مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با همانندسازى ديواره سلولى ارگانيسم‌هاى حساس تداخل مي‌کند و ديواره سلولى به‌علت عدم ثبات اسمزى ناشى از فشار اسمزي، متورم شده و از بين مي‌رود.

عفونت‌هاى تنفسي، پوست، دستگاه ادرارى و استخوان، سوزاک، پنوموني، و بر کوکسي‌هاى گرم مثبت (استافيلوکوک اورئوس، استافيلوکوک پيوژن، استرپتوکوک ويريدنس، استرپتوکوک فکاليس، استرپتوکوک بويس و استرپتوکوک پنومونيه) و کوکسي‌هاى گرم منفى (نيسرياگنوره و نيسريامننژيتيديس) و باسيل‌هاى گرم مثبت (کلستريديوم پرفرنژنس، کلستريديوم تتاني) و باسيل‌هاى گرم منفى (باکتروئيدس، F.nucleatum، اشرشياکلي، کلبسيلا، پروتئوس ميرابيليس، P.rehgesii p.vulgaris M.morgani، انتروباکتر، سيتروباکتر، پسودومونا، آئوروژينزا، سراتيا، آسينتوباکتر، پپتوکوک، پپتواسترپتوکوک و يوباکتريوم).

عفونت‌هاى سيستميک:
بالغين و کودکان بزرگتر از ۱۲ سال: عضلاني/ وريدى mg/kg/day 100-300
در دوزهاى منقسم هر ۶ـ۴ ساعت (حداکثر ۴ گرم هر ۶ ساعت).
پروفيلاکسى از عفونت‌هاى جراحي:
بالغين: وريدى ۲ گرم، ۱ـ۵/۰ ساعت قبل از عمل، ممکن است در طى عمل يا بعد از آن تکرار شود.
عفونت‌هاى شديد، سودومونا:
بالغين: ۳gr به‌صورت وريدى يا عضلانى هر ۴ ساعت (حداکثر ۲۴gr/day).
گونودره بدون عارضه:
بالغين: ۱gr پروبنسيد، سپس ۲gr پيپراسيلين از راه عضلاني.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به پني‌سيلين‌ها، نوزادان.

خوني: آنمي، افزايش زمان سيلان، مهار فعاليت مغز استخوان.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، افزايش ALT,AST, درد شکم، گلوسيت، کوليت.
ادراري‌تناسلي: اوليگوري، پروتئينوري، هماچوري، واژينيت، مونيلياز، گلومرولونفريت.
دستگاه عصبى مرکزي: بي‌حالي، توهم، اضطراب، افسردگي، پرش، اغماء، تشنج.
متابوليک: هيپوکالمي، هيپوناترمي.

در حاملگى (در گروه B قرار دارد)، حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها، نارسائى احتقانى قلبى بااحتياط مصرف شود.

مصرف همزمان با داروهاى ضدانعقادى باعث تشديد خطر خونريزى مي‌شود؛ پروبنسيد باعث کاهش دفع دارو و افزايش مدت اثر آن مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O، را بررسى کنيد، هماچورى و اوليگورى را گزارش دهيد زيرا پني‌سيلين در دوزهاى بالا نفروتوکسيک است.
ـ هر بيمار با گرفتارى سيستم کليوى را بررسى کنيد زيرا در عملکرد ضعيف سيستم کليوى دارو به آهستگى ترشح مي‌شود و مسموميت ممکن است به‌سرعت رخ دهد.
ـ تست‌هاى کبدي: ALT, AST.
ـ تست‌هاى خوني: تعداد گلبول‌هاى سفيدخون، گلبول‌هاى قرمز، هماتوکريت و هموگلوبين، زمان سيلان.
ـ تست‌هاى کليوي: کامل ادرار، پروتئين، خون.
ـ قبل از دارودرمانى C&S را بررسى کنيد، بعد از گرفتن کشت، به زودى دارو داده مي‌شود.
توصيه‌ها:
ـ براى تزريق وريدى يک گرم از دارو را در ۵ml يا بيشتر آب‌مقطر يا کلريدسديم %۹/۰ رقيق کنيد، آن را تکان داده و در مدت ۵ـ۳ دقيقه به بيمار بدهيد، ممکن است رقيق کردن بعدى دارو، با دکستروز واتر ۵ درصد و نرمال سالين %۹/۰ انجام شود در مدت نيم‌ساعت، به بيمار داده شود. داروى اوليه وريدى قطع مي‌شود.
ـ دارو را بعد از C&S، به‌طور کامل بدهيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در هنگام تزريق دارو، به وسايلى چون آدرنالين، ساکشن، ست‌تراکئوستومي، لوله‌گذارى داخل تراشه‌اى بايد دسترسى داشت.
ـ در هنگام حملات اسهال، بيمار بايد مايعات کافى (mL2000) دريافت کند.
ـ بعد از اطمينان از تجويز پزشک، براى بررسى آلرژي، تست خراش را انجام دهيد. تست را معمولاً وقتى انجام دهيد که پني‌سيلين تنها داروى انتخابى باشد.
ـ دارو را در دماى اتاق نگهدارى کنيد محلول تهيه شده را براى مدت ۲۴ ساعت يا ۷ روز در يخچال بگذاريد.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: از بين رفتن تب، ترشح چرکي، قرمزي، التهاب.
الگوى روده قبل و بعد از زايمان.
بعد از تجويز پني‌سيلين، بثورات پوستى را به‌مدت يک هفته بعد از قطع دارو ارزيابى کنيد.
وضعيت تنفسي: تعداد، ويژگي، خس‌خس، احساس فشار در قفسه سينه.
قبل از شروع درمان، آلرژى و هرگونه واکنش داروئى را ارزيابى کرده و اين موارد را در چارت يا کاردکس مشخص نمائيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ ممکن است بعد از کامل شدن دوره درمان با دارو، کشت انجام شود.
ـ گلودرد، تب و خستگى را گزارش کنيد (ممکن است بيانگر اضافه شدن عفونت باشد).
ـ اگر آلرژى به پني‌سيلين وجود داشته باشد مريض بايد پلاک يا کارت شناسائى با خود حمل نمايد.
ـ اگر اسهال رخ داد به پرستار اطلاع دهيد.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
مثبت کاذب: گلوکز ادرار، پروتئين ادرار، کومبس.
درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، بازکردن راه هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکوستروئيد وريدى براى موارد آنافيلاکسي.