مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

باعث انقباض عضلات صاف در رگ‌هاى خونى محيطى و مغزى شده و عضل را شل مي‌كند.

سردردهاى عروقى (ميگرن يا هيستاميني).

سردردهاى عروقي:
بالغين: با بروز علائم سردرد مي‌توان 2-1 قرص و سپس درصورت نياز هر 30 دقيقه يك قرص (حداكثر 6 قرص در هر حمله) مصرف كرد. ميزان مصرف نبايد بيش از 10 قرص در هفته باشد.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به فرآورده‌هاى ارگو، انسداد (عروقى محيطي)، CAD، بيمارى كبدي، بيمارى كليوي، زخم معده، فشارخون بالا، سپسيس، ترومبوآمبولي، سابقه انفاركتوس قلبى يا مغزي، حاملگى (در گروه X قرار دارد).

دستگاه عصبى مركزي: بي‌حسى انگشتان دست و پا، سردرد، ضعف ديليريم، حملات تشنجي، افسردگي، خواب‌آلودگي.
قلبى عروقي: تاكيكاردى گذرا، درد سينه، براديكاردي، ادم، لنگيدن، افزايش يا كاهش فشارخون فقدان نبض اندام‌ها، آنژين صدري.
گوارشي: تهوع، استفراغ تشنگى مفرط، درد شکمي.
عضلانى ـ اسلکتي: درد عضلاني، لنگش متوالي، ضعف، بي‌حسي.

در شيردهي، بچه‌ها، آنمى بااحتياط مصرف شود.

مصرف مقادير زياد ايندرال باعث تشدى اثر انقباض عروقى مي‌شوند؛ مصرف اريترومايسين ممکن است باعث وازواسپاسم شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ کنترل وزن به‌طور روزانه، کنترل ادم محيطى در پاها.
ـ کنترل سردى انتهاها و احساس گزش در انگشتان، در اين صورت مصرف دارو بايد قطع شود.
توصيه‌ها:
ـ در زمان شروع سردرد مقدار دارو بايد براساس پاسخ بيمار تنظيم شود.
ـ در صورت امکان، مصرف زيرزبانى جذب بهتر و سريع‌ترى دارد.
ـ براى جلوگيرى از علائم گوارشي، همراه يا بعد از غذا مصرف شود.
ـ به‌خاطر آسيب به جنين فقط در زنان غيرحامله مصرف شود.
روش تهيه / تجويز:
ـ در محيط ساکت و آرام قرار گيرد و محرک‌هاى نور و صدا کاهش يابد يا صحبت‌کردن زياد بپرهيزد.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش در شدت و دفعات سردرد.
ميزان استرس بيمار، فعاليت و نحوه سازش با بيماري.
وضعيت نورولوژيک: از دست دادن هوشياري، تارى ديد، تهوع، استفراغ، احساس گزش در اندام‌ها که قبل از سردرد رخ مي‌دهد.
خوردن غذاهاى حاوى تيرامين (ترکيبات شراب، آبجو، پنير مانده) افزودني‌ها و نگهدارنده‌هاى غذائي، مواد رنگى غذائي، طعم‌هاى مصنوعي، شکلات، کافئين، که مي‌توانند زمينه‌ساز اين نوع سردرد باشند.
مسموميت: تنگي‌نفس، کاهش يا افزايش فشارخون، نبض، سريع و ضعيف، هذيان، تهوع، استفراغ.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ عدم استفاده از داروهاى OTC زيرا ممکن است تداخلات شيميائى داروئى ايجاد شود.
ـ نگه‌داشتن دوز دارو در يک حد ثابت، در صورت بهبود نيافتن سردرد، مقدار دارو را افزايش ندهد.
ـ عوارض جانبى مانند موارد زير را گزارش کند: افزايش انقباض عروق محيطى که با سردى اندام‌ها و سپس بي‌حسى و ضعف شروع مي‌شود.
ـ بعد از قطع مصرف طولاني‌مدت ممکن است افزايشى در سردرد به‌وجود آيد.
ـ دارو دور از دسترس اطفال نگهدارى شود زيرا مي‌تواند سبب مرگ شود.
درمان مصرف بيش از حد دارو: در مصرف خوراکى بيمار را وادار به استفراغ کرده يا لاواژ معده انجام دهيد، به بيمار سالين مسهل بدهيد و وى را گرم نگه‌داريد.