مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

تحريك سيستم عصبى پاراسمپاتيك و افزايش تونوس عضلات دفع ادرار (و يا عضلات دستگاه گوارش).

احتباس ادرار بعد از اعمال جراحى و يا زايمان (بصورت Functional)، آتونى نوروژنيك مثانه همراه با احتباس، ايلئوس آديناميك، رفلاكس مري، مگاكولون مادرزادي، مهار عوارض جانبى آنتي‌كولينرژيك داروهاى سه‌حلقه‌اى، آنتي‌سايكوتيك‌ها و موارد مشابه.

بالغين: 10 تا 50mg از راه خوراكى 4-2 بار در روز (حداكثر تا 120mg در روز).
كودكان: روزانه 0/2mg/kg از راه خوراكى سه‌ بار در روز.
موارد منع مصرف:
سابقه آسم ريوى فعال، COPD، انسداد فيزيكى دستگاه گوارشى و ادراري، جراحى اخير مثانه، سيستيت، باكتريوري، جراحى اخير گوشي، پريتونيت، اختلالات وازوموتور، اختلال هدايت گروه AV، براديكاردى شديد، هيپوتانسيون، بيمارى شريان كرونر، انفاركتوس اخير قلبي، هيپرتيروئيدي، صرع، زخم پپتيك، حاملگى (گروه C) و شيردهي.

دستگاه عصبى مركزي: سردرد، بيحالي.
قلبى - عروقي: اُفت فشارخون، هيپوتانسيون وضعيتي، تاكيكاردى رفلكسي، سنكوپ گذرا، بلوك كامل قلبى (گذرا)، فيبريلاسيون دهليزى (بيماران هيپرتيروئيدي).
چشم: تارى ديد، اشك‌ريزش، ميوز.
گوارشي: تهوع، استفراغ، كرامپ‌‌هاى شکمي، اسهال، ترشح بزاق، بي‌اختيارى مدفوع، افزايش دفعات اجابت مزاج، سروصداى شکم.
تنفسي: حمله حاد آسم، ديس‌پنه (در دوزهاى بالا).
ديگر موارد: درد زير جناغ، هيپوترمي، افزايش تعريق، احتباس ادراري.

کودکان زير ۸ سال، هيپرتانسيون، پريتونيت و ساير التهابات دستگاه گوارش.

مهارکننده‌هايد کولين‌استراز مثل نئوستيگمين و آمبونيوم باعث تشديد اثرات کولينرژيک مي‌شوند؛ مصرف کينيدين و پروکائين آميد، آتروپين و اپي‌نفرين باعث کاهش اثرات کولينرژيک مى‌شود؛ استفاده همزمان با داروهاى مسدودکننده عصبى ـ عضلانى دپولاريزان ممنوع است.

ملاحظات پرستارى:
پيگيرى آزمايشگاهى:
قلبى عروقى: گرفتن EKG پايه، رد احتمال اختلالات قلبى عروقى.
توصيه‌ها:
ـ براى کاهش احتمال تهوع و استفراغ، فرم خوراکى بهتر است با معده خالى مصرف شود (يک‌ساعت قبل يا دو ساعت بعد از غذا). در بيماران مبتلا به آتونى معده و واگوتومى دوطرفه بتانکول خوراکى را مى‌‌توان با غذا صرف کرد.
ـ دارو را در دماى ۳۰ـ۱۵ درجه سانتى‌گراد نگهدارى کنيد.
ـ مى‌توان با دوز ابتدائى ۱۰mg شروع کرد و هر ۶ ساعت تا رسيدن به پاسخ درمانى مطلوب مقدار دارو را اضافه کرد.
ارزيابى بالينى:
قلبى ـ عروقى:
کنترل مرتب فشارخون و نبض مخصوصاً در دوزهاى بالا.
Overdose دارو: با مشاهده علائمى مثل تعريق، ترشح شديد بزاق، گرگرفتگي، کرامپ‌هاى شکمى و تهوع، پزشک را در جريان بگذاريد.
تنفسى: اسپاسم برونشيال، تنگى‌نفس و هرگونه علامت جديد ريوى را گزارش کنيد.
چشمى: در صورت وجود تارى ديد و سرگيجه بايد بيمار را در راه رفتن کمک کرد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ در صورت بروز هيپوتانسيون وضعيتى به بيمار بيماموزيد تا به‌طور ناگهانى از حالت خوابيده به‌حالت ايستگاه تغيير وضعيت ندهد. يا براى مدت طولانى نايستد، در حمام داغ دوش نگيرد و در صورت احساس سنکوپ بنشيند.
ـ با توجه به عوارض، تارى ديد و سرگيجه بهتر است بيمار از کارهائى مانند رانندگى پرهيز کند.