مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با کاهش استفاده از يد در توليد تيروگلوبين و يدوتيرونين، ساخت هورمون‌هاى تيروئيدى را مهار مي‌کند؛ اثرى برروى هورمون تشکيل شده ندارد.

پرکارى تيروئيد، آماده‌سازى براى تيروئيدکتومي، کريزتيروتوکسيک، طوفان تيروئيدي.

پرکارى تيروئيدي:
بالغين: ۲۰ـ۵ mg خوراکى سه بار در روز بسته به شدت بيمارى که تا زمان طبيعى شدن وضعيت هورمونى ادامه مي‌يابد، دوز نگهدارنده ۱۵mg يک تا سه بار در روز، حداکثر دوز ۱۵۰mg در روز.
کودکان: ۴/۰ـ۲/۰ mg/kg خوراکى در روز در دوزهاى منقسم هر ۸ ساعت.
آماده‌سازى براى تيروئيدکتومي:
بالغين و کودکان: درمان خوراکى مانند مورد فوق، يد را نيز مي‌توان ده روز قبل از جراحى اضافه کرد.
کريزتيروتوکسيکوز:
بالغين و کودکان: درمان خوراکى مانند کم‌کارى تيروئيد به‌همراه يد و پروپرانولول.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط، حاملگى (سه ماهه سوم) (در گروه D قرار دارد)، شيردهي.

آندوکرين: بزرگى تيروئيد.
پوستي: راش، کهير، خارش، آلوپسي، افزايش پيگمانتاسيون، سندرم شبه لوپوس.
ادرارى تناسلي: نفريت.
دستگاه عصبى مرکزي: خواب‌آلودگي، سردرد، سرگيجه، تب، بي‌حسي، نوريت.
خوني: آگرانولوسيتوز، لکوپني، ترومبوسيتوپني، هيپوترومبينمي، لنفادنوپاتي، خونريزي، واسکوليت.
گوارشي: تهوع، اسهال، استفراغ، يرقان، هپاتيت، عدم احساس مزه.
عضلانى اسکلتي: ميالژي، آرترالژي، کرامپ عضلانى شبانه.

در عفونت، تضعيف مغز استخوان، بيمارى کبدي، حاملگى (سه ماهه اول و دوم) بااحتياط مصرف شود.

يد، يديد پتاسيم، گليسرول يده، و آميودارون باعث کاهش اثر دارو مي‌شوند؛ باعث کاهش جذب تيروئيدى ۱۳۱I مي‌شود؛ باعث کاهش اثر وارفارين مي‌شود؛ با طبيعى شدن وضعيت تيروئيد غلظت ديگوکسين افزايش مي‌يابد.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نبض، فشارخون، درجه حرارت.
ـ نسبت I&O، مراقبت ادام باشيد: پف‌کردگى دست‌ها، پاها، اطراف چشم که ممکن است نشانه هيپوتيروئيدى باشد.
ـ توزين روزانه در همان ساعت و همان لباس.
ـ اندازه‌گيرى T4, T3که افزايش يافته‌اند: TSH سرم که کاهش يافته است، ضريب تيروکسين آزاد (FTI) که در صورت پائين بودن آن دوز دارو را افزايش يافته است، ۳ تا ۴ هفته قبل از انجام RAIU دارو را قطع کنيد.
ـ آزمايشات خوني: CBC براى ديسکرازى خوني؛ لکوپني، ترومبوسيتوپني، اگرانولوسيتوز، آزمايشات عملکرد کبدي.
توصيه‌ها:
ـ مصرف دارو با غذا براى کاهش علائم گوارشي.
ـ براى حفظ سطح خونى دارو در هر روز در همان ساعت مصرف شود.
ـ استفاده از کمترين دوزى که علائم را از بين مي‌برد، قبل از RAI مصرف دارو را قطع کنيد.
ـ در ظروف تيره‌رنگ نگهدارى شود.
ـ در صورت ممنوع نبودن، مصرف مايعات ۳ تا ۴ ليتر در روز.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: افزايش وزن، کاهش نبض، کاهش T4، فشارخون.
مصرف بيش از حد: ادم محيطي، عدم تحمل گرما، تعريق، طپش قلب، اختلال ريتم، تاکيکاردى شديد.
افزايش درجه حرارت، توهم، تحريک‌پذيرى دستگاه عصبى مرکزي.
حساسيت مفرط: راش، بزرگى گره‌هاى لنفاوى گردني؛ ممکن است نياز به قطع مصرف دارو پيدا شود.
کاهش پروترومبين: خونريزي، پتشي، اکيموز.
پاسخ باليني: بعد از ۳ هفته شامل افزايش وزن، ضربان با کاهش T4.
تضعيف مغز استخوان: گلودرد، تب، خستگي.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ تا از شير دادن به نوزاد بعد از زايمان خوددار يکند.
ـ تا ضربان را به‌طور روزانه اندازه‌گيرى کند.
ـ گزارش نمودن قرمزي، تورم، گلودرد، ضايعات دهانى که نشانه ديسکرازى خونى است.
ـ نگهداشتن منحنى مربوط به وزن، نبض و وضعيت قلبي.
ـ تا ازمصرف داروهاى OTC حاوى يد اجتناب کند.
ـ محدوديت مصرف غذاهاى دريائى و ديگر فرآورده‌هاى داراى يد را مراعات کند.
ـ مصرف دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکند زيرا ممکن است باعث کريز تيروئيد شود.
ـ در صورت بزرگ بودن تيروئيد ايجاد پاسخ مي‌تواند چند ماه به‌طول انجامد.
ـ علائم و نشانه‌هاى مصرف زياد از حد دارو: ادم اطراف چشم، عدم تحمل سرما، تضعيف وضعيت رواني.
ـ نشانه‌هاى دوز ناکافي: تاکي‌کاردي، اسهال، تب، تحريک‌پذيري.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: ALT/AST, PT، آلکالن فسفاتاز.