مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با متصل شدن با جايگاه گيرنده کولينرژيک، انتقال ايمپالس عصبى را مهار مي‌کند، اثر آنتاگونيست استيل‌کولين دارد.

تسهيل لوله‌گذارى داخل تراشه، شل‌کننده عضلانى در طى دست‌کاري‌هاى ارتوپدي.

بالغين: وريدى ۷۵ـ۲۵ mg، در مدت ۳۰ ثانيه و سپس ۵/۲ mg/min در صورت نياز، عضلانى ۵/۲ mg/kg حداکثر تا ۱۵۰mg.
کودکان: وريدى / عضلانى ۲ـ۱ mg/kg حداکثر تا ۱۵۰mg عضلاني.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، هيپرترمى بدخيم، کاهش پسودوکولين استراز پلاسما.

قلبي‌عروقي: براديکاردي، تاکيکاردي، افزايش و کاهش فشارخون، وقفه سينوسي، ديس‌آريتمي.
تنفسي: آپنه طولاني، برونکواسپاسم، سيانوز، مهار فعاليت تنفسي.
چشم، گوش، حلق و بيني: افزايش ترشحات، افزايش فشار داخل چشمي.
عضلانى اسکلتي: ضعف، درد عضلاني، فاسيکولاسيون، شلى طول‌کشيده.
خوني: ميوگلوبينوري.
پوستي: راش، گرگرفتگي، خارش، کهير.

در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيمارى قلبي، سوختگى شديد، شکستگي‌ها، فاسيکولاسيون‌ها ممکن است وسعت ضايعه را زياد کنند، شيردهي، بچه‌هاى زير دوسال، عدم تعادل الکتروليتي، دهيدراتاسيون، بيمارى تنفسي، بيمارى کلاژن، گلوکوم، جراحى چشم، زخم نفوذکننده چشم، سالمندان يا بيماران ديابتى بااحتياط مصرف شود.

کينيدين، کينين، پروپرانولول، پروکائين آميد، آمينوگليکوزيدها، کليستين، سيکلوفسفاميد، فنوتيازين‌ها، MAOI، داروهاى مخدر، ليدوکائين و سولفات منيزيم باعث تشديد بلوک عصبى ـ عضلانى مي‌شوند؛ مصرف همزمان ديگوکسين باعث تشديد خطر آريتمى مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ عدم تعادل الکتروليتى (پتاسيم و منيزيم) را بررسى کنيد چون ممکن است اثر اين دارو را زياد نمايند.
ـ علائم حياتى (فشارخون، تعداد نبض، تعداد تنفس، راه هوائي) را تا زمان به‌هوش آمدن کامل بيمار بررسى کنيد.
ـ تعداد، عمق و الگوى تنفس و قدرت در دست‌گرفتن را کنترل کنيد.
ـ نسبت I&O را بررسى نموده و احتباس ادرار، تکرر، تأخير در جريان ادرار را بررسى کنيد.
توصيه‌ها:
ـ استفاده از داروى تحريک‌کننده عصبى براى تعيين ميزان انسداد عصبى عضلانى بايد توسط متخصص بيهوشى صورت گيرد.
ـ آنتي‌کولين استرازها، باعث برگشت انسداد عصبى عضلانى مي‌شوند.
ـ براى انفوزيون وريدى ۲ـ۱ mg از دارو را در ۱ml از محلول مناسب رقيق کنيد و به ميزان ۱ـ۵/۰ mg/min به بيمار بدهيد. تيتراژ دارو به پاسخ مريض بستگى دارد. مي‌توان دارو به‌صورت مستقيم و در مدت ۱ دقيقه به بيمار داده شود.
ـ دارو را به‌صورت عضلانى و عمقى و ترجيحاً در بالاى عضله دلتوئيد تزريق کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ دارو را در يخچال نگهدارى کنيد. پودر دارو را در دماى اتاق نگهداريد و آن را محکم ببنديد.
ـ مطلع باشيد که به‌خاطر بازگشت دشوار محل بلوک‌شدن عصبى عضلاني، به حالت طبيعي، سفتى بعد از عمل جراحى يک امر طبيعى بوده و به‌زودى از بين مي‌رود.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: فلج فک، پلک، سر، گردن، شل‌شدن بدن.
به‌هوش آمدن: کاهش فلج صورت، ديافراگم، ساق پا، بازو، شل شدن بدن.
واکنش‌هاى آلرژيک: راش، تب، ديسترس تنفسي، خارش مصرف دارو بايستى قطع شود.
درمان مصرف بيش از حد دارو: تجويز ادروفونيم يا نئوستيگمين، آتروپين، کنترل علائم حياتي، ممکن است نياز به تهويه مکانيکى پيدا شود.