مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با اثر روی لولۀ دیستال باعث افزایش دفع آب، سدیم، کلر، پتاسیم می‌شود.

ادم، افزایش فشار خون، دیورز، CHF، سیروز کبدی و موارد تثبیت نشده مثل دیابت بی‌مزه نفروژنیک، هیپرکلسمی اوری، اسیدوز توبرلو کلیه.

بالغین: 100-25 mg خوراکی در روز.
بچه‌های بزرگتر از 6 ماه: ۲/۲ mg/kg خوراکی در روز در دوزهای منقسم.
بچه‌های کوچکتر از 6 ماه: خوراکی تا ۳/۳ mg/kg در روز در دوزهای منقسم.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به تيازيدها يا سولفوناميدها، آنوري، نارسائى کليوي، شيردهي.

ادراری تناسلی: تکرر ادرار، پلی‌اوری، اورمی، گلیکوزاوری.
دستگاه عصبی مرکزی: خواب‌آلودگی، بی‌حسی، اضطراب، افسردگی، سردرد، سرگیجه، خستگی، ضعف.
گوارشی: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی، یبوست، اسهال، کرامپ، پانکراتیت، تحریک گوارشی، هپاتیت.
چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد.
پوستي: راش، کهير، پورپورا، حساسيت به نور، تب.
متابوليک: هيپرگليسمي، هيپراوريسمي، افزايش کراتينين، BUN.
خوني: کم‌خونى آپلاستيک، کم‌خونى هموليتيک، لکوپني، آگرانولوسيتوز، ترومبوسيتوپني، نوتروپني.
قلبى عروقي: نبض نامنظم، کاهش فشار خون اورتواستاتيک، طپش قلب، کاهش حجم.
الکتروليتي: هيپوکالمي، هيپرکلسمي، هيپوناترمي، هيپوکلرمي، هيپومنيزيمي.

در هيپوکالمي، بيمارى کليوي، حاملگى (در گروه D قرار دارد) بيمارى کبدي، نقرس COPD، لوپوس اريتماتو، ديابت شيرين بااحتياط مصرف شود.

ديازوکسايد باعث تشديد اثر هيپوتانسيو و هيپوگليسميک آن مي‌شود؛ مصرف همزمان با سولفونيل اوره‌ها باعث تشديد اثر هيپوگليسميک مي‌شود؛ آمفوتريسين B و گلوکوکورتيکوئيدها باعث تشديد خطر هيپوکالمى مي‌شوند؛ مصرف NSAIDs باعث کاهش اثر ديورتيک مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ وزن، I&O به‌طور روزانه براى تعيين از دست دادن مايعات؛ اثر دارو ممکن است در صورت استفاده روزانه کاهش يابد.
ـ تعداد، عمق و ريتم تنفس و اثر ورزش.
ـ فشار خون در حالت خوابيده و ايستاده؛ کاهش فشار خون اورتواستاتيک ممکن است به‌وجود آيد.
ـ الکتروليت‌ها: پتاسيم، منيزيوم، کلريد سديم، و نيز BUN، قندخون، CBC، کراتينين سرم، PH خون، گازهاى خون شرياني، اسيد اوريک، کلسيم، بررسى گلوکز ادرارى در بيماران ديابتي.
توصيه‌ها:
ـ در صورتي‌که دارو به‌عنوان ديورتيک مصرف مي‌شود براى جلوگيرى از ايجاد اختلال در خواب، به هنگام صبح تجويز شود.
ـ در صورتي‌که پتاسيم به کمتر از ۳ کاهش يابد، درمان جايگزينى آن صورت گيرد.
ـ در صورت ايجاد تهوع، با غذا مصرف شود گرچه جذب آن مختصرى کاهش مي‌يابد.
ارزيابى بالينى :
بهبود ادم ناحيه پاها و ساکروم به‌طور روزانه در صورتي‌که دارو در CHF استفاده مي‌شود.
بهبود در فشار وريد مرکزى هر ۸ ساعت.
نشانه‌هاى آلکالوز متابوليک: خواب‌آلودگي، بي‌قراري؛ نشانه‌هاى هيپوکالمي: هيپوتانسيون وضعيتي، بي‌حالي، خستگي، تاکيکاردي، کرامپ ساق، ضعف، دهيدراتاسيون.
راش و افزايش درجه حرارت روزانه.
منگي، به‌خصوص در پيري؛ در صورت لزوم جانب احتياط را رعايت کنيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ افزايش مصرف مايعات تا ۳ـ۲ ليتر در روز مگر آنکه ممنوع باشد؛ تغيير وضعيت آهسته از حالت نشسته يا خوابيده به ايستاده.
ـ مواردى مثل ضعف عضلاني، کرامپ، تهوع و سرگيجه را به پزشک اطلاع دهيد.
ـ دارو را مي‌توان با غذا يا شير مصرف نمود.
ـ قند خون در ديابتي‌ها ممکن است افزايش يابد.
ـ براى اجتناب از شب‌ادرارى در اوايل روز مصرف شود.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: احتباس BSP، آميلاز، تست پاراتيروئيد.
کاهش: PSP, PBI.
درمان مصرف بيش از حد دارو: در مصرف خوراکي، لاواژ، کنترل الکتروليت‌ها، تجويز دکستروز در سالين، کنترل هيدراتاسيون، وضعيت قلبى عروقى و کليوي.