مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

افزايش جذب كلسيم روده‌اى موردنياز استخوان، افزايش جذب فسفات در توبول‌هاى كليه.

استئوديستروفى كليوي، هيپوپاراتيروئيدي، پسودوهيپوپاراتيروئيدي، هيپوفسفاتمى فاميليال، تتانى هيپوكلسميك پس از عمل تيروئيد.

هيپوفسفاتمي:
بالغين و بچه‌ها: خوراكى ۲ـ۵/۰ ميلي‌گرم روزانه، دوز نگهدارنده ۵/۱ـ۳/۰ ميلي‌گرم در روز مي‌باشد.
هيپوپاراتيروئيد / سودوهيپوپاراتيروئيدي:
بالغين: خوراكى ۴/۲ـ۸/۰ ميلي‌گرم روزانه به‌مدت يك‌هفته؛ دوز نگهدارنده ۲ـ۲/۰ mg در روز است كه براساس سطح سرمى كلسيم تنظيم مي‌شود.
بچه‌ها: خوراكي۵/۱ ميلي‌گرم در روز به‌مدت يك‌هفته، دوز نگهدارنده، ۱ـ۲/۰ ميلي‌گرم در روز است كه براساس ميزان سرمى كلسيم تنظيم مي‌شود.
استئوديستروفى كليوي:
بالغين: خوراكى ۶/۰ـ۱/۰ mg در روز.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بيمارى كليوي، هيپرفسفاتمي، هيپركلسمي.

چشم، گوش، حلق و بيني: وزوز گوش.
دستگاه عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، سردرد، سرگيجه، تب و بي‌حالي.
گوارشي: تهوع، اسهال، استفراغ، زردي، بي‌اشتهائي، خشكى دهان، يبوست، دل‌پيچه، مزه فلزى در دهان.
عضلانى اسكلتي: درد عضلاني، درد مفاصل، كاهش رشد استخواني.
ادرارى تناسلي: پرادراري، دفع زياد کلسيم از ادرار، افزايش فسفات خون، هماچورى (خون در ادرار).

حاملگى (گروه C)، سنگ کليه، شيردهي، بيمارى قلبى عروقى بااحتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ BUN، کلسيم ادراري، ALT, AST، کلسترول، کلر، کراتينين، اسيد اوريک، PH ادراري، فسفات، ممکن است افزايش کلسيم ايجاد شود. سطح کلسيم بايد ۱۰ـ۹ mg/dL، ويتامين D و ۱۳۰ـ۵۰ IU/dL,D و سطح فسفات بايد ۷۰mg/dL خون باشد.
ـ آلکالن فسفاتاز؛ ممکن است کاهش يابد.
ـ افزايش سطح خونى دارو، چرا که به سرعت ممکن است واکنش‌هاى توکسيک ايجاد شوند.
توصيه‌ها:
ـ دوز فرم خوراکى دارو براساس ميزان خونى آن هر ۴ هفته افزايش داده مي‌شود.
روش تهيه / تجويز:
ـ در محفظه‌هاى محکم، مقاوم به نور و در دماى اتاق نگهدارى شود.
ـ در صورت نياز، مصرف سديم و پتاسيم را محدود کنيد.
ـ در نارسائى مزمن کليوى و در صورت لزوم، مصرف مايعات را محدود کنيد.
ارزيابى باليني:
خشکى دهان، مزه فلزى دردهان، پرادراري، درد استخوان، ضعف عضلاني، سردرد، خستگي، وزوز گوش، تغيير در سطح هوشياري، نبض نامنظم، ديس‌ريتمي، افزايش تعداد تنفس، بي‌اشتهائي، تهوع، استفراغ، اسهال و يبوست که ممکن است نشانگر هيپرکلسمى باشند.
وضعيت کليوي: کاهش دفع ادرارى (اليگوري، آنوري)، ادم انتهاها، افزايش وزن در حد ۵/۲ کيلوگرم، ادم پرى اربيتال (دور چشم).
وضعيت تغذيه‌اي، از مصرف غذاهاى حاوى ويتامين D (شير، بعضى از غذاهاى دريائي)، کلسيم (محصولات لبني، سبزيجات تازه)، فسفات (محصولات لبني) خوددارى شود.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ نشانه‌هاى هيپرکلسمى به مريض گفته شود.
ـ غذاهاى سرشار از کلسيم به مريض گفته شود.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش کاذب: کلسترول