم بکند پس شما عضوی از تیم او هستید. قرار ملاقاتهای بعدی را به خاطر داشته باشید و سعی کنید با دقت در مصرف داروها بیماری را تحت کنترل در آورید. در زمان مراجعه به سایر پزشکان از نوع داروهای مصرفی برای گلوکرم آنها را مطلع سازید تا در صورت بروز مشکلات و یا تداخل داروئی بتوانند سریعتر رفع مشکل نمایند. پزشکان را دلسوز خود بدانید و به توصیههای آنان عمل کنید. برای شمار بیمار گرامی آرزوی توفیق و سلامتی داریم.