مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

به‌طور رقابتى اثر هيستامين برروى گيرندۀ H2 را مهار مي‌كند، كاهش ترشح معدى با حفظ پپسين در يك سطح پايدار.

درمان كوتاه‌مدت اولسر دئودنوم فعال، درمان نگهدارنده براى زخم دئودنوم سندرم زولينگراليسون، آدنوماهاى آندوكرينى متعدد، زخم‌معده.

زخم دوازدهه:
بالغين: 40mg خوراكى هر روز در زمان خواب به‌مدت 8-4 هفته سپس 20mg هر روز درصورت لزوم (به‌عنوان درمان نگهدارنده)؛ 20mg تزريقى هر 12 ساعت درصورتى كه بيمار نمي‌تواند از نوع خوراكى استفاده كند.
وضعيت‌هاى افزايش ترشح مرضي:
بالغين: 20mg خوراكى هر 6 ساعت، درصورت نياز مي‌توان 160mg هر 6 ساعت مصرف كرد؛ 20mg تزريق هر 12 ساعت درصورتى كه نمي‌تواند از نوع خوراكى استفاده كند.
رفلاكس گاسترو از وفاژيال:
بالغين: 20mg به‌صورت خوراكى قبل از خواب.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط.

خوني: ترومبوسيتوپني.
دستگاه عصبى مركزي: سردرد، سرگيجه، بي‌حسي، صرع، افسردگي، اضطراب، خواب‌آلودگي، بي‌خوابي، تب.
گوارشي: يبوست، تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، كرامپ، آنزيم‌هاى غيرطبيعى كبدي.
تنفسي: اسپاسم برونش.
چشم، گوش، حلق و بيني: تغيير مزه غذا، وزوز گوش، ادم اوربيت.
پوستي: راش.
عصبى عضلاني: ميالژي، آرترالژي.

در حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهي، بچه‌ها، بيمارى شديد کليوي، نارسائى شديد کبدي، پيرى با احتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ سلول‌هاى خونى در زمان درمان، مراقب کاهش پلاکت باشيد در صورت پائين بودن مي‌توان مصرف دارو را قطع نمود و مجدداً بعد از بهبود وضعيت خونى شروع شود.
توصيه‌ها:
ـ آنتي‌اسيد يک ساعت قبل و دو ساعت بعد از دارو مصرف شود.
ـ تزريق وريدى پس از رقيق کردن با آب مقطر صورت گيرد.
ـ تزريق وريدى بعد از رقيق نمودن ۲ml دارو در محلول تزريقى صورت گيرد، به‌طوري‌که حجم کلى به ۱۰ـ۵ ml رسيده و در مدت بيش از ۲ دقيقه تجويز شود.
ـ انفوزيون وريدى بعد از رقيق کردن ۲ml دارو در ۱۰۰ml محلول تزريقى و در مدت ۳۰ـ۱۵ دقيقه صورت گيرد.
ـ نوع خوراکى را در محيط سرد نگهداريد، محلول تزريقى به‌مدت ۴۸ ساعت در دماى اتاق پايدار است.
ارزيابى باليني:
ديسکرازى خونى (ترمبوسيتوپني): کبودي، خستگي، خونريزي، بهبودى ضعيف زخم.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ براى مؤثر بودن دارو بايد در تمام مدت زمان تجويز شده مصرف شود.
ـ خونريزى کبودي، خستگى و بي‌حالى را گزارش کند زيرا ممکن است نشانگر ايجاد ديسکرازى باشد.
ـ در مورد احتمال کاهش ميل جنسى که بعد از قطع دارو به حالت طبيعى برمي‌گردد، توضيح دهيد.
ـ اجتناب از غذاهاى محرک و سرخ‌کردن بيش از حد غذاها.