مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

باعث انقباض عضله صاف عروق خونى محيطى و مغزى مي‌شود؛ برداشت نوراپي‌نفرين را مهارمي‌كند.

سردرد با منشاء عروقى (ميگرنى يا هيستاميني).

بالغين: عضلاني/ وريدى 1mg كه مي‌توان هر 2-1 ساعت درصورت نياز آن را تكرار كرد و حداكثر 3mg عضلانى يا 2mg‌ وريدى (حداكثر 6mg در هفته)؛ يا 1 تا 3mg خوراكى كه هر 30 دقيقه تا مقدار كلى 10mg قابل تكرار است.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به فرآورده‌هاى ارگوت، انسداد (محيطي، عروقي)، بيمارى عرو كرونر، بيمارى كبدي، حاملگى (در گروه X قرار دارد)، بيمارى كليوي، زخم پپتيك، افزايش فشارخون، شيردهي، بچه‌ها، اورمي.

دستگاه عصبى مركزي: كرختى انگشتان دست و پا، ضعف.
قلبى و عروقي: تاكيكاردى گذرا، درد قفسۀ صدري، براديكاردي، افزايش يا كاهش فشارخون، گانگرن.
گوارشي: تهوع، استفراغ.
عضلانى اسكلتي: درد عضلاني.

شروع اثر: عضلانى 30-15 دقيقه. وريدى کمتر از ۵ دقيقه، مدت اثر: ۴ـ۳ ساعت. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۳۲ـ۲۱ ساعت).

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ وزن روزانه، و ادم محيطى در انگشتان و ساق پا را نيز بررسى کنيد.
توصيه‌ها:
ـ فرم رقيق‌شده وريدى دارو به‌صورت ۱mg يا کم‌تر در دقيقه داده شود.
ـ فرم عضلانى دارو پس از ۲۰ دقيقه اث مي‌کند و براى اثر فورى از فرم وريدى دارو استفاده کنيد.
ـ در شروع سردرد، دوز دارو براساس پاسخ مريض به او داده مي‌شود.
ـ فقط در زنان غيرحامله استفاده شود، چرا که دارو ممکن است براى جنين زيان‌آور باشد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در جاى تاريک نگهدارى شود و از محلول‌هاى که تغيير رنگ داده‌اند استفاده نکنيد.
ـ براى کاهش محرک‌هائى همچون سر و صدا، نور زياد يا محيط پرسرو صدا، مريض بايد در يک محيط آرام و ساکت زندگى کند.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش شدت و تعداد سردردها.
ميزان استرس، فعاليت، تفريح و سازو کار برخورد فرد با اين امور.
وضعيت عصبي: از دست دادن هوشياري، تارى ديد، تهوع، استفراغ، سوزش انتهاها، که معمولاً قبل از شروع سردرد ديده مي‌شوند.
خوردن غذاهاى تيرامين‌دار (فرآورده‌هاى نمک‌سودشده، آبجو، شراب، پنيرمانده) افزودني‌هاى خوراکى مواد نگهدارنده، مواد رنگي، شکلات، کافئين، که باعث بدترشدن اين سردردها مي‌شوند.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ تا به‌خاطر احتمال ايجاد تداخلات داروئى شديدى که ممکن است ايجاد شود، داروهاى بدون نسخه (OTC) مصرف نکنند.
ـ تا عوارض جانبى دارو را گزارش کنند: افزايش تنگى عروقى که در ابتدا با سردى انتهاها همراه است، سپس کرختى و ضعف.
ـ که ممکن است پس از قطع دارو در طى يک دوره درمانى بلندمدت، سردردها افزايش يابند.
ـ که دارو دور از دسترس اطفال نگهداري‌ کننده، ممکن است مرگ‌آور باشد.