مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

موردنياز براى آنابوليسم نگهدارندۀ ساختمان، كاهش كاتابوليسم، تسريع ترميم.

انسفالوپاتى كبدي، سيروز، هپاتيت، غذاى كمكى در بيماري‌هاى سرطاني.

بالغين: روزانه 1 تا 1/7g/Kg از راه وريدى همراه با الكتروليت‌هاى لازم.
كودكان: 2 تا 3g/Kg از راه وريدى همراه با الكتروليت‌هاى لازم.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط، عدم تعادل الكتروليتى شديد، ضايعه شديد كبدي، فنيل‌كتون اورى (PKU)، بيمارى ادرار شربت افرا.

سرگيجه، سردرد، سردرگمي، ازدست دادن هشياري.
قلبى عروقي: افزايش فشارخون، نارسايى احتقانى قلب، ادم ريوي.
ادراري: قند در ادرار، ديورز اسموتيك.
اندوكرين: هيپرگليسمي، هيپوگليسمى واكنشي، عدم تعادل الكتروليتي، سندرم هيپراُسمولار، سندرم هيپراُسمولار هيپرگليسميک غيرکتوني، آلکالوز، اسيدوز، هيپوفسفاتمي، هيپرآمونيومي، دهيدراسيون، هيپرکلسمي.
پوستي: لرزه، گرگرفتگي، احساس گرما، راش، کهير، نکروز خارج عروقي، فلبيت در محل تزريق.

در بيمارى کليوي، حاملگى (گروه C)، اطفال، ديابت ملينوس و در نارسائى احتقانى قلب با احتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ الکتروليت‌ها (پتاسيم، سديم، کلسيم، کلر، منيزيم)، گلوکز خون، آمونياک، فسفات.
ـ مطالعات عملکرد کليوى و کبدي: BUN، کراتينين، AST, ALT، بيليروبين.
ـ بررسى محل تزريق از جهت نشت خارج عروقي:قرمزى در طول وريد، ادم در محل نکروز، درد، حساسيت زياد محل، محل تزريق را سريعاً عوض مي‌کنيم.
ـ مونيتور کردن عمل تنفس هر ۴ ساعت: سمع دوطرفه ريوى براى رال‌ها، بازدم، کيفيت، تعداد و ريتم تنفس.
ـ مونيتور کردن درجه حرارت هر ۴ ساعت براى افزايش تب که نشانگر عفونت است.
ـ در صورت مشکوک‌شدن به عفونت، انفوزيون قطع شود.
ـ مونيتورکردن کوماى هپاتيک در شرف ايجاد شدن، سردرگمي، بي‌حالي، بوى بد دهان.
ـ گلوکز ادرار هر ۶ ساعت با استفاده از نوار شيميائى (Chem Strips) که تحت تأثير مواد انفوزيون‌شده قرار نمي‌گيرد.
توصيه‌ها:
ـ براى بالا بردن سنتز پروتئين‌ها، تغذيه کامل وريدى فقط با دکستروز انجام شود. براى تزريق در وريد محيطي، آمينو اسيد را بايد با محلول DW5% يا DW10% رقيق کرد و همراه با امولسيون چربى مصرف کرد. براى تزريق از راه وريد مرکزى معمولاً ۵۰۰ml از محلول آمينواسيد را با ۵۰۰ml از محلول دکستروز 50% همراه با الکتروليت‌ها و ويتامين‌ها در مدت ۸ ساعت تجويز کرد.
ـ از تکنيک مونيتور دقيقى استفاده کنيد، انفوزيون سريع انجام ندهيد که ادم ريوى و افزايش گلوکز ايجاد مي‌شود. سرعت تزريق وريدى ابتدا ۲ml/min است که با کنترل قند خون / ادرار مي‌توان آن را به‌تدريج افزايش داد.
ـ برحسب نوع محلول و سفارش کارخانه سازنده نگهدارى شود.
ـ پوشش و لوله IV را براى جلوگيرى از عفونت هر ۴۸ـ۲۴ ساعت يا در صورت استفاده از پوشش هر ۷ـ۵ روز عوض کنيد.
ارزيابى باليني:
بالا رفتن سطح آمونيوم خون: تهوع، استفراغ، بي‌حالي، لرزش، بي‌اشتهائي، تشنج. در صورتي‌که بيش از سه روز ميزان BUN به ۱۵ـ۱۰ افزايش يافت تجويز محلول را قطع کنيد.
پاسخ درماني: افزايش وزن، کاهش زردى در اختلالات کبدي، افزايش هوشياري.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دليل استفاده از تغذيه کامل وريدى به مريض گفته شود. وجود لرز و عرق کردن را فوراً گزارش کنند.