مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

سيستم رنين - آنژيوتانسين - آلدوسترون را به‌طور انتخابى سركوب مي‌كند؛ مهاركنندۀ ACE، مانع تبديل آنژيوتانسين I به آنژيوتانسين II مي‌شود، باعث گشادى عروق شريانى و وريدى مي‌گردد.

افزايش فشارخون، هيپرتانسيون بدخيم رنوواسكولار (با استثناء تنگى دوطرفه شرياني)، درمان كمكى در CHF، كريز كليوى فشارخون در اسكلرودرمي.

هيپرتانسيون:
بالغين: 5mg خوراكى در روز كه مي‌توان تا رسيدن به پاسخ مطلوب از 40-10 ميلي‌گرم در روز تغيير داد.
نارسائى احتقانى قلب CHF:
روزانه۵/۲ ميلي‌گرم خوراكى تا ۲۰ـ۵ mg/day در يك يا دو دوز منقسم قابل افزايش است؛ حداكثر دور روزانه 40mg/day.
در بيمارانى كه ديورتيك مصرف مي‌كنند:
بالغين: تزريق وريدى ۶۲۵/۰ mg به‌مدت 5 دقيقه كه مي‌توان دوز ۲۵/۱ mgهر 6 ساعت را به آن اضافه كرد.
اختلال كليوي:
بالغين: اگر كليرانس كراتينين كم‌تر از 3mg/dL باشد، 25/1 mg هر 6 ساعت و اگر بيش از 3mg/dL باشد، مقدار 625/0 mg.
موارد منع مصرف: در حاملگى (در گروه C قرار دارد) شيردهي.

قلبى عروقي: كاهش فشارخون، درد سينه، تاكيكاردي، اختلال ريتم.
دستگاه عصبى مركزي: بي‌خوابي، سرگيجه، كرختي، سردرد، خستگي، اضطراب.
گوارشي: تهوع، استفراغ، كوليت، دردهاى شكمي، اسهال، يبوست، خشكى دهان، عدم تشخيص مزۀ غذا.
پوستي: راش، پورپورا، طاسي، تعريق زياد خوني: اگرانولوسيتوز، نوتروپني.
چشم، گوش، حلق و بيني: وزوز گوش، تغييرات بينائي، گلودرد، دوبيني، خشکى و سوزش چشم.
ادرارى تناسلي: پروتئين اوري، نارسائى کليوي، افزايش ميزان پلي‌اورى يا اليگوري.
تنفسي: تنگي‌نفس، سرفه، رال، آنژيوادم.
متابوليک: هيپرکالمي.

در نقص عملکرد کليه، تنگى شريان کليوي، هيپوولمي، دريافت همزمان ديورتيک، افراد تحت دياليز، نارسائى عروق مغزى و احتمال هيپرکالمى بااحتياط مصرف شود.

مصرف ديورتيک‌هاى نگهدارنده پتاسيم باعث تشديد هيپرکالمى مي‌شود؛ NSAIDها باعث کاهش اثر هيپوتانسيو دارو مي‌شوند؛ مصرف همزمان پني‌سلامين باعث تشديد نفروتوکسيسيتى مي‌شود، ممکن است باعث افزايش سطح سرمى و احتمال مسموميت باليتيوم شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ کنترل فشار خون و نبض هر ۴ ساعت؛ به تعداد ريتم و کيفيت نبض توجه کنيد.
ـ الکتروليت‌ها: کلر، سديم، پتاسيم.
ـ قبل از شروع درمان آزمايشات پايه عملکرد کليه و کبد اندازه‌گيرى شود.
توصيه‌ها:
ـ تزريق وريدى (در صورت دسترس به فرم وريدي) به‌طور آهسته و در مدت ۵ دقيقه با استفاده از محلول رقيق‌کننده يا ۵۰ ميلي‌ليتر محلول قندي، کلريد سديم %۹/۰، کلريد سديم %۹/۰ در محلول قندى يا رينگرلاکتات يا الکتروليت تنها.
ارزيابى باليني:
وجود ادم در پا و ساق پا.
تورگور پوستى و خشکى مخاطات براى وضعيت هيدراسيون.
علائم CHF مثل: ادم، تنگي‌نفس، رال‌هاى مرطوب.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دارو را يک ساعت قبل از غذا مصرف کند.
ـ استفاده از ترکيبات OTC (ضدسرفه، سرماخوردگى يا حساسيت) فقط زير نظر پزشک صورت گيرد.
ـ به‌خاطر ايجاد حساسيت به نور، به بيمار بگوئيد از نور خورشيد پرهيز کرده و يا از محافظ پوستى استفاده کند.
ـ تأکيد کنيد که بيمار، حتى در صورت احساس بهبودى دوره درمان را کامل کند.
ـ بيمار موارد زير را به پزشک گزارش دهد. زخم‌هاى دهاني، گلودرد، تب، ادم دست‌ها يا پاها، ضربان قلب نامنظم، درد سينه، نشانه‌هاى آنژيوادم.
ـ در صورت کاهش فشار خون درنتيجه استفاده بيش از حد دارو، دهيدراتاسيون، استفراغ، تعريق بيش از حد يا اسهال با پزشک مشورت کند.
ـ دارو ممکن است باعث سرگيجه و غش گردد و احساس سبکى سر، در اولين روزهاى درمان ايجاد شود.
ـ ممکن است باعث ايجاد راش پوستى يا اختلال در تعريق شود.
ـ دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکند.
ـ از داروهاى OTC فقط زير نظر پزشک استفاده کند.
ـ براى جلوگيرى از کاهش فشارخون وضعيتي، تغيير وضعيت از حالت ايستاده و نشسته به آهستگى صورت گيرد.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
تداخل با: تست‌هاى تحمل گلوکز / انسولين.
درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، آتروپين وريدى براى براديکاردي، تئوفيلين وريدى براى برونکواسپاسم، ديژيتال، اکسيژن، ديورتيک‌ براى نارسائى قلبي، همودياليز.