مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با مهار نوآمين اكسيداز و جلوگيرى از جذب مجدد كاتكول آمين‌ها (دوپامين، نوراپى نفرين) باعث افزايش فعاليت اين مواد و افزايش فعاليت مغزى و كاهش خواب‌آلودگى مي‌شود.

فاركولپسي، بيمارى كودكان هيپركينتيك، درمان چاقي.

ناركولپسى (حملات خواب):
بالغين: 5 تا 20mg خوراكى 3-1 بار در روز.
كودكان بيش از 12 سال: 10mg/day به‌صورت خوراكى كه مي‌توان 10mg در هفته آن را افزايش داد.
كودكان 12-6 سال: 5mg/day به‌صورت خوراكى كه مي‌توان 5mg در هفته آن را افزايش داد.
كودكان هيپركينتيك:
كودكان بيش از 6 سال: 5mg خوراكى 2-1 بار در روز كه مي‌توان 5mg در هفته آن را افزايش داد (حداكثر 40mg/day).
كودكان 5-3 سال: 2/5mg خوراكى 2-1 بار در روز كه مي‌توان ۵/۲ mg در هفته آن را افزايش داد.
چاقي:
بالغين: 5 تا 10mg خوراكى 3-1 بار در روز.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به دارو و مشتقات مشابه، گلوكوم، سايكوزها، آرتريواسكلروز، آنژين قلبي، هيپرتيروئيدي. همراه يا تا 2 هفته بعد از درمان با منوآمين اكسيداز، سابقه abuse دارو.

دستگاه عصبي: بي‌قراري، بي‌خوابي، سرگيجه، سردرد، بي‌حوصلگي، در طولاني‌مدت افسردگى شديد و سايكوز.
گوارشي: بي‌اشتهائي، خشكى دهان، كاهش وزن، اسهال، يبوست، كرامپ شكم.
قلبى - عروقي: افزايش فشارخون، تاكي‌كاردي.
موارد ديگر: ديستونى سر و گردن، افزيش فشار داخل چشم، ناتوانى و افت ميل جنسي.

يماران مسن، به‌عنوان کاهنده اشتهاء در کودکان کم‌تر از ۱۲ سال، اختلال هيپرکينتيک کودکان کم‌تر از ۳ سال، ديابت، بيماران مبتلاء به Gilles de la Tourette.

مصرف همزمان MAOI و سجلين سبب کريز فشارخون مي‌شوند؛ TCA با آزاد کردن نورآدرنالين عصبى باعث تشديد اثر اين دارو مي‌شود؛ آگونيست‌هاى بتاآدرنرژيک باعث تشديد عوارض قلبى عروقى مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
توصيه‌ها:
ـ براى جلوگيرى از بي‌خوابي، بيمار بهتر است آخرين دوز حداکثر ۶ ساعت قبل از خواب تجويز شود.
ـ در درمان چاقى بهتر است دارو ۱ـ۵/۰ ساعت قبل از غذا مصرف شود.
ـ دارو را در ظرف سربسته و دماى ۳۰ـ۱۵ درجه سانتي‌گراد نگهدارى کنيد.
ارزيابى باليني:
اثربخشى دارو در اختلالات رفتارى کودکان را مي‌توان با کاهش دوز مصرفى با قطع دوره‌اى درمان بررسى کرد.
در کودکان مصرف‌کننده دارو ميزان رشد کودک بايد کنترل شود.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ قطع مصرف ناگهانى ممکن است منجر به ضعف، افسردگي، و پرخوابى گردد. از اين‌رو، قطع دارو مخصوصاً بعد از مصرف طولاني‌مدت بايد به‌تدريج صورت بگيرد.