مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با اثر مستقيم و اتصال به DNA ارگانيسم و تخريب آن تريکومونا و آميب را مي‌کشد.

آميبيازيس روده‌اي، آبسه آميبي، تريکومونيازيس، تريکومونيازيس مقاوم، عفونت‌هاى بي‌هوازى باکتريال، ژيارديازيس.

تريکومونيازيس:
بالغين: ۲۵۰mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۷ روز يا ۲ گرم در يک دوز واحد، درمان را تا ۳ـ۲ هفته تکرار نکنيد.
تريکومونيازيس مقاوم:
بالغين: ۲۵۰mg خوراکى ۲ بار در روز به‌مدت ۱۰ روز.
آبسه آميبي:
بالغين: ۷۵۰ـ۵۰۰ mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۵ تا ۱۰ روز.
کودکان: ۵۰ـ۳۵ mg/kg در روز خوراکى در سه دوز منقسم به‌مدت ۱۰ روز.
آميبيازيس روده‌اي:
بالغين: ۷۵۰mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۱۰ـ۵ روز.
کودکان: ۵۰ـ۳۵ mg/kg خوراکى در سه دوز منقسم به‌مدت ۱۰ روز؛ سپس يدوکينول خوراکى تجويز شود.
عفونت‌هاى بي‌هوازى باکتريال:
بالغين: انفوزيون وريدى ۱۵ mg/kg در مدت يک ساعت، سپس ۵/۷ mg/kg وريدى يا خوراکى هر ۶ ساعت حداکثر تا ۴ گرم در روز.
ژيارديازيس:
بالغين: ۲۵۰mg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۷ روز.
کودکان: ۱۵mg/kg خوراکى سه بار در روز به‌مدت ۱۰ـ۷ روز.
کوليت سود و ممبرانو:
۵۰۰ـ۲۵۰ mg خوراکى يا وريدى ۴ـ۳ بار در روز.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط به اين دارو، بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، محدود شدن ميدان بينائى و ديد رنگي، ديسکرازى خوني، حاملگى (سه ماهه اول)، شيردهي، اختلالات دستگاه عصبى مرکزي.

قلبى عروقي: موج T صاف.
خوني: لکوپني، آپلازى مغز استخوان.
پوستي: راش، خارش، کهير، گرگرفتگي.
دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، سرگيجه، منگي، افسردگي، خستگي، خواب‌آلودگي، بي‌خوابي، بي‌حسي، نوروپاتى محيطي، تشنج، ناهماهنگى عضلاني.
چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، گلودرد، ادم شبکيه، خشکى دهان، احساس مزه تلخ، زبان باردار، گلوسيت، استوماتيت.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، ناراحتى اپيگاستر، بي‌اشتهائي، يبوست، کرامپ شکمي، احساس مزه فلزي، کوليت پسودومامبرانو.
ادرارى تناسلي: پلي‌اوري، آلبومين اوري، سوزش ادرار، سيستيت، کاهش ميل جنسي، مسموميت کليوي، بي‌اختياري، مقاربت دردناک.

عفونت کانديدا، حاملگى (در سه ماه دوم و سوم)، (در سه ماهه اول در گروه B قرار دارد).

با مصرف همزمان الکل ايجاد واکنش سبه دي‌سولفيرام مي‌کند. مصرف همزمان وارفارين باعث تشديد خطر خونريزى مي‌شود؛ فنوباربيتال باعث افزايش متابوليسم آن مي‌شود؛ باعث افزايش سطح ليتيوم مي‌شود، مصرف آزاتيوپرين و فلوئواوراسيل باعث افزايش خطر نوتروپنى مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايش مدفوع در تمام طول درمان: بايستى در پايان درمان عارى از ارگانيسم باشد، تا ۱ سال قبل از آنکه بيمار درمان شده تلقى شود بايد عارى از انگل باشد (آميبياز).
ـ بينائى به کمک معاينات چشمى در طول درمان و بعد از آن، مشکلات چشمى اغلب ايجاد مي‌شوند.
ـ نسبت I&O، دفعات و ويژگى مدفوع.
توصيه‌ها:
ـ فرم وريدى قبل از رقيق کردن داده شود؛ دارو را با ۴/۴ ml آب مقطر، کلريد سديم %۹/۰ رقيق کنيد، بايستى به ميزان ۸mg/ml يا بيشتر از محلول سازگا رقيق شود و با Na2CO3۵mEq در ۵۰۰mg خنثى شود، در مدت يک ساعت تجويز مي‌شود؛ تزريق وريدى اوليه بايد قطع شود؛ مي‌تواند به‌صورت انفوزيون مداوم استفاده شود.
ـ مصرف خوراکى بعد از غذا براى اجتناب از علائم گوارشى و طعم فلزي.
ـ در ظروف تيره‌رنگ نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
سميت عصبي: نوروپاتى محيطي، تشنج، سرگيجه، ناهماهنگى عضلاني، خارش، درد مفاصل؛ ممکن است لازم شود مصرف دارو قطع گردد.
واکنش آلرژيک: تب، راش، خارش، لرز، در صورت بروز مصرف دارو بايد قطع شود.
عفونت اضافه شده: تب، رشد مونيليا، خستگي، بي‌حالي.
اختلال عمل کليوى و دستگاه تناسلي: سوزش ادرار، پلي‌اوري، ناتوانى جنسي، مقاربت دردناک، کاهش ميل جنسي.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ ادرار ممکن است به رنگ قرمزى تيره تغيير رنگ دهد.
ـ بهداشت مناسب بعد از اجابت مزاج: تکنيک شستشوى دست لزوم پذيرفتن الگوى مصرف دارو و مدت زمان درمان.
ـ استفاده از کاندوم در صورتي‌که درمان تريکومونيازيس موردنظر است، در غير اين‌صورت انتقال عفونت صورت خواهد گرفت.
ـ درمان هر دو شريک جنسى ضرورى است.
ـ عدم نوشيدن الکل.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
کاهش: AST, ALT.