مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

باعث انقباض سريع و طولاني‌مدت شريانچه‌ها شده و درنتيجه باعث کاهش ترشح مايعات و احتقان مخاطى مي‌گردد.

احتقان بينى

بالغين: چکاندن ۳ـ۲ قطره يا استفاده از اسپرى برروى مخاط بينى (0.25%-1%) دوبار در روز استفاده مي‌شود و يا در صورت لزوم به‌طور موضعى هر ۴ـ۲ ساعت در مخاطى بينى استفاده شود.
کودکان ۱۲ـ۶ سال: ۲ـ۱ قطره از محلول 0.25% در هر سوراخ بينى چکانده يا اسپرى کنيد و در صورت لزوم هر ۴ـ۳ ساعت آن را تکرار کنيد.
کودکان زير ۶ سال: چکاندن ۳ـ۲ قطره يا استفاده از اسپرى برروى مخاط بينى (%1 - %0.25) در صورت نياز.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط به آمين‌هاى سمپاتوميمتيک.

گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي.
چشم، گوش، حلق و بيني: تحريک، سوزش، عطسه، خشکي، عود احتقان.
پوستي: درماتيت تماسي.
عصبي: اضطراب، بي‌قراري، لرزش، ضعف، بي‌خوابي، گيجي، تب، سردرد.

در کودکان کمتر از ۶ سال، سالمندان، افراد ديابتي، بيماري‌هاى قلبى عروقي، فشارخون، هيپرتيروئيدي، افزايش فشار داخل جمجمه‌اي، هيپرتروفى پروستات، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، گلوکوم بااحتياط مصرف شود.

رزرپين، گوانيتيدين، TCA و آلکالوئيدهاى ارگوت باعث تشديد عوارض وازوپرسورى مي‌شوند؛ هالوتان و ديگوکسين باعث تشديد خطر آريتمي‌ها مي‌شوند؛ مصرف همزمان MAOI سبب بروز بحران فشارخون مي‌شوند؛ مصرف اکسي‌توسين باعث افزايش فشارخون مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
توصيه‌ها:
ـ فواصل بين مصرف دارو حداقل بايد ۴ ساعت باشد.
ـ اگر فواصل استفاده از دارو کمتر از ۴ ساعت است، آن را به‌طور متوالى به‌مدت چند روز به‌کار بريد.
روش تهيه / تجويز:
ـ رطوبت محيط را براى کاهش احتقان و خشکى بينى بالا ببريد.
ـ دارو را در ظروف مقاوم به نور و دور از حرارت بالا نگهدارى کنيد.
ارزيابى باليني:
قرمزي، تورم و درد در منافذ بينى را ارزيابى کنيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ که بعضى افراد به‌هنگام استفاده از دارو دچار نيش‌نيش شدن مي‌شوند؛ با مرطوب کردن محيط مي‌توان خشکى مخاط‌ها را کاهش داد.
ـ در صورت بروز نبض نامنظم، بي‌خوابى و گيجي، يا لرزش پزشک را باخبر کنيد.
ـ که به‌منظور جلوگيرى از جذب سيستميک مقدار تجويزشده، را به‌درستى مصرف کنيد.