مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

به‌وسيله مهار فسفودى استراز cAMP زياد شده و باعث شل‌شدن عضلات صاف دستگاه تنفسى مي‌شود.

آسم برونشيال، اسپاسم برونش در COPD، برونشيت مزمن، آپنه و براديکاردى نوزادان نارس.

بالغين و کودکان: شروع با ۵mg/kg خوراکي، دوز نگهدارنده براساس جدول ذيل:
کودکان ۱۰ـ۱ ساله: mg/kg۴ هر ۶ ساعت.
کودکان ۱۵ـ۱۰ ساله: ۳mg/kg هر ۶ ساعت.
بالغين: ۳mg/kg هر ۸ ساعت.
بيماران مبتلا به CHF يا سيروز: ۲ـ۱ mg/kg هر ۱۲ ساعت.
توجه: دوز دارو اصولاً براساس پاسخ درمانى بالينى و سطح سرمى تئوفيلين تعيين مي‌شود.
COPD و اختلالات مزمن تنفسي:
بالغين و کودکان: ابتدا ۱۶mg/kg روزانه در ۴ـ۲ دوز منقسم (حداکثر ۴۰۰mg/kg) دوز دارو را مي‌توان به‌تدريج تا ۲۴mg/kg/day افزايش داد.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به گزانتين‌ها، تاکى ديس‌ريتمي.

دستگاه عصبى مرکزي: اضطراب، بي‌قراري، بي‌خوابي، گيجي، تشنج، سردرد، سرگيجه، پرش عضلاني.
قلبي‌عروقي: طپش قلب، تاکيکاردى سينوسي، افت فشارخون، ديس‌ريتمي.
گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، اسهال، مزه تلخ، سوءهاضمه، ديسترس معدي.
تنفسي: افزايش تعداد تنفس.
پوستي: گرگرفتگي، کهير.

در سالمندان، نارسائى احتقانى قلب، کروپولمونال، بيمارى کبدى و کليوي، بيمارى زخم‌معده فعال، ديابت قندي، هيپرتيروئيدي، افزايش فشارخون، هيپرتروفى پروستات، بچه‌ها، حاملگى (در گروه C قرار دارد) بااحتياط مصرف شود.

باعت افزايش دفع ليتيم و کاهش اثر آن مي‌شود؛ سايمتيدن، سيپروفلوکسازين، اريترومايسين و دوزهاى بالاى آلوپورينول (در حد ۶۰۰mg/day) باعث افزايش سطح تئوفيلين مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ سطوح خونى تئوفيلين را بررسى مي‌کنيم (سطح درمانى آن ۲۰ـ۱۰ mg/ml است) مسموميت ممکن است با افزايش ميزان آن از ۲۰mg/mg رخ دهد.
ـ پيگيرى I&O، ديورز ممکن است رخ دهد در سالمندان يا بچه‌ها بايد دهيدراتاسيون را بررسى کرد.
ـ علائم مسموميت: بي‌خوابي، تحريک‌پذيري، بي‌قراري، ترمور، تهوع، استفراغ.
توصيه‌ها:
ـ مصرف دارو بعد از غذا نشانه‌هاى گوارشى را کاهش مي‌دهد هرچند ممکن است جذب دارو تحت تأثير قرار بگيرد.
ارزيابى باليني:
تعداد، ريتم و عمق تنفس را بررسى کرده و صداهاى ريوى را در دوطرف سمع کنيد.
در صورت غيرطبيعى بودن پزشک را آگاه کنيد.
واکنش‌هاى آلرژيکى چون: راش و کهير را بررسى نموده و در صورت رخ دادن، مصرف دارو را قطع نمائيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ داروهاى بدون نسخه را چک کرده و در صورتي‌که حاوى افدرين باشند باعث افزايش تحريک مي‌شوند؛ از مصرف الکل و کافئين خوددارى کنيد.
ـ افزايش فعاليت‌هاى مخاطره‌آميز خوددارى کنيد چون ممکن است سرگيجه رخ دهد.
ـ اگر دل‌آشوبه رخ داد، دارو را با يک ليوان آب مصرف کنيد. از مصرف دارو با غذا اجتناب کنيد چون جذب دارو را ممکن است کم کند.
ـ از خردکردن، حل‌کردن يا جويدن فرآورده‌هاى آهسته رهش خوددارى کنيد.
ـ در بچه‌ها، کپسول را با غذا مصرف کنيد.
ـ در صورت رخ‌دادن علائم مسموميت مثل: تهوع، استفراغ، اضطراب، بي‌خوابى و تشنج پزشک را آگاه کنيد.
ـ در صورت تغيير عادت سيگارکشيدن به پزشک اطلاع دهيد چون ممکن است به تغيير دوز دارو نياز پيدا شود.