مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با فسفوليپيدها تداخل کرده و به ديواره سلولى باکتري‌ها نفوذ مي‌کند بلافاصله در غشاء باکترى تغييراتى رخ داده و باعث نشت متابوليت‌هاى اساسى مي‌شود.

در عفونت‌هاى شديد پسودوموناآئروژينوزا، انتروباکتر آئروژنز، کلبسيلا پنومونيه، اشرشياکلي، هموفيلوس آنفلوانزا و هنگامى که نتوانيم از ساير آنتي‌بيوتيک‌ها استفاده کنيم، به‌کار مي‌رود.

بالغين و کودکان: انفوزيون وريدى ۲۵۰۰۰ـ۱۵۰۰۰ U/kg/day در دوزهاى منقسم هر ۱۲ ساعت يا ۲۵۰۰۰U/kg/day عضلانى در دوزهاى منقسم هر ۸ـ۴ ساعت.
پسودومونا آئروژينوزا / هموفيلوس آنفلوانزا:
بالغين و کودکان بزرگتر از ۲ سال: داخل مايع نخاعى ۵۰۰۰۰U/day به‌مدت سه الى چهارروز سپس ۵۰۰۰۰U يک‌روز در ميان، به‌مدت دو هفته بعد از منفي‌شدن CSF و گلوکز طبيعي.
کودکان زير ۲ سال: داخل مايع نخاعى ۲۰۰۰۰U/day به‌مدت سه الى چهارروز سپس ۲۵۰۰۰U يک روز درميان به‌مدت دو هفته بعد از منفي‌شدن CSF.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بيمارى کليوى شديد، مصرف همزمان داروهاى نفروتوکسيک و نوروتوکسيک.

پوستي: کهير
دستگاه عصبى مرکزي: گيجي، تيرگى شعور، ضعف، خواب‌آلودگي، پارستزي، اشکال در تکلم، اغماء، تشنج، سردرد، سفتى گردن.
تنفسي: فلج تنفسي.
ادراري‌تناسلي: پروتئينوري، هماچوري، ازوتمي، لکوسيتوري.

در حاملگى (در گروه B قرار دارد) بااحتياط مصرف شود.

مصرف همزمان داروهاى بيهوش‌کننده و بلوک‌کننده عصبى عضلانى باعث تشديد فلج عضلانى مي‌شود؛ مصرف آمفوتريسين B و آمينوگليکوزيدها باعث تشديد عوارض کليوى مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O: را بررسى کنيد و هماچورى و اليگورى را گزارش دهيد.
ـ در هر بيمار با گرفتارى سيستم کليوي، در صورت عملکرد ضعف اين سيستم، دارو را به آهستگى ترشح شده و مسموميت ممکن است به‌سرعت رخ دهد. BUN و کراتينين را کنترل کنيد.
ـ تست‌هاى کليوي: کامل ادرار، پروتئين، خون.
ـ قبل از دارودرمانى C&S را اندازه‌گيرى کنيد دارو بعد از گرفتن کشت، به‌زودى داده مي‌شود. بعد از کامل شدن درمان ممکن C&S مجدداً انجام دهيد.
توصيه‌ها:
ـ براى تزريق وريدي، ۵۰۰،۰۰۰U دارو را در ۵ml آب مقطر يا نرمال‌سالين رقيق کنيد. سپس هر دوز را با ۵۰۰ـ۳۰۰ ml دکستروزواتر ۵ درصد رقيق کرده و در مدت ۹۰ـ۶۰ دقيقه به بيمار بدهيد.
ـ پس از تهيه محلولى با ۱۰ml نرمال‌سالين که داراى ۵۰،۰۰۰U در ميلي‌ليتر باشد، آن را به‌صورت داخل نخاعى تزريق کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ دارو را در دماى اتاق در جاى تاريک نگهدارى کنيد.
ـ براى تزريق داخل مايع نخاعى از پروکائين HCl استفاده نکنيد.
ـ در هنگام استفاده از دارو، بايد به تجهيزاتى چون آدرنالين، ساکشن، ست‌تراکئوستومى و لوله‌گذارى داخل تراشه‌اى دسترسى داشت.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: از بين رفتن تب، ترشح چرکي، C&S منفي.
بثورات پوستي: خارش در اين حالات مصرف دارو بايستى قطع شود.
وضعيت تنفسي: تعداد تنفس، ويژگي، تنگي‌نفس، نشانه‌هاى انسداد عصبى عضلانى و احساس فشار در سينه را بررسى کرده و در صورت بروز اين نشانه‌ها، مصرف دارو را بايستى قطع کرد.
قبل از شروع درمان، آلرژى و هر واکنش داروئى را ارزيابى کنيد و مواد آلرژيک را روى چارت و کاردکس نوشته و خط قرمز مشخص شوند.
گرگرفتگى صورت، گيجي، عدم آگاهى به زمان و مکان، ضعف، پارستزي، تاري‌ديد، اشکال در تکلم، بي‌قرارى و تحريک‌پذيرى را که بيانگر مسموميت عصبى است را ارزيابى کنيد.
بعد از تجويز داخل مايع نخاعى دارو، سردرد، تب و سفتى گردن که بيانگر تحريک مننژ هستند را ارزيابى کنيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ گلودرد، تب، خستگي، که بيانگر اضافه شدن عفونت هستند را گزارش کنيد.
درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع مصرف دارو، باز کردن راه هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، O2، کورتيکوستروئيد وريدي.