مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با كاهش گابا و همچنين كاهش اثر نوروترانسميترى آن، پاسخ‌هاى سيناپسى را مهار مي‌كند، باعث كاهش تعداد و شدت اسپاسم‌هاى عضلانى مي‌شود.

ضداسپاسم عضلانى در ضايعات طناب نخاعي، اسپاستيسيتى در مواتيپل اسكلروزيس؛ موارد تثبيت‌نشده مثل درد عصب سه‌قلو و ديستونى تارديو ناشى از داروهاى آنتي‌سايكوتيك.

بالغين: خوراكى 5mg سه‌بار در روز به‌مدت 3 روز، سپس 10mg سه ‌بار در روز به‌مدت 3 روز، بعد 20mg سه‌ بار در روز به‌مدت 3 روز، و سپس پاسخ درمانى ارزيابى مي‌شود، حداكثر دوز دارو 80mg/day مي‌باشد.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط.

دستگاه عصبى مركزي: گيجي، ضعف، خستگي، خواب‌آلودگي، سردرد، عدم آگاهى به زمان و مكان، بي‌خوابي، بي‌حسي، تومور.
چشم، گوش، حلق و بيني: احتقان بيني، تارى ديد، ميدرياز، وزوز گوش.
قلبى عروقي: هيپوتانسيون، درد قفسۀ سينه، تپش، ادم و سنكوپ.
گوارشي: تهوع، يبوست، استفراغ، افزايش AST، آلکالين فسفاتاز، درد شکمي، خشکى دهان، بي‌اشتهائي.
ادرارى تناسلي: تکرر ادرار، احتباس ادرار، شب‌ادراري، هماچوري، ناتوانى جنسي.
پوستي: راش، خارش.

در زخم پپتيک، بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، ديابت مليتوس، حاملگى (گروه C) و در سالمندان با احتياط مصرف شود.

در صورت مصرف داروهاى مخدر، خواب‌آور، آرام‌بخش، آنتي‌هيستامين و الکل اثرات تضعيف CNS تشديد مي‌شود؛ مصرف همزمان MAOI باعث تشديد هيپوتانسيون و اثرات تضعيف CNS مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ فشار خون، وزن، قند خون، و عملکرد کبدى به‌صورت دوره‌اي.
ـ از لحاظ افزايش فعاليت صرعي، در بيماران اپي‌لپتيکي، اين دارو آستانه صرعى را کاهش مي‌دهد.
ـ نسبت I&O، از لحاظ تکرر ادرار، احتباس و تأخير در شروع ادرار.
ـ ECG در بيماران صرعي، در افرادى که اين دارو را دريافت مي‌کنند کنترل صرع مشکل است.
توصيه‌ها:
ـ به‌خاطر علائم گوارشى با غذا مصرف شود.
ـ استفاده از آدامس و جرعه‌هاى آب به‌خاطر خشکى دهان.
ـ در محفظه‌هاى سربسته و در دماى اتاق نگهدارى شود.
ـ در موارد ايجاد گيجى و خواب‌آلودگي، حرکت و تحرک مريض به کمک يک نفر انجام شود.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش درد، اسپاستيسيتي.
واکنش‌هاى آلرژيک: راش، تب، ديسترس تنفسي.
عضلانى ـ اسکلتي: ضعف شديد، کرختى انتهاها.
قند خون: با کلوفن باعث افزايش قند خون در افراد ديابتى مي‌شود.
وابستگى رواني: افزايش نياز به دارو، افزايش نياز به تعداد دفعات دريافت دارو، افزايش درد.
دپرسيون دستگاه عصبى مرکزي: گيجي، خواب‌آلودگي، علائم روانى (شامل افسردگى و توهم)، اين عوارض در افراد بيش از ۴۰ سال بيشتر ديده مي‌شود و با کاهش دوز دارو کاهش مي‌يابد.
دوز دارو براساس نياز هر فرد داده مي‌شود.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ از قطع ناگهانى دارو به‌خاطر ايجاد عوارضى همچون توهم، اسپاستيسيتي، تاکي‌کاردى امتناع کنيد، دوز دارو را به‌تدريج و در طى ۲ـ۱ هفته کاهش دهيد.
ـ با الکل و ساير داروهاى مضعف دستگاه عصبى مرکزى مصرف نشود.
ـ از تغيير فعاليت‌هاى روزانه به هنگام مصرف دارو امتناع کنيد.
ـ در صورت وجود خواب‌آلودگى و گيجى از انجام فعاليت‌هاى مخاطره‌آميز امتناع کنيد.
ـ از مصرف داروهاى OTC مثل آنتي‌هيستامين‌ها و ضدسرفه مگر با تجويز پزشک، امتناع شود.
ـ مصرف مايعات را به بيش از ۲L/day برساند.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: AST، آلکالين فسفاتاز و قند خون.
درمان مصرف بيش از حد دارو: ايجاد حالت استفراغ در بيماران هوشيار، لاواژ و دياليز.