مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با اتصال به گيرنده‌هاى اپيوئيدى در CNS اثرات ضددرد خود را اعمال مي‌کند.

تسکين درد متوسط و شديد، آمادگى قبل از عمل، ضددرد حين زايمان.

درد متوسط و شديد:
بالغين: ۱۵۰ـ۵۰ mg به‌صورت زيرجلدي، عضلانى يا وريدى هر ۴ـ۳ ساعت.
کودکان: ۱mg/kg به‌صورت عضلان يا زيرجلدي، عضلانى يا وريدى هر ۶ـ۴ ساعت (حداکثر ۱۰۰mg هر ۴ ساعت)..
پيش از عمل جراحي:
بالغين: ۱۵۰ـ۵۰ به‌صورت عضلانى يا زيرجلدى ۵/۱ـ۵/۰ ساعت قبل از جراحي.
کودکان: ۲/۲ـ۱ mg/kg به‌صورت عضلانى يا زيرجلدى ۵/۱ـ۵/۰ ساعت قبل از جراحي.
ضددرد در ازيمان:
۱۰۰ـ۵۰ mg به‌صورت عضلانى يا زيرجلدى هر ۳ـ۱ ساعت (پس از منظم شدن دردهاى زايمان).
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، شکم حاد، اختلالات تشنجي، حاملگى قبل از زايمان (گروه B) هنگام زايمان (گروه D)، شيردهي.

دستگاه عصبي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، عدم هماهنگي، سنکوپ، تاکي‌کاردي، براديکاردي، عدم آگاهى نسبت به زمان و مکان، منگي.
گوارشي: خشکى دهان، تهوع، استفراغ، يبوست، اسپاسم مجارى صفراوي.
ديگر موارد: اوليگوري، احتباس ادراري، تضعيف تنفس در نوزادان، انقباض برونش، فلبيت (در محل تزريق وريدي)، درد و سفتى محل تزريق زيرجلدي، افزايش سطح آميلاز سرم، ميوز.
Toxic dose: ترمور، افزايش رفلکس‌ها، پرش عضلاني، کدورت شعور، پرخاشگري، توهم، تشنج، ميدرياز.

آسم و اختلالات تنفسي، صدمه به سر و افزايش فشار داخل مغزي، تاکي‌کاردى فوق بطني، هيپرتروفى پروستات، گلوکوم، تنگى پيشابراه، نارسائى کبدى و کليوي، هيپوتيروئيدي، آديسون، افراد مسن و ناتوان.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ از نظر عمق، ريتم و سرعت تنفس و اندازه مردمک‌ها در صورت دريافت دوز مکرر دارو.
ـ قلبي‌عروقي: کنترل نبض و فشارخون قبل و پس از شروع درمان چرا که مصرف دارو ممکن است باعث تاکي‌کاردى و افت شديد فشارخون شود.
توصيه‌ها:
ـ در صورت نياز به تزريق مکرر روش تزريق داخل عضلانى بر تزريق زيرجلدى ارجحيت دارد.
ـ تزريق سهوى داخل وريدى دارو ممکن است سبب تاکي‌کاردى و سنکوپ شود، بنابراين قبل از تزريق عضلانى عمل آسپيراسيون را انجام دهيد.
ـ براى تزريق داخل وريدي، ۵0mg از دارو را با نرمال سالين يا DW5% تا غلظت ۱۰ـ۱ mg/ml رقيق کنيد و به آهستگى حداکثر با سرعت ۲۵ mg/min تجويز کنيد.
ارزيابى باليني:
وضعيت تنفسى و حالت مردمک‌ها: در صورت کاهش تعداد تنفس به کمتر از ۱۲ بار در دقيقه يا ميدرياز مردمک‌ها، و تنفس‌هاى سطحى با احتمال مسموميت داروئى پزشک را در جريان قرار دهيد (مقادير معمولى دارو فقط باعث ميوز خفيف مي‌شود.
قرنيه: تزريق دارو ممکن است باعث بي‌حسى و از بين‌رفتن رفلکس مردمک شود.
سندرم قطع دارو: قطع ناگهانى دارو ممکن است منجر به عوارضى مثل: تهوع، استفراغ، اسهال، اتساع مردمک، پرش عضلاني، بي‌قرارى و عصبي‌شدن شود. اين علائم با سرعت زياد ايجاد مي‌شوند و نسبت به مورفين سريع‌تر از بين مي‌روند.