مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

باعث افزايش سطح خونى فاكتورهاى X،IX،VII،II مي‌شود.

هموفيلى B (بيمارى كريسمس) كمبود فاكتور IX، برگرداندن فعاليت ضدانعقادى كومارين.

كمبود فاكتور IX:
بالغين و كودكان: مقدار۱ـ۸/۰ U/Kg به‌صورت وريدى كه برحسب نياز مي‌توان مقدار آن را افزايش داد.
بيمار هموفيلى A با مهاركننده فاكتور VIII:
بالغين: 75U/Kg به‌صورت وريدي، و درصورت نياز دوز دوم 12-8 ساعت بعد تجويز مي‌شود.
پروفيلاكسى درمورد رخدادهاى خونريزى خودبه‌خودي:
بالغين: 500U بصورت وريدى در هفته.
برگشت اثرات ضدانعقادى كومارين:
بالغين: 15U/Kg به‌صورت وريدي.
بالغين و بچه‌ها: تزريق IU/Kg ضربدر درصد افزايش مطلوب.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بيمارى كبدى (كه در معرض هپاتيت ويروسى قرار مي‌گيرند)، DIC، جراحى انتخابى (در معرض ترومبوز)، كمبود خفيف فاكتور IX (بهتر است از پلاسماى تازه FFP استفاده كنند.)

گوارشي: تهوع، استفراغ، كرامپ شكمي، يرقان، هپاتيت ويرال.
پوستي: راش، گُرگرفتگي، كهير.
دستگاه عصبى مركزي: سردرد، سرگيجه، بي‌حالي، بي‌حسي، لرز، تب، گُرگرفتگي.
خوني: ترومبوز، هموليز، ايدز.
قلبى عروقي: كاهش فشارخون تاكيكاردي، انفاركتوس ميوكارد، ترومبوز وريدي، آمبولى ريوى DIC.
تنفسي: برونکواسپاسم.

در نوزادان / شيرخواران، حاملگى (در گروه C قرار دارد) بااحتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايشات خونى (فاکتور انعقادى ضربدر درصد نرمال: در پنج‌درصد موارد جلوى خونريزى خودبه‌خود را مي‌گيرد، ۳۵ـ۳۰ درصد براى جراحي، ۱۰۰%ـ۸۰% براى خونريزى شدي).
ـ افزايش فشارخون و نبض.
توصيه‌ها:
ـ تزريق وريدى آهسته فقط با سرنگ پلاستيکى صورت گيرد.
ـ بعد از رقيق کردن با حلال فراهم شده، ۵۰ u/mL يا ۲۵ u/ml داده شود؛ بيش از ۳ml در دقيقه داده نشود.
ـ در صورتى که گروه خونى بيمار B, A يا AB است، براى تعيين ناسازگارى با فاکتور، تجويز آن بعد از کامل شدن Cross-Match صورت گيرد.
ـ محلول تهيه شده در دماى اتاق به‌مدت ۳ ساعت و يا تا ۲ سال در يخچال (به‌صورت پودر) قابل نگهدارى است؛ تاريخ انقضاء مصرف را کنترل کنيد.
ارزيابى باليني:
واکنش آلرژيک يا تب‌زا: تب، لرز، راش، خارش، در صورتي‌که اين واکنش‌ها شديد نيست تزريق به آهستگى صورت گيرد.
DIC: خونريزي، اکيموز، حساسيت مفرط، تغيير در تست‌هاى انعقادي. از آنجائى که فاکتورهاى II و IX و X داراى نيمه عمر طولانى هستند، تجويز مکرر باعث ازدياد خطر DIC مي‌شود (به‌ويژه هنگامى که سطح فاکتور IX بيش از ۵۰% است).
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ گزارش کردن هر نوع نشانه خونريزى از لثه‌ها، زير پوست، ادرار، مدفوع همراه استفراغ.
ـ خطر هپاتيت ويرال، ايدز به بيمار گوشزد شود.
ـ ايمن‌سازى براى هپاتيت B مي‌تواند در ابتدا صورت گيرد. هر ۳ـ۲ ماه آزمايش براى HIV انجام شود.