مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

با تماس با بافت‌هاى دهانى باعث آزادشدن اكسيژن مي‌گردد و باعث تميزى دهان مي‌شود؛ باعث كاهش التهاب، درد، بوهاى بد دهانى ناشى از باكتري‌ها مي‌گردد.

تحريك لب و حفرۀ دهاني، گلودرد، دندان‌درد، تب‌خال، زخم‌لب يا مخاط دهان، تميز كردن زخم‌ها يا ضايعات دهانى و كمك به بهداشت دهان (در موارد آسيب‌هاى ناشى از به‌كار بردن وسايل دندانپزشكي)، شستشوى گوش به‌منظور شل‌شدن سرومن زياد و سخت‌شده.

بالغين و بچه‌هاى بالاى 3 سال: دارو را به‌طور موضعى و چهاربار در روز يا درصورت نياز در محل ضايعات بكاربريد؛ و اين كار را در مدت 3-1 دقيقه انجام دهيد سپس مايع را بيرون بريزيد. دارو را بيش از 7 روز مصرف نكنيد.
موم گوش:
بالغين: 10-5 قطره، 2 بار در روز براى 4-3 روز در گوش مبتلا چكانده شود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بچه‌هاى زير سه‌سال، بعد از جراحى گوش، پرده گوش پاره شده، التهاب و حساسيت و درد و ترشح گوش، سرگيجه.

چشم، گوش، حلق و بيني: خارش، تحريك حفرۀ دهان.
پوستي: راش، كهير.

در حاملگى (در گروه C قرار دارد) با احتياط مصرف شود.

ملاحظات پرستاري:
توصيه‌ها:
ـ در هنگام استفاده از ژل مقادير كمى از دارو مستقيماً در محل ضايعه ماليده شود و آن را ماساژ دهيد و به مدت ۵ دقيقه از دفع خلط و شستن دهان خوددارى کنيد.
ـ چند قطره از محلول غير رقيق شده را به‌صورت مستقيم در محل ضايعه بريزيد، در سطح زبان با بزاق مخلوط مي‌شود، سه دقيقه در دهان غرغره نموده و سپس بيرون ريخته شود.
روش تهيه / تجويز:
ـ در محفظه‌هاى محکم و مقاوم به نور و در دماى اتاق نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
قرمزي، تورم، درد در دهان يا حفره دهاني.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دارو را بيش از يک هفته استفاده نکنيد؛ در صورت افزايش التهاب، قرمزي، و تورم پزشک را مطلع کنيد و در صورت بروز تب مصرف دارو را قطع نمائيد.
ـ که در ضمن تماس بزاق با دارو ممکن است منظره کف‌آلودى ايجاد شود.
ـ بهتر است که دارو پس از غذا و هنگام خواب مصرف شود.