برای اختلالات صوت دو منشاء را می توان درنظرگرفت:
الف- اختلالات صدا با منشاءعملکردی یا غیر ارگانیک
در این نوع اختلالات هیچ گونه نقص جسمی و ارگانیک درحنجره یا قسمت های دیگر وجود ندارد ولی ممکن است که اشکال عملکردی پس از گذشت زمان منجر به ایجاد اختلالات عضوی گردد این گروه از اختلالات به دو دسته تقسیم می شود :
۱ -vocal Misuse) -استفاده نادرست از تارهای صوتی): در این حالت عملکرد حنجره صرف آوا سازی زیاد در تواتر های نامناسب ،بلند بودن شدت صوت و یا برخورد شدیدی تارهای صوتی با یکدیگر در شروع آوا سازی می شود این پرکاری تارهای صوتی سرانجام باعث گرفتگی صدا با منشاء عملکردی شده و در طولانی مدت بیمار به ضخیم شدگی تارهای صوتی و یا پولیپ تارهای صوتی مبتلا می گردد.
ب-اختلالات با منشاء ارگانیک
در این نوع اختلالات بعلت وجود عوامل فیزیکی یاجسمی نامناسب، شدت، کیفیت و تشدید صدا دستخوش اختلال می گردد.این اختلالات می توانند در اثر آسیب دیدگی حرکت فعال تارهای صوتی، وجود تغییرات نامناسب در طول و ضخامت تارهای صوتی، کم شنوایی یا ناشنوایی ، اشکالات جسمی در تنفس و تغییرات ساختمانی حفرات تشدید باشد سایر عوامل ارگانیک که آواسازی طبیعی را مختل می کند شامل موارد زیراست :
۱- ضربه مستقیم به غضروف های حنجره ۲- فلجی حنجره ۳- زخم تماس
4 - کیست اپی درم ۵- پولیپ ۶- پاپیلوما 7- آسیب های عروقی ۸- التهاب حنجره
۹- ندول ۱۰- ادم رینکه ۱۱- گرانولوم ۱۲- سرطان حنجره
با توجه به ماهیت پیچیده و چند بعدی صوت، فرآیند ارزیابی اختلالات صوت باید به گونه ای باشد که ابعاد مختلف آن را در بر گیرد بدین منظور ارزیابی صوت شامل ارزیابی های عینی (با استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی ) و ارزیابی های شنیداری – ادارکی ) می باشد که در کنار تاریخچه گیری ومصاحبه روند ارزیابی وتشخیص تکمیل می شود اختلال صوتی ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا توسط پزشک خانواده ، متخصصین کودکان ومتخصصین داخلی ارزیابی می شود وزمانیکه اختلال صوتی بیش از دوهفته طول بکشد واین اختلال صدا با علائم درد. سرفه خونی ، بلع سخت واحساس توده در گردن همراه باشد و دلیل مشهودی برای آن موجود نباشد باید به متخصص گوش وحلق گوش وحلق وبینی به منظور ارزیابی تشخیصی وآسیب شناس گفتار وزبان برای ا یجاد پارامترهای صوتی ارجاع داده شوند.
صوت یکی ازجنبه های گفتار است که درروند برقراری ارتباط نقش مهمی را ایفا میکند وبخشی از مراجعه کنندگان به کلینیکهای گفتاردرمانی را مبتلایان به اختلالات صوت تشکیل می هند اختلال در صوت هرگونه اختلال در متغیرهای صوتاز قبیل زیر وبمی (pitch)ـ بلندی (loudness)ـ کیفیت (quality) وانعطاف پذیری (flexibility) می باشد که باعث جلب توجه اطرافیان می شود بعبارت دیگر هرگونه صوت که باسن، جنس، موقعیت عاطفی و پذیرش اجتماعی فرد متناسب نباشد رااختلالات در صوت می گویند
انواع اختلالات صوتی عبارتنداز :
(mono pitch) -1 زیرو بمی یکنواخت (در این حالت شخص در طول گفتار با فقدان تغییرات مناسب زیروبمی مواجه می شود)
(inappropriate pitch)-2 زیروبمی نامناسب در این حالت دامنه زیر و بمی صوت با در نظر گرفتن سن و جنس خارج از محدوده طبیعی است )
(pitch breaks) -3 شکست زیر و بمی (تغییرات سریع ، ناگهانی غیر منتظره وکنترل نشده زیر و بمی که در جهت زیر یا بم مشخص می شود )
(mono loudness) -4 بلندی یکنواخت (تغییرات بلندی کمتراز حدطبیعی بوده و بیمار توانایی ایجاد تغییر در بلندی را ندارد)
(hoarseness) -5 تغییرات بیش از حد بلندی (تغییرات بلندی بسیار محسوس واز حد طبیعی بیشتراست)
(breathiness) -6 بلندی بیش از حد معمول (هر بلندی بیش از حد طبیعی است)
(tension) -7 گرفتگی و خشونت صدا (خشونت وناهنجاری در صدا)
(tremor) -8 نفس آلودگی (مقدار زیادی هوای غیر مرتعش از بین تار آواها به هدر میرود و خروج هوا قابل شنیدن است)
(strain struggle) -9 تنش (در حین آوا سازی همراه با برخورد شدید تارآواها و انقباضات قابل مشاهده در عضلات خارجی گردن ،تنش به وجود می آید)
(diplophonia) -10 لرزش (تغییرات موزون غیرارادی و ناخواسته صوت)
(aphonic) -11 صوت پرفشار وکشش (صوت با فشار وکشش بیش از حد تولید می شود)
۱۲- گسیختگی ناگهانی صوت (افت ناگهانی بلندی صدا وبه دنبال آن بروز حالت نفس آلودگی )
۱۳-دو صدایی (وجود دونوع زیر و بمی متفاوت به طور همزمان در صوت)
۱۴ - بی صدایی (عدم وجود صدا که به صورت نجوا یا پچ پچ ادارک می شود)
مشاهده پروفایل جناب آقای محمد صادق باقری (گفتاردرمان)