مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

در وهله اول باعث تخليه نوراپي‌نفرين مي‌شود و در مرحلۀ بعد، آزادشدن نوراپى نفرين از انتهاى عصبى پس از گانگلوين را مهار مي‌نمايد، مدت پتانسيل عمل و زمان تحريك‌ناپذيرى مؤثر را افزايش مي‌دهد.

تاكيكاردى بطنى مخاطره‌آميز، چرخش وضعيت قلب، فيبريلاسيون بطني، فقط در درمان كوتاه‌مدت استفاده شود.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط، مسموميت با ديژيتال، تنگى آئورت، هيپرتانسيون پولمونر، بچه‌ها.

فيبريلاسيون بطنى مخاطره‌آميز:
بالغين: ابتدا 5mg/kg به‌شكل رقيق‌نشده داده مي‌شود و تا 10mg/kg افزايش داده مي‌شود و سپس هر 30-15 دقيقه تكرار مي‌شود، دوز نهائى 30mg/kg/day است كه مي‌توان آن را از راه وريدى با سرعت 1 تا 2mg/min تزريق كرد. راه ديگر تزريق عضلانى به‌مقدار 5 تا 10mg/kg است كه درصورت لزوم 1 تا 2 ساعت بعد نيز قابل تكرار است. سپس دوز نگهدارنده 5 تا 10mg/kg هر 8-6 ساعت تزريق مي‌شود.
ديس‌ريتمى بطني:
بالغين: انفوزيون وريدى 500mg كه در 50ml دكستروز واتر يا نرمال سالين رقيق‌شده و در 10-30 دقيقه داده مي‌شود، مي‌توان هر 1 ساعت اين دوز را تكرار كرده و در حد 1 تا 2 mg/min يا 5 تا 10mg/kg در مدت 30-10 دقيقه هر 6 ساعت نگه‌داشت. عضلانى 5 تا 10mg/kg بصورت رقيق‌نشده داده مي‌شود، درصورت نياز براى 2-1 ساعت بعد تكرار شود، اين دوز را در همان حد مقدار قبلى هر 8-6 ساعت نگه‌داريد.
كودكان: 5mg/kg از راه وريدى كه با ادامه يافتن وريدى بصورت 5 تا 10mg/kg تكرار مي‌شود.

دستگاه عصبى مركزي: سنكوپ، گيجي، سردرگمي، جنون، اضطراب.
گوارشي: تهوع، استفراغ (مخصوصاً با تزريق سريع وريدي)، درد پاروتيد، مدفوع شل، اسهال، بي‌اشتهائي.
قلبى عروقي: هيپوتانسيون، اُفت فشارخون وضعيتي، براديكاردي، آنژين، PVCs، فشار زير استرنوم، هيپرتانسيون گذرا، بدتر شدن آنژين.
ديگر موارد: دپرسيون تنفسي، گرفتگى بيني،التهاب ملتحمه (خفيف)، هيپرترمي، ضعف عضلاني، واکنش در محل تزريق عضلاني.

در بيمارى کليوي، حاملگى ( گروه C) و در شيردهى با احتياط مصرف شود.

مصرف همزمان پروپرانول، ليدوکائين و پروکائين آميد باعث خنثي‌شدن اثرات هيپوتانسيوآن مى‌شوند.

ملاحظات پرستارى:
پيگيرى آزمايشگاهى:
ـ مداوم الکتروکارديوگرام به‌منظور مشخص نمودن اثربخشى دارو، PVCs يا ساير آريتمي‌ها.
ـ ميزان انفوزيون وريدى براى جلوگيرى کردن از تهوع و استفراغ.
ـ از جنبه دهيدراتاسيون و کاهش حجم.
ـ مداوم فشار خون براى پى بردن به هيپوتانسيون و هيپرتانسيون.
ـ نسبت I&O.
توصيه‌ها:
ـ پس از رقيق نمودن ۵۰۰mg از دارو با ۵۰ml يا بيشتر از رينگرلاکتات، DW5%، دکستروز واتر، کلرور سديم ۹/۰%، کلرور سديم ۴۵/۰%، DW5%، کلرور سديم ۹/۰%، DW5% در مدت ۳۰ـ۱۵ دقيقه انفوزيون وريدى صورت گيرد.
ـ با استفاده از يک پمپ انفوزيون، دارو به‌طور مداوم داده شود.
ـ در تزريق عضلانى محل تزريق‌ها را جابه‌جا نموده و در هر محل کمتر از ۵ml تزريق شود.
ـ با کنترل کامل الکترودکارديوگرام به‌تدريج دوز دارو را کاهش دهيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در صورتي‌که موردى وجود نداشته باشد مريض را در حالت طاق‌باز (Supine) بخوابانيد.
ـ تجهيزات و لوازم ساکشن را در دسترس داشته باشيد.
ارزيابى باليني:
هيپرتانسيون واکنشى ۲ـ۱ ساعت پس از دادن دارو
مداوم وضعيت قلبى و مواردى همچون تعداد ظربان، ريتم، صفات مشخصه.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
کاهش: اپي‌نفرين، نوراپي‌نفرين و وانيل ماندليک اسيد (VMA) ادراري.
درمان مصرف بيش از حد دارو:
استفاده از اکسيژن، تنفس مصنوعي، گرفتن الکتروکارديوگرام، دادن دوپامين براى کاهش گردش خون، و دادن ديازپام يا تيوپنتال براى تشنج مريض.