مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با اثر اشعه ماوراء بنفش متوکسالن با DNA سلول اپيدرمى ترکيب شده و باعث تکثير کنترل نشده سلول‌هاى اپيدرم (اثر سيتوتوکسيک) و هم‌چنين واکنش التهابى همراه با قرمزى مي‌شود. متوکسالن هم‌چنين باعث افزايش اکسيداسيون داخل سلولى تيروزين به دهيدروکسى فنيل آلانين (پيش‌ساز ملانين) مي‌شود.

در ويتيليگو براى افزايش رنگ‌دانه‌سازي، حالات شديد بسوريازيس، درمان مايکوزيس فونگوئيدس، طاسى منطقه‌اي، درماتوز التهابي، اگزما و ليکن پلان.

ويتيليگو (پيسي):
بالغين و کودکان بزرگتر از ۱۲ سال: ۳۰ـ۲۰ mg خوراکى در روز ۲ تا ۴ ساعت قبل از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفس درماني؛ ۳ـ۲ بار در هفته با فاصله ۴۸ ساعت بين دو نوبت مصرف.
پسوريازيس:
خوراکى بالغين: دوز براى هر فرد برحسب وزن تنظيم مي‌شود (بين ۷۰ـ۱۰ mg)، دو ساعت قبل از قرار گرفتن در مقابل اشعه درمانى مصرف مي‌شود. (براى ۳ـ۲ بار در هفته).
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، ملانوم، لوپوس اريتماتوزيس، آلبينيسم، آفتاب‌سوختگي، کاتاراکت، S.C.C. بچه‌هاى کوچکتر يا برابر ۱۲ سال، بيماري‌هاى همراه با حساسيت به نور.

دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، افسردگي، بي‌قراري، اضطراب، حالت عصبي، سرگيجه، بي‌خوابي، بي‌حالي.
گوارشي: تهوع.
پوستي: راش، خارش، سوزش، پوست‌اندازي، اريتم، ادم، کهير، هيپوپيگمانتاسيون.
متفرقه: کرامپ عضلات ساق پا، کاهش فشارخون، هرپس سيمپلکس.

در بيمارى کبدي، قلبي، بچه‌ها، شيردهي، حاملگى (در گروه C قرار دارد) [حاوى تارترازين است (FD & C=5)].

سولفوناميدها، تتراسکيلين‌ها، تيازيدها، آنترالين، گريزئوفولوين، فنوتيازين‌ها، ناليديکسيک اسيد باعث تشديد حساسيت به نور مي‌شود؛ مصرف همزمان غذا باعث افزايش جذب مي‌شوند.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايشات کبدى (ALT, AST, بيليروبين)، بيمارى کليوى (BUN، پروتئين)، آنتي‌بادي‌هاى ضدهسته‌اى در طول درمان.
ـ معاينه چشمى از نظر وجود کاتاراکت قبل از شروع درمان و به‌طور منظم طى درمان (با انتشار دارو به لنز و تشکيل کمپلکس با پروتئين‌ها و تأثير UVA امکان بروز کاتاراکت است).
توصيه‌ها:
ـ براى جلوگيرى از دل‌آشوبه دارو را با غذا يا شير مصرف کنيد.
ـ براى جلوگيرى از اثرات سمى نور يک روز درميان مصرف شود.
ـ براى نواحى کوچک، (کمتر از ۱۰cm) از لوسيون و براى نواحى وسيع از فرم خوراکى استفاده کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ از چشم‌ها و لب‌ها در طول درمان محافظت شود. کناره‌هاى ضايعات را با وازلين و ماده محافظ در مقابل نور خورشيد بپوشانيد.
ـ از پوشش براى انگشتان يا دستکش در هنگام به‌کار بردن لوسيون استفاده شود.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: افزايش پيگمانتاسيون در ويتليگو، کاهش ضايعات پسوريازيس.
پيگمانتاسيون مجدد در نواحى شکم و باسن سريع‌تر از دست و پاها انجام مي‌شود.
مسموميت فتوشيميائى ناشى از PUVA درمانى به‌ويژه در بيماران با پوست روشن.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ اجتناب از قرار گرفتن در معرض UVA براى حداقل ۲۴ ساعت بعد از استفاده موضعي، و ۸ ساعت بعد از دوز خوراکي.
ـ در صورت قرار گرفتن در معرض نور خورشيد بعد از درمان مي‌توان از محافظ پوستى استفاده کرد.
ـ ايجاد رنگدانه ممکن است به ۶ تا ۹ ماه وقت نياز داشته باشد، درمان دوره‌اى جهت ابقاء پيگمانتاسيون لازم است.