مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

این دارو با اضافه شدن به DNA سنتز اسید نوکلئیک DNA را مهار می‌کند. هم‌چنین باعث مهار آنزیم توپوایزومراز II (آنزیمی که پیچش رشته DNA را افزایش می‌دهد) می‌شود.

درمان لوسمی میلوئید حاد (AML) در بالغین.

بالغین: روزانه 12mg بر مترمکعب به‌صورت وریدی به‌مدت 3 روز (در ترکیب باسیتارابین).
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو.

عوارض شایع: تهوع، استفراغ، دردشکم، اسهال، ازوفاژیت، آلوپسی کامل.

سرکوب مغز استخوان، بیماری قلبی، اختلال کبدی و کلیوی، حاملگی (گروه D)،

همراه ديگر داروهاى سيتوتوکسيک باعث مهار مغز استخوان مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ تعيين نحوه عملکرد کبدي، کليوى و مغز استخوان با توجه به سطح آنزيم‌هاى کبدى CBC, Cr, BUN با شمارش افتراقي.
ـ معاينه قلبى و انجام EKG پايه.
توصيه‌ها:
ـ دارو را با جريان وريدى تجويز کنيد و از تزريق عضلانى يا زيرجلدى خوددارى کنيد.
ـ از تماس دارو با پوست و ناحيه سطحى تزريق خوددارى کنيد.
ـ از تزريق دارو در وريدهاى کوچک، نواحى روى مفاصل و تاندون‌ها و انتهاى متورم خوددارى کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ براى تهيه غلظت هر ۱mg/ml ويال ۱۰ ميلي‌ليترى را با ۱۰ ميلي‌ليتر نرمان سالين مخلوط کنيد.
ـ بهتر است دارو را از طريق لوله آزاد و تزريق وريدى DW5% يا نرمان سالين، به‌طور آهسته در مدت ۱۵ـ۱۰ دقيقه وارد کنيد.
ـ در صورت نشت دارو به‌علت خطر نکروز بافتى به‌سرعت تزريق دارو را متوقف کنيد. (محل را بلافاصله کمپرس سرد کنيد).
ـ محلول حل شده در دماى اتاق به مدت ۳ روز و در يخچال مدت ۷ روز پايدار است. بعد از اين زمان محلول را دور بريزيد.
ارزيابى باليني:
سرکوب مغز استخوان: با انجام CBCهاى مکرر و مشاهده عوارض حاصل از ترومبوسيتوپنى (اکيموز و پورپورا)، لکوپنى (تب، عفونت، خستگي، تنگي‌نفس) قابل بررسى است.
محل تزريق: از نظر احتمال نشت دارو.
وضعيت قلبى ـ تنفسي: از نظر تنگى نفس، رال، ادم، آريتمي‌هاى خطرناک ناشى از CHF آموزش به بيمار و خانواده.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ توضيح دهيد آلوپسى عارضه‌اى شايع و برگشت‌پذير است. رويش جديد مو ۳ـ۲ ماه پس از آخرين دوز درمانى آغاز مي‌شود.
ـ به بيمار توصيه کنيد ضمن رعايت بهداشت کامل دهان از واکسيناسيون بدون نظارت پزشک خوددارى کند.
ـ براى بيمار علائم مربوط به ترومبوسيتوپنى و لکوپنى را شرح دهيد.