مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

روی سیستم لیمبیک و کورتکس اثر کرده و بیهوشی ایجاد می‌کند.

ایجاد بیهوشی کوتاه‌مدت در اعمال جراحی یا تشخیص.

القاء بیهوشی:
بالغین و کودکان: تزریق وریدی ۵/۴-1 mg/kg در مدت 1 دقیقه جهت ایجاد 10-5 دقیقه بیهوشی.
بالغین و کودکان: تزریق عضلانی 13-۵/۶ mg/kg جهت ایجاد 15-25 دقیقه بیهوشی.
دوز نگهدارنده: نصف دوز القاء بیهوشی به‌صورت وریدی یا عضلانی.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، CVA، افزايش فشار داخل چشمي، افزايش شديد فشارخون، نارسائى جبران‌نشده قلبي، بچه‌هاى کوچکتر از ۲ سال.

دستگاه عصبی مرکزی: توهم، منگی، هذیان، ترمور، پلی‌نوروپاتی، فاسیکولاسیون، تشنج کاذب.
قلبی عروقی: افزایش فشار خون، کاهش فشار خون، برادیکاردی.
چشم، گوش، حلق و بینی: دوبینی، افزایش بزاق، افزایش جزئی در فشار داخل چشمی.
پوستی: راش، درد در محل تزريق.

در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، اختلالات صرعي، پيري، الکليسم مزمن، اختلالات روانى بااحتياط مصرف شود.

مصرف همزمان هالوتان باعث کاهش برون‌ده قلبي، فشارخون و نبض مي‌شود؛ مصرف توبوکورارين و ساير شل‌کننده‌هاى عضلانى غير دپولاريزان باعث افزايش طول تضعيف تنفسى مي‌شود؛ مصرف هورمون تيروئيد باعث بروز تاکي‌کاردى و افزايش فشارخون مي‌‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ علائم حياتى هر ۱۰ دقيقه در طى تزريق وريدي، هر ۳۰ دقيقه بعد از تزريق عضلاني.
توصيه‌ها:
ـ تزريق وريدى بعد از رقيق ساختن ۱۰۰ mg/ml با مقدار مساوى از محلول سازگار؛ در مدت ۱ دقيقه تزريق کنيد؛ مي‌توان (۱۰ml (۵۰mg/ml را در ۵۰۰ml سالين نرمال يا محلول قندى ۵% رقيق کرده و هر دقيقه ۲ـ۱ mg تزريق کرد.
ـ استفاده از آنتي‌کولينرژيک قبل از جراحى براى کاهش محلول مورد نياز.
ـ تزريق فقط در صورت وجود تجهيزات احياء crash cart انجام شود.
ـ استفاده از مخدر و ديازپام براى کنترل علائم برگشت بيهوشي
روش تهيه / تجويز:
ـ محيط ساکت در زمان برگشت از حالت بيهوشى براى کاهش علائم روانى ايجاد شود.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: حفظ بيهوشي.
توهم، هذيان، انزوا.
واکنش‌هاى اکستراپيراميدال: ديستوني، ناتوانى در نشستن.
افزايش تعداد ضربان قلب يا کاهش فشارخون؛ بلافاصله به پزشک اطلاع دهيد.