مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با ازدياد تغييراتى که در پلاسمينوژن پلاسما ايجاد مي‌شود، حل شدن لخته را تقويت مي‌کند.

ترومبوز ريوي، آمبولى ريوي، ترومبوز شرياني، بسته شدن کانولاى شريانى وريدي، حل‌کردن لخته در شريان کرونرى بعد از انفارکتوس ميوکارد.

حل کردن آمبولى ريوي:
بالغين: وريدى IU/kg/hr4400 به‌مدت ۲۴ـ۱۲ ساعت حداکثر تا ۲۰۰ml سپس هپارين وريدى و بعد از آن داروهاى ضدانعقاد مي‌دهيم.
ترومبوز شريان کرونر:
بالغين: چکاندن Iu/min 6000د در شريان بسته براى ۲ـ۱ ساعت بعد از دادن وريدى بولوس، هپارين به ميزان 25,000-10,000 واحد.
انسداد کاتتر وريدي:
بالغين: چکاندن Iu5000 داخل مسير کاتتر، ۵ دقيقه صبر کرده و سپس آسپيره مي‌کنيم، اگر انسداد رفع نشد آسپيراسيون را هر پنج دقيقه به‌مدت نيم‌ساعت تکرار مي‌کنيم سپس درپوش آن را گذاشته و به‌مدت نيم الى يک‌ساعت منتظر مي‌مانيم سپس آسپيراسيون مي‌کنيم در صورتي‌که انسداد پابرجا باشد ممکن است نياز به دادن دومين دوز پيدا شود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، خونريزى فعال، جراحى داخل نخاعي، نئوپلاسم، دستگاه عصبى مرکزي، کوليت / آنتريت اولسراتيو، افزايش فشارخون شديد، بيمارى کبدي، کمبود عوامل انعقادي، COPD، اندوکارديت باکتريال تحت حاد، بيمارى دريچه‌اى روماتيسمى، آمبولى / ترومبوز / خونريزى مغزى روش‌هاى تشخيص داخل شريانى يا جراحى (۱۰ روز) جراحى بزرگ اخير.

خوني: کاهش هماتوکريت، خونريزي.
پوستي: راش، کهير، فلبيت در محل انفوزيون وريدي، خارش، گرگرفتگي، سردرد.
دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، تب.
گوارشي: تهوع.
تنفسي: تغييرات تنفس، کوتاهى دامنه تنفس، برونکواسپاسم.
عضلانى اسکلتي: درد کم.
قلبى عروقي: افزايش فشارخون، ديس‌آريتمي.
چشم، گوش، حلق و بيني: خيز دور چشم.
سيستميک: خونريزي.
گوارشي: ادرارى تناسلي، داخل جمجمه‌اى و خلف صفاقي، خونريزى سطحي، آنافيلاکسي.

در آمبولى شريانى از قسمت چپ قلب، حاملگى (در گروه B قرار دارد) بااحتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ علائم حياتي، فشارخون، تعداد نبض، وضعيت تنفس، علائم عصبى و دماى بدن بيمار را حداقل هر ۴ ساعت کنترل کنيد. اگر دماى بدن بيمار از ۱۰۴ درجه فارنهايت بيشتر شود ممکن است بيانگر خونريزى داخلى باشد. متعاقب تجويز داخل کرونرى دارو ريتم قلبى بيمار بررسى نمائيد.
ـ تغييرات عصبى ممکن است بيانگر خونريزى داخل جمجمه‌اى باشد.
ـ نشانه‌هاى خونريزى خلف صفاقى چون درد پشت، ضف ساق پا، کاهش نبض را بررسى کنيد.
توصيه‌ها:
ـ از پمپ انفوزيون و فيلتر انتهائى (۴۵/۰ ميکرومتر يا کوچکتر) استفاده کنيد.
ـ در تهيه محلول براى تزريق وريدى فقط از ۲/۵ ميلي‌ليتر آب مقطر استفاده کنيد (از آب باکتريواستاتيک استفاده نکنيد) و ظرف محلول را سروته کنيد و از تکان دادن آن خوددارى کنيد. براى تهيه محلول مناسب آن را با ۱۹۰ml رقيق نموده و به‌طور متناوب انفوزيون کنيد يا با استفاده از ۱ ميلي‌ليتر داروى رقيق شده آن را به يک کانولاى تميز هدايت کنيد. تزريق در داخل کانولا بايد به آهستگى انجام شود به‌مدت ۵ دقيقه آن را کلامپ کرده و لخته را آسپيره نمائيد.
ـ اين دارو هم‌چنين براى تشخيص ترومبوز به‌کار مي‌رود ولى در ترومبوزهائى که يک هفته از ايجاد آنها گذشته، مورد استفاده قرار نمي‌گيرد. در صورت رخ دادن خونريزى از کرايو يا پلاسماى تازه منجمد استفاده کنيد.
ـ در شروع درمان ممکن است نياز به افزايش دادن loading dose پيدا شود.
ـ هپارين درمانى بايد بعد از درمان با داروى ترومبوليتيک قطع گردد. TT يا APTT کمتر از دو برابر زمان کنترل باشند (براى حدود ۴ـ۳ ساعت).
ـ در حدود ۱۰ درصد از بيماراني‌که تيتر آنتي‌بادى ضداسترپتوکوکى بالائى دارند به افزايش loading dose نياز پيدا مي‌شود.
ـ دارو را در يخچال نگهدارى کنيد و بعد از تهيه محلول، بلافاصله از آن استفاده کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ بيمار بايد در طى يک دوره کامل درمان در بستر استراحت کند از اقدامات کشيدن خون از وريد، شريان و هم‌چنين از تزريق و گرفتن درجه حرارت اجتناب کنيد.
ـ در درمان تب از داروى استامينوفن يا آسپرين استفاده کنيد.
ـ در خونريزى از محل‌هاى کوچک، آنها را به‌مدت ۳۰ ثانيه فشار دهيد. در صورتي‌که موفق به ايجاد هموستاز نشد، پزشک را آگاه کرده و از پانسمان فشارى بهره جوئيد.
ارزيابى باليني:
آلرژي: تب، راش، خارش، لرز را ارزيابى کنيد، واکنش خفيف را مي‌توان با آنتي‌هيستامين درمان کرد.
خونريزى کردن در طى يک‌ساعت اول درمان مثل هماچوري، استفراغ خوني، خونريزى از غشاهاى مخاطي، خون دماغ و اکيموز را بررسى کنيد.
قبل از درمان تست‌هاى خونى مثل HCT، شمارش پلاکت APTT, TT, PT, PTT را انجام دهيد. PT يا APTT قبل از شروع درمان بايستى کمتر از دوبرابر مقدار کنترل باشند. TT يا PT را هر ۴ـ۳ ساعت در طى درمان کنترل کنيد.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: TT, APTT, PT.