مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با تخليه دوپامين از انتهاى رشته‌هاى عصبى باعث کاهش سنتز نورآدرنالين مي‌شوند.

افزايش فشارخون

بالغين: خوراکى ۵/۰ـ۲۵/۰ mg هر روز به‌مدت ۲ـ۱ هفته سپس ۲۵/۰ـ۱/۰ mg هر روز به‌عنوان دوز نگهدارنده.
کودکان: خوراکى ۰۷/۰ mg/kg يا ۲mg/m۲ با هيدرالازين عضلانى هر ۲۴ـ۱۲ ساعت داده مي‌شود.
موارد منع مصرف:
حساسيت مفرط، افسردگى / خودکشى بيماران، بيمارى فعال زخم پپتيک، کوليت‌اولسروز، حاملگى (در گروه D قرار دارد).

قلبي‌عروقي: براديکاردي، درد قفسه سينه، ديس‌ريتمي، طولاني‌شدن زمان سيلان. ترومبوسيتوپني، پورپورا.
دستگاه عصبى مرکزي: خواب‌آلودگي، خستگي، بي‌حالي، گيجي، افسردگي، اضطراب، سردرد، زياد خواب‌ديدن، کابوس، تشنج، پارکينسون، نشانه‌هاى اکستراپيراميدال (در دوزهاى بالا).
گوارشي: تهوع، استفراغ، دل‌پيچه، زخم پپتيک، خشکى دهان، افزايش اشتهاء، بي‌اشتهائي.
پوستي: راش، پورپورا، آلوپسي، گرگرفتگي، احساس گرمي، خارش، اکيموز.
چشم، گوش، حلق و بيني: اشک‌ريزش، ميوز، تاري‌ديد، افتادگى پلک، خشکى دهان، خونريزى از بيني.
ادراري‌تناسلي: ناتوانى جنسي، ديزوري، شب‌ادراري، احتباس سديم و آب، ادم، بزرگى پستان و گالاکتوره، ژنيکوماستي.
تنفسي: برونکواسپاسم، تنگي‌نفس، سرفه، رال.

در حاملگي، شيردهي، اختلالات تشنجي، بيمارى کليوى بااحتياط مصرف شود.

ديورتيک‌ها و ساير داروهاى آنتي‌هيپرتانسيو باعث تشديد اثر هيپوتانسيو مي‌شوند؛ ديگوکسين باعث تشديد خطر آريتمى مي‌شود؛ مصرف همزمان MAOI باعث بروز کريز فشارخون مي‌شود، داروهاى سداتيو باعث تشديد خطر دپرسيون مي‌شود؛ باعث کاهش اثر لوودوپا مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ در اختلال کليه، تست‌هاى عملکرد کليوى (BUN و کراتينين) را بررسى کنيد.
ـ براى اکيموز، ترومبوسيتوپنى و پورپورا، زمان سيلان را کنترل کنيد.
ـ در بيماران با بيمارى کليه نسبت I&O را بررسى کنيد.
ارزيابى باليني:
وضعيت قلبي: فشارخون و تعداد نبض را براى هيپوتانسيون و براديکاردي، ارزيابى کنيد.
ادم در پاها و ساق پا را به‌طور روزانه، ارزيابى نموده و وزن را روزانه اندازه‌گيرى نمائيد.
براى وضعيت هيدراتاسيون، تورگور پوست و خشکى غشاهاى مخاطى را کنترل کنيد.
نشانه‌هاى نارسائى احتقانى قلب، ادم، تنگي‌نفس، رال‌هاى مرطوب.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ اگر خواب‌آلودگى رخ داد از رانندگى و کارهاى پرخطر اجتناب کنيد.
ـ مصرف دارو را به‌طور ناگهانى قطع نکنيد.
ـ از داروهاى بدون نسخه براى درمان سرفه و سرماخوردگى استفاده نکنيد مگر اينکه زيرنظر مستقيم پزشک باشد.
ـ براديکاردي، گيجي، تيرگى شعور، افسردگي، تب و گلودرد را گزارش کنيد.
ـ ناتوانى جنسى و ژنيکوماستى ممکن است رخ دهد اما برگشت‌پذير هستند.
ـ بيمار بايد به آهستگى از وضعيت نشسته يا ايستاده بلند شود تا از افت فشارخون وضعيتى جلوگيرى شود.
ـ اثر درمانى دارو ممکن است طى ۴ـ۲ هفته ظاهر شود.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: ترشح VMA، ترشح HIAA-5
تداخل: OHCSـ17, KS-۱۷.
درمان مصرف بيش از حد دارو: شستشوى معده، آتروپين وريدى براى براديکاردي، درمان حمايتي.