مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با کاهش آنزيم سيکلواکسيژناز، سنتز پروستاگلاندين را کاهش مي‌دهد، داراى خواص ضددرد، ضدالتهاب و ضد تب مي‌باشد.

درد خفيف تا متوسط، اوستئوآرتريت، آرتريت روماتوئيد، آرتريت نقرسي.

بالغين: ۵۰۰ـ۲۵۰ mg خوراکى ۲ بار در روز، حداکثر ۱ گرم در روز (دوز پايه)؛ (۲۵۰mg ناپروکسن معادل ۲۷۵mg ناپروکسن سديم است).
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط، آسم، بيمارى کليوى شديد، بيمارى کبدى شديد اوسرپپتيک فعال.

گوارشي: تهوع، بي‌اشتهائي، استفراغ اسهال، يرقان، هپتاتيت کلستاتيک، يبوست، نفخ، کرامپ، خشکى دهان، اولسرپپتيک.
دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، خستگي، ترمور، منگي، بي‌خوابي، اضطراب، افسردگي.
قلبي‌عروقي: تاکيکاردي، ادم محيطي، طپش قلب، اختلال ريتم.
پوستي: پورپورا، راش، خارش، تعريق.
ادرارى تناسلي: مسموميت کليوي، سوزش ادرار، هماچوري، اوليگوري، ازوتمي.
خوني: ديسکرازى خوني.
چشم، گوش، حلق و بيني: وزوز گوش، کري، تارى ديد.

در حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهي، بچه‌ها، اختلالات خونريزي‌دهنده، اختلالات گوارشي، اختلالات قلبي، حساسيت مفرط به ديگر ترکيبات ضدالتهاب، پيرى بااحتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايشات کبدي، کليوى و خوني: BUN، کراتينين، Hgb, ALT, AST قبل از درمان و بعد از آن به‌طور دوره‌اي.
ـ معاينات شنوائي‌سنجى و چشمى قبل، بعد و در طول درمان.
توصيه‌ها:
ـ مصرف دارو با غذا براى کاهش علائم گوارشي؛ با معده خالى جذب آن بهتر صورت مي‌گيرد.
ـ در دماى اطاق نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش درد، سفتي، تورم مفاصل، توانائى حرکت با سهولت بيشتر.
مشکلات چشم و گوش: تاري‌ديد، وزوز گوش (ممکن است نشانه مسموميت باشد).
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ گزارش کردن تاري‌ديد، صداى زنگ و غرش در گوش‌ها (ممکن است نشانه مسموميت باشد).
ـ در صورت بروز سرگيجه يا خواب‌آلودگى از رانندگى و ديگر اعمال مخاطره‌آميز خوددارى کند.
ـ گزارش کردن تغيير در الگوى ادراري، افزايش وزن، ادم (صورت، اندام‌هاى تحتاني)، افزايش درد در مفاصل، تب، خون در ادرار (نشانه سميت کليوي).
ـ پاسخ درمانى ممکن است تا يک ماه بعد ظاهر شود.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: Alk-p, BUN.
افزايش کاذب: HIAAـ۵ KGSـ۱۷