مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

در سیستم‌های آنزیمی باکتری ایجاد اختلال می‌کند و متابولیسم کربوهیدرات را مهار می‌کند و یک باکتریسید به‌شمار می‌آید.

گاستروانتریت باکتریال یا تک یاخته‌ای، داروی کمکی در درمان وبا.

بالغین: 100mg خوراکی 4-2 بار در روز.
بچه‌های 12-5 سال: mg 50-25 خوراکی 4 بار در روز.
بچه‌های 4-1 سال: 25-17 mg خوراکی 4 بار در روز.
بچه‌های 1ماه تا 1 سال: 17-8 mg خوراکی 4 بار در روز، نباید از mg/kg 8/8 در روز بیشتر شود.
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط، نوزادان کم‌تر از 1 ماه مصرف همزمان MAOI، پنیر و غذاهاى حاوى تيرآمين، الکل و آب جو، مصرف همزمان آمين‌هاى مقلد سمپاتيک.

پوستی: کهیر، آنژیوادم، راش.
دستگاه عصبی مرکزی: سردرد، بی‌حالی، تب.
گوارشی: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی، اسهال، درد شکمی.
آلراژیک: کاهش فشار خون، کهیر، آرترالژی، راش.

در حاملگى (گروه C)، شيردهي، کمبود G-6-PD بااحتياط مصرف شود.

واکنش شبه دى سوليفرام تا ۴ روز بعد از قطع مصرف الکل؛ مصرف همزمان با MAOI، سمپاتوميمتيک‌ها مثل افدرين و فنيل پروپانول آمين، و نارکوتيک‌ها ممکن است سبب کريز فشارخون شود؛ مصرف همزمان TCA ممکن است سبب سايکوز توکسيک شود؛ مصرف همزمان غذاهاى سرشار از تيرآمين منجر به برافروختگي، تاکي‌کاردى و کريز فشارخون مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ C&S قبل از شروع درمان داروئي؛ دارو را مي‌تواند به محض گرفتن کشت شروع نمود.
ـ الکتروليت‌ها: سديم، پتاسيم، کلر.
توصيه‌ها:
ـ با آب کافى مصرف شود.
ـ در ظروف محکم و دور از نور نگهدارى شود.
ـ مقدار کافى (۲۰۰۰ml) مايع در دوره اسهال مصرف شود.
ارزيابى باليني:
الگوى فعاليت روده‌اى قبل و حين درمان.
بثورات پوستي، خارش.
آلرژى قبل از درمان، پاسخ به هر دارو؛ موارد حساسيت را با رنگ قرمز مشخص و به همه کسانى که در ارتباط با تجويز دارو به مريض مي‌باشند اطلاع دهيد.
تهوع و استفراغ: در صورت شديد بودن ممکن است لازم شود دوز دارو کاهش يابد.
قند خون در بيماران ديابتي: دارو ممکن است سبب هيپوگليسمى شود. روش‌هاى گلوکز اکسيداز در آزمون ادرارى ارجحيت دارند مانند Diastix, Testape.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ در بيماران با کمبود G6PD کنترل از نظر هموليز داخل عروقي، هماچوري، هموگلوبينوري.
ـ در حين مصرف داروها و تا ۴ روز پس از اتمام درمان از مصرف الکل و داروهاى سرماخوردگي، ضدسرفه، ضداشتهاء، خوددارى کند.
ـ رنگ ادرار ممکن است قهوه‌اى بشود.
ـ از خوردن غذاهائى که داراى مقدار زيادى تيرامين هستند مثل ترشيجات، پنير کهنه، انجير، موز، شکلات و فرآورده‌هاى مخمرى خوددارى کند.
درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، بازنگه‌داشتن راه‌هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکواستروئيدها وريدي.