مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

تضعیف سطوح زیر قشری CNS، شامل سیستم لیمبیک و تشکیلات مشبک.

اضطراب، قبل از عمل جراحی، بعد از عمل برای جلوگیری از تهوع، استفراغ، تقویت، ضددردهای مخدر، تسکین خارش، درمان الکلیسم حاد و مزمن همراه نشانه‌های محرومیت یا دلیریوم ترمنس.

اضطراب، خارش:
بالغین: 100-25 mg خوراکی 3 تا 4 بار در روز.
بچه‌های کوچکتر از 6 سال: 100-50 mg در روز در دوزهای منقسم.
بچه‌های کوچکتر از 6 سال: 50mg در روز در دوزهای منقسم.
قبل و بعد از عمل جراحی:
بالغین: تزریق عضلانی 100-50 mg هر 4 تا 6 ساعت.
بچه‌ها: تزریق عضلانی 1/1mg/kg هر 4 تا 6 ساعت.
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط، حاملگی (گروه C قرار دارد).

دستگاه عصبی مرکزی: سرگیجه، خواب‌آلودگی، منگی، سردرد، ترمور، خستگی، افسردگی، تشنج
گوارشی: خشکی دهان.

در پیری، ناتوانی، بیماری کبدی، کلیوی با احتیاط مصرف شود.

TCA و فنوتيازين‌ها باعث تشديد عوارض آنتي‌کولينرژيک مي‌شوند؛ باعث مهار اثر و از وپرسورى اپي‌نفرين مي‌شود؛ مصرف همزمان مواد مخدر و خواب‌آور باعث ازدياد تضعيف CNS مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ اندازه‌گيرى فشارخون (در حالت درازکشيده و ايستاده) نبض: در صورتي‌که فشار سيستوليک کمتر از ۲۰mmHg باشد، به پزشک اطلاع داده و مصرف دارو را ادامه ندهيد.
ـ آزمايشات خوني: CBC.
ـ آزمايشات کبدي: ALT,AST, بيليروبين، کراتينين.
توصيه‌ها:
ـ تزريق عضلانى در عضلات حجيم و براى کاهش درد و احتمال نکروز با استفاده از مسير Z مانند صورت گيرد.
ـ مصرف دارو با غذا يا شير براى کاهش علائم گوارشي.
ـ له کردن دارو در صورتى که نمي‌تواند آن را تماماً ببلعد.
ـ از آدامس، آب‌نبات سفت و جرعه‌هاى مکرر آب در صورت خشکى دهان استفاده شود.
ـ به‌خاطر امکان ايجاد خواب‌آلودگى و سرگيجه در آغاز درمان، در موقع حرکت به بيمار کمک داده شود.
ـ امکانات رفاهى مانند نرده‌ حفاظ فراهم شود.
ـ بلعيدن فرم خوراکى دارو را چک کنيد.
ارزيابى باليني:
وضعيت رواني: خلق و خوي، احساس.
افزايش تسکين.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ اين دارو براى استرس‌هاى روزانه و نيز بيشتر از ۴ ماه استفاده نشود.
ـ از مصرف ترکيبات OTC (ضد سرماخوردگي، ضد سرفه، تب يونجه) مگر با نظارت پزشک خوددارى شود.
ـ اجتناب از رانندگى و کارهائى که نياز به هوشيارى دارند.
ـ اجتناب از مصرف الکل يا ترکيبات سايکوتروپيک ديگر.
ـ در صورت استفاده طولاني‌مدت مصرف دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکند.
ـ به‌خاطر احتمال غش تغيير وضعيت به حالت ايستاده به آهستگي.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش کاذب: OHCSـ۱۷
درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ در مصرف خوراکي؛ علائم حياتي، مراقبت‌هاى حمايتي، تزريق وريدى نوراپي‌نفرين براى کاهش فشارخون.