مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با تحريک گيرنده‌هاى β2 عضله صاف رحم، فراوانى و شدت انقباضات رحم را کاهش مي‌دهد.

زايمان زودرس.

بالغين: انفوزيون وريدى ۱۵۰mg از دارو در ۵۰۰ ميلي‌ليتر (۳/۰ mg/ml) به‌مقدار ۱/۰ mg/min داده مي‌شود. دوز دارو را به‌ميزان ۵/۰ mg/min افزايش مي‌دهيم تا زماني‌که پاسخ مطلوب حاصل آيد. خوراکى ۱۰mg نيم‌ساعت قبل از اتمام انفوزيون وريدى داده مي‌شود، سپس ۱۰mg هر ۲ ساعت به‌مدت ۲۴ ساعت، سپس ۲۰ـ۱۰ mg هر ۶ـ۴ ساعت حداکثر تا mg/day120 مي‌دهيم.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، پره‌ اکلاميسي، اکلامپسي، افزايش فشارخون، ديس‌ريتمي، تيروتوکسيکوز، قبل از هفته بيستم حاملگي، خونريزى قبل از حاملگي، خونريزى قبل از زايمان، مرگ داخل رحمى جنين، بيمارى قلبى مادر، افزايش فشارخون ريوي، ديابت کنترل‌نشده.

متابوليک: هيپرگليسمي.
دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، بي‌قراري، اضطراب، عصبانيت، تعريق، لرز، خواب‌آلودگي، رعشه.
گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، کسالت، نفخ، يبوست، اسهال.
قلبي‌عروقي: تغيير تعداد ضربان قلب مادر و جنين، فشارخون، ديس‌ريتمي، طپش قلب، درد قفسه سينه.

ميگرن، افزايش فشارخون ناشى از حاملگي، ديابت، افزايش فشارخون.

مصرف همزمان داروهاى بتاآگونيست باعث تشديد عوارض قلبى عروقى مي‌شوند، مصرف کورتيکواستروئيدها باعث تشديدخطر ادم ريوى مي‌شود، مصرف همزمان بتاآگونيست‌ها باعث خنثي‌شدن اثر هر دو مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ در طى انفوزيون دارو، تون قلب مادر و جنين را بررسى کنيد.
ـ شدت و زمان طول کشيدن انقباضات رحمى را بررسى کنيد.
ـ براى جلوگيرى کردن از افزايش پيش از حد مايعات بدن، ميزان دريافت مايع را کنترل کنيد و اگر اين مسئله رخ داد مصرف دارو را قطع کنيد.
ـ در افراد ديابتيک گلوکز خون را بررسى کنيد.
توصيه‌ها:
ـ فقط از محلول روشن، استفاده کنيد.
ـ بعد از رقيق کردن ۱۵۰mg از دارو در ۵۰ml دکستروز واتر ۵ درصد يا نرمال سالين (NS)، آن را به ميزان ۳/۰ mg/ml به بيمار بدهيد.
ـ با استفاده از پمپ انفوزيون يا به‌دقت کنترل کردن ميزان دارو، از آن استفاده کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ براى کاهش دادن افت فشار خون و افزايش جريان خون کليوي، بيمار بايستى در وضعيت خوابيده به پهلوى چپ، قرار بگيرد.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: کاهش يافتن شدت و طول زمان انقباض، از بين رفتن زايمان زودرس، کاهش فشارخون.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ بيمار بايد در طى انفوزيون دارو، در رختخواب باقى بماند.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: گلوکز خون، اسيدهاى چرب آزاد، انسولين، GTT.
کاهش: پتاسيم.