مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با اثر بر رسپتورهايβ1 قلبى باعث افزايش قدرت انقباضي، افزايش جريان خون عروق كرونر، و ضربان قلب مي‌گردد.

جراحى قلب، نارسائى قلب كه به درمان‌هاى معمولى پاسخ نمي‌دهد.

بالغين: انفوزيون وريدى 2/5 تا 10mcg/kg/min كه درصورت نياز مي‌توان تا 40mcg/kg/min دوز آن را افزايش داد و به‌مدت 72 ساعت با تزريق مداوم داراى اثردرمانى آن باقى مي‌ماند.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، انفاركتوس حاد ميوكارد، تنگى ساب‌آئورتى هيپرتروفيك ايديوپاتيك (IHSS).

دستگاه عصبى مركزي: اضطراب، سردرد، سرگيجه.
قلبى عروقي: تپش قلب، انقباضات زودرس بطني، تاكيكاردي، افزايش فشارخون، آنژين.
گوارشي: سوزش پشت جناغ، تهوع، استفراغ.
عضلانى اسكلتي: كرامپ عضلانى (ساق).

در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، شيردهي، بچه‌ها، فيبريلاسيون دهليزي، افزايش فشارخون بااحتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O.
ـ پيوسته ECG در زمان تجويز دارو؛ در صورت افزايش فشارخون، دارو را کاهش دهيد.
ـ پس از استفاده از فرم وريدى دارو، هر پنج دقيقه نبض و فشارخون را بررسى کنيد.
ـ در صورت امکان در زمان انفوزيون CVP, PWP را بررسى کنيد.
توصيه‌ها:
ـ در تزريق وريدى ۲۵۰ميلي‌گرم دارو را با ۱۰mL آب مقطر يا دکتسروزواتر رقيق کنيد، مي‌توان براى رقيق‌شدن بيشتر با ۵۰mL از اين محلول مخلوط کرد.
ـ براى کاهش حجم، از افزاينده‌هاى حجم پلاسما استفاده کنيد.
ـ انفوزيون وريدى را به آرامى و پس از تهيه محلول مناسب، انجام دهيد، و دارو را با حداقل ۵۰mL دکستروزواتر، ۹% نرمال سالين يا لاکتات سديم رقيق کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ محلول تهيه شده را به مدت بيش از ۲۴ ساعت در يخچال نگهدارى نکنيد.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: افزايش فشار خون به‌همراه تثبيت وضعيت مريض.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دلايل تجويز دارو را به مريض بگوئيد.
درمان مصرف بيش از حد دارو: تجويز مهارکننده‌هاى B1 آدرنرژيک.