مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

باعث افزايش برون‌ده قلبى مي‌شود: با اثر برروى گيرنده‌هاى α باعث تنگ‌شدن عروق مي‌شود؛ در دوزهاى كم باعث گشادشدن عروق مزانتريك و كليوى مي‌شود.

شوك، افزايش پرفوزيون، افت فشارخون.

بالغين: انفوزيون وريدى 2 تا 5mcg/kg/min و حداكثر تا 50mcg/kg/min كه براساس پاسخ مريض سنجيده مي‌شود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، فيبريلاسيون بطني، تاكي‌ديس‌ريتمي، فئوكروموسيتوم.

دستگاه عصبى مركزي: سردرد.
قلبى عروقي: تپش قلب، تاكيكاردي، افزايش فشارخون، ضربان نابجا، آنژين، پهن‌شدن كمپلكس QRS، تنگى عروق محيطي.
تنفسي: تنگى نفس.

در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، شيردهي، آمبولى شرياني، بيمارى عروق محيطى (بيمارى رينود، يا برگر) با احتياط مصرف شود.

فني‌توئين و گوانيتيدين باعث کاهش اثر دوپامين مي‌شود، داروهاى آلفا آنتاگونيست باعث مهار انقباض محيطى مي‌شوند؛ مصرف آلکالوئيدهاى ارگوت، فورازوليدون و MAOI باعث تشديد اثرات آلفا ـ آدرنرژيک (سردرد، فشارخون و هيپرترمي) مي‌شود؛ مصرف بتابلوکرها باعث کاهش اثرات اينوتروپيک دوپامين مي‌شود؛ مصرف هالوتان باعث تشديد خطر افزايش فشارخون و آريتمى مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O.
ـ مداوم ECG در زمان تجويز دارو، در صورت افزايش فشار خون، دوز دارو کاسته شود.
ـ نبض و فشار خون هر پنج دقيقه يک‌بار و پس از تجويز فرم وريدى دارو.
ـ در صورت امکان PWP, CVP، در زمان انفوزيون بررسى شود.
توصيه‌ها:
ـ از افزاينده‌هاى حجم پلاسما در زمان کاهش حجم استفاده کنيد.
ـ پس از رقيق‌کردن ۲۰۰ mg دارو در ۵۰۰ـ۲۵۰ mL محلول مناسب، از راه وريدى استفاده شود.
ـ انفوزيون وريدى را به آرامى و پس از تهيه محلول مناسب و با استفاده از پمپ انفوزيون انجام شود، و قبل از انفوزيون راه وريدى را باز نموده، و سپس انفوزيون انجام گيرد.
روش تهيه / تجويز:
ـ محلول تهيه شده را به مدت بيش از ۲۴ ساعت در يخچال نگهدارى نشود.
ـ از محلول‌هائى که تغيير رنگ داده‌اند، استفاده نکنيد.
ارزيابى باليني:
کرختى و سردى انتهاء؛ جريان خون محيطي، ممکن است کاهش يابد.
محل تزريق: ممکن است پوست‌اندازى (نکروز) بافتى ايجاد شود و در صورت بروز اين حالت فنتولامين به‌همراه نرمال سالين داده شود.
پاسخ درماني: افزايش فشار خون به‌همراه تثبيت وضعيت مريض.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دليل استفاده از دارو براى مريض شرح داده شود.
درمان مصرف بيش از حد دارو: تجويز مهارکننده‌هاى β1 آدرنرژيک.