مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با اثر روى قشر آدرنال فعاليت آن را سرکوب مي‌کند، يک عامل سيتوتوکسيک است که باعث سرکوب فعاليت و مرگ سلول مي‌شود.

کارسينوم آدرنوکورتيکال

بالغين: حداکثر ۱۰ـ۹ گرم خوراکى روزانه در دوزهاى منقسم سه تا چهار بار در روز، در صورت بروز واکنش شديد ممکن است کاهش دوز لازم شود (شروع دوز روزانه ۶ـ۲ گرم روزانه است که هر ۷ـ۳ روز قابل افزايش است).
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط.

گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، اسهال.
ادرارى تناسلي: پروتئين اوري، هماچوري.
پوستي: راش.
ريوي: فيبروز، انفيلتراسيون ريوي.
قلبي‌عروقي: افزايش فشارخون، کاهش فشارخون وضعيتي.
دستگاه عصبى مرکزي: احساس سبک‌شدن سر، گرگرفتگي، تخدير، سرگيجه.

در شيردهي، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيمارى کبدى بااحتياط مصرف شود.

باعث تشديد اثر سداتيو موادمخدر و خواب‌آور و الکل مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نارسائى آدرنال، خستگي، کاهش فشارخون وضعيتي، از دست دادن وزن، ضعف، تهوع، استفراغ، اسهال.
ـ آزمايشات عملکرد ريوي: CXR، قبل و در طول درمان؛ CXR بايد هر ۲ هفته در طول درمان گرفته شود.
ـ آزمايشات عملکرد کليوي: BUN، اسيداوريک سرم، کليرانس کراتينين ادراري، الکتروليت‌ها قبل و در طول درمان.
ـ نسبت I&O.
ـOHCsـ۱۷ ادرارى قبل و در طول درمان.
توصيه‌ها:
ـ آنتي‌اسيد قبل از فرم خوراکى داده شود؛ دارو را بعد از شام و قبل از خواب مصرف کنيد.
ـ تجويز ضداستفراغ ۶۰ـ۳۰ دقيقه قبل از مصرف دارو براى جلوگيرى از استفراغ.
ـ ضداسپاسموديک.
روش تهيه / تجويز:
ـ افزايش مصرف مايعات تا ۳ـ۲ ليتر در روز براى جلوگيرى از دهيدراتاسيون.
ـ بلندکردن زير سر براى تسهيل تنفس.
ـ افزايش مايعات دريافتى تا ۲۰۰۰ml در روز در صورتي‌که ممنوع نباشد.
ـ تقويت غذا با آهن و مکمل‌هاى ويتامينى طبق دستور.
ـ در ظروف محکم و تيره‌رنگ نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
تنگي‌نفس، درد سينه، تاکي‌پنه، خستگي، افزايش نبض، رنگ‌پريدگي، بي‌حالي.
ليست غذاهاى مطلوب و نامطلوب از نظر بيمار.
ضعف عضلاني، خستگي، اوليگوري، هيپوگليسمي.
تعداد دفعات اجابت مزاج و ويژگى آن، کرامپ، اسيدوز، نشانه‌هاى دهيدراتاسيون، (تنفس سريع، تورگور پوستى ضعيف، کاهش برون‌ده ادراري، خشکى پوست، بي‌قراري، ضعف).
علائمى که نشانه واکنش آلرژيک شديد هستند مثل: راش، خارش، گرگرفتگي.
نشانه‌هاى عفونت: افزايش درجه حرارت، سرفه، خستگي، بي‌حالي.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ گزارش کردن هر نوع شکايت و عوارض جانبى به پرستار يا پزشک.
ـ گزارش کردن تغييرات تنفسى و سرفه.
ـ پرهيز از رانندگى و ديگر فعاليت‌هائى که نياز به هوشيارى دارند.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
کاهش: PBI و OHCSـ۱۷هاى ادراري.