مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با برداشتن لاکتات و هيدروژن منجر به قليائي‌شدن مي‌شود. لاکتات به CO2 و آب تبديل مي‌شود.

اسيدوز (متابوليک)، قليائي‌کردن (ادرار).

اسيدوز:
بالغين: وريدى ۶/۱ مولار (۱۶۷meq لاکتات در ليتر) دوز تقريبى از رابطه ذيل به‌دست مي‌آيد:
ml محلول = Wt (پوند) ضربدر ۸/۰ ضربدر (۶۰ ـ پلاسما CO2 غلظت)
قليائي‌کردن ادرار:
بالغين: وريدى ۳۰ml/kg از محلول ۶/۱ مولار در دوزهاى منقسم.

دستگاه عصبى مرکزي: تحريک‌پذيري، سردرد، تيرگى شعور، تحريک، ترمور، پرش عضلاني، تشديد رفلکس‌ها، تتاني، ضعف، تشنج.
قلبى عروقي: نبض نامنظم، وقفه قلبي.
گوارشي: نفخ، آروغ‌زدن، اتساع، ايلئوس فلجي.
متابوليک: آلکالوز.
تنفسي: تنفس کوتاه و سطحي، سيانوز، آپنه.

در نارسائى احتقانى قلب، سيروز، توکسمي، بيمارى کليوي، حاملگى (در گروه C قرار دارد) بااحتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ تعداد، ريتم و عمق تنفس را بررسى کرده و در صورت غيرطبيعى بودن، پزشک را آگاه کنيد.
ـ در طى درمان، الکتروليت‌ها، PH خون، Hco3 و Po2 را بررسى نمائيد.
ـ در طى شروع درمان، PH ادرار و برون‌ده ادرارى را بررسى کنيد.
توصيه‌ها:
در انفوزيون وريدى ۵meq/ml از دارو را به محلول تزريق وريدى يا TPN اضافه کنيد و به مقدار ۵ـ2 meq/k در مدت ۸ـ۴ ساعت انفوزيون نمائيد و محل را از لحاظ نشت خارج عروقى بررسى کنيد.
ارزيابى باليني:
آلکالوز: تحريک‌پذيري، تيرگى شعور، پرش عضلاني، تشديد رفلکس‌ها، تحريک، تنفس، آهسته، سيانوز، نبض نامنظم.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: اوروبيلينوژن ادرار.
مثبت کاذب: پروتئين ادرار، لاکتات خون.