مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

داروی کمکی همراه با سایر داروهای بی‌هوشی در عمل سزارین، همچنین برای القاء و نگهداری بی‌هوشی عمومی.

القاء بی‌هوش
بالغین: مقدار مصرف در مورد هر فرد جداگانه تعئین می‌شود.
نگهدارندۀ بی‌هوشی:
بالغین: با غلظت ۵/۱-۵/۰% و به‌صورت اشتنشاقی به‌مقدار نیاز مصرف می‌شود.
موارد منع مصرف: نارسائى کليوى و کبدي، هيپرترمى بدخيم، يرقان.

دستگاه عصبی: توهم، بی‌قراری، اضطراب، هیجان، خطای درک؛ لرزش، عصبی شدن.
گوارشی: تهوع، استفراغ، نکروز کبدی و یرقان.

میباستنی گراد، صدمه به سر، افزایش فشار داخل جمجمه، فئوکروموسيتوم، آريتمى قلبي، تومورها و ضايعات فضاگير داخل جمجمه.

مصرف همزمان با آدرنالين، افدرين و لوودوپا باعث تشديد خطر آريتمى مي‌شود؛ باعث تشديد اثر داروهاى هيپوتانسيو و وارفارين مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
قلبي: گرفتن نبض، معاينه قلبى و گرفتن EKG از نظر وجود آريتمي.
وضعيت عمومي: اندازه‌گيرى فشارخون، نبض، تعداد و شدت تنفس و دماى بدن در طول مصرف داروى بي‌هوشى ضرورى است.
توصيه‌ها:
ـ پايدارى هالوتان با افزاييش تيمول‌وار افزايش مي‌يابد. تيمول در دستگاه تبخير تجمع يافته و باعث تغيير رنگ محلول مي‌شود. اين محلول بي‌درنگ بايد دور ريخته شود و دستگاه تبخير و فيلتر آن توسط اثر متعارف (دى اتيل اتر) شستشو شود. پس تمام اتر بايد از دستگاه خارج شود.