مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

در امر آزادشدن كلسيم داخل سلولى تداخل‌ نموده و به اين ترتيب از آغاز انقباض جلوگيرى مي‌كند.

اسپاسم عضلانى در مولتيپل اسكلروزيس، در ضربه مغزى و ضايعات نخاعي، فلج مغزي، هيپرترمى بدخيم.

در اسپاسم:
بالغين: مصرف خوراكى 25 ميلي‌گرم در روز؛ مي‌توان تا 100-25 ميلي‌گرم 3-2 بار در روز افزايش داد و حداكثر مي‌توان تا 400 ميلي‌گرم در روز و به‌مدت 1 هفته از اين دارو استفاده كرد.
بچه‌ها: مصرف خوراكى 1 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز و در دوزهاى منقسم 3-2 بار در روز و مي‌توان به‌تدريج بر دوز آن افزوده و حداكثر مي‌توان تا 100 ميلي‌گرم 3 بار در روز مصرف كرد.
هيپرترمى بدخيم:
بالغين و بچه‌ها: تزريق وريدى 1 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و مي‌توان تا دوز كلى 10 ميلي‌گرم بر كيلوگرم نيز آن را تكرار كرد. يا مصرف خوراكى 5-4 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز و در 4 دوز منقسم و به‌مدت 3 روز (آخرين دوز 4-3 ساعت قبل از جراحي) ادامه مي‌دهيم تا از پيشرفت هيپرترمى جلوگيرى شود.
موارد منع مصرف: در حساسيت مفرط، در اختلال عملكرد ريوي، بيمارى فعال كبدي، و اختلال عملكرد عضله قلب.

سيستم عصبى مركزي: سرگيجه، ضعف و خستگي، خواب‌آلودگي، سردرد، عدم تعادل، بي‌خوابي، احساس گزگز، ترمور.
چشم، گوش، حلق و بيني: احتقان بيني، تارى ديد، گشادشدن مردمك.
خوني: ائوزينوفيلي.
قلبى عروقي: كاهش فشارخون، درد قفسه صدرى و طپش قلب.
گوارشي: تهوع، يبوست، استفراغ، افزايش AST، و آلکالن فسفاتاز، درد شکمي، خشکى دهان، بي‌اشتهائى و هپاتيت.
دستگاه ادرارى تناسلي: تکرر ادرار، شب‌ادراري، ناتوانى جنسى و وجود کريستال در ادرار.
پوست: راش، خارش، حساسيت نسبت به نور.

در بيمارى زخم معده، بيمارى کليوى و کبدي، در ضربه مغزى و اختلالات صرعى در ديابت قندى و در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، و ضعف (گرچه ضعف از عوارض گذراى آن است ولى بعضى از بيماران در طى مدت درمان از ضعف مفرط شاکى هستند) با احتياط مصرف شود.

الکل و داروهاى مخدر و خواب‌آور باعث تشديد تضعيف CNS مي‌شوند؛ مصرف همزمان وراپاميل باعث تشديد خطر کلاپس قلبى عروقى همراه با دانترولن وريدى مي‌شود؛ مصرف استروژن‌ها در زنان ۳۵ سال به بالا باعث تشديد خطر عوارض کبدى مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ در بيماران صرعى افزايش فعاليت صرعى ديده مي‌شود.
ـ بررسى مصرف و دفع آب، از نظر احتباس ادراري، تکرر ادرار و تأخير در ادرار بيمار بررسى شود.
ـ نوار مغزى در بيماران صرعى گرفته شود چون کنترل صرع در بيمارانى که اين دارو را مي‌گيرند مشکل است.
ـ بررسى عملکرد کبد با تعيين مکرر ميزان ALT, AST, و بررسى عملکرد کليوى و CBC ضرورى است.
توصيه‌ها:
ـ براى رفع علائم گوارشى توأم با غذا مصرف شود.
ـ در صورت خشکى دهان از آدامس، آب‌نبات يا مزمزه‌کردن مکرر اب استفاده شود.
ـ بعد از رقيق کردن ۲۰ ميلي‌گرم از دارو در ۶۰ ميلي‌ليتر آب مقطر (بدون ترکيبات مهارکننده باکتري) تکان داده و سريعاً از طريق لوله Y شکل تزريق شود. (يا دريچه آنژيوکت).
ـ در ظروف دربسته و دماى اتاق نگهدارى کنيد.
ـ در صورت بروز خواب‌آلودگى و سرگيجه بيمار حرکات خود را به کمک همراه انجام دهد.
ارزيابى باليني:
پاسخ به درمان: کاهش درد و اسپاسم.
واکنش‌هاى آلرژيک: راش، تب و ديسترس تنفسى بررسى شود.
ضعف شديد و بي‌حسى انتهاها بررسى شود.
وابستگى رواني: افزايش نياز به دوز دارو، و دفعات بيشتر مصرف آن و افزايش درد.
دپرسيون سيستم عصبى مرکزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، علائم روانى بررسى شود.
علائم هپاتيت: زردي، زرد شدن اسکلرا، درد شکمي، تهوع و تب بررسى شود.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکنيد چرا که توهم، اسپاسم، و تاکي‌کاردى ايجاد مي‌شود و دارو بايد طى مدت ۲ـ۱ هفته قطع شود.
ـ در صورت بروز دل‌درد، زرد شدن اسکلرا و مدفوع خاک رسى و تغييرات رنگ ادرار به پزشک اطلاع دهيد.
ـ توأم با الکل و ساير مهارکننده‌هاى سيستم عصبى مرکزى مصرف نکنيد.
ـ که در صورت عدم بهبود پس از درمان و بعد از ۶ هفته دارو بايد قطع شود.
ـ از تغيير در فعاليت‌هاى روزانه، هنگام مصرف اين دارو خوددارى کنيد.
ـ در صورت بروز سرگيجه و خواب‌آلودگى از انجام کارهاى خطرناک اجتناب کنيد.
ـ از مصرف داروهاى بدون نسخه (OTC)، ترکيبات ضد سرفه و آنتي‌هيستامين‌ها مگر با تجويز پزشک خوددارى شود.
درمان مصرف بيش از حد دارو: در بيمار هوشيار استفراغ ايجاد کنيد، لاواژ کنيد و دياليز انجام دهيد.