مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

ضمن تداخل در سنتر ارگوسترول (از اجزاء مهم دیواره سلولی قارچ) باعث آسیب و افزایش نفوذپذیری غشاء سلولی و نهایتاً مرگ سلول قارچ می‌شود.

کاندیدیازیس سیستمیک، کاندیدیازیس مخاطی مزمن، برفک دهان، دفع کاندیدا در ادرار، کوکسیدیومایکوزیس، هیستوپلاسموزیس، کرومومایکوزیس، پاراکوکسیدیومایکوزیس، درمان کچلی سر، کچلی کشاله ران، تیناورسیکالر.

بالغین و کودکان بیش از 40kg: روزانه 200mg خوراکی، که در صورت لزوم می‌تواند تا 400mg افزایش یابد.
کودکان 40-20 kg: روزانه 100mg خوراکی.
کودکان کمتر از 20kg: روزانه 50mg خوراکی.
کچلی سر، کچلی کشاله ران، تیناورسیکالر:
بالغین و کودکان: به مقدار کافی از کرم 2% به‌صورت موضعی 1-2 با در روز به مدت 4-2 هفته.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، شيردهي، الکليسم مزمن، مننژيت قارچي.

ادراری تناسلی: ژنیکوماستی، ناتوانی جنسی.
پوستی: خارش، تب، لرز، فوتوفوبی، راش، درماتیت، پورپورا، کهیر.
دستگاه عصبی مرکزی: سردرد، سرگیجه، بی‌حالی، اضطراب، بی‌خوابیِ، رویاء، بی‌حسی.
سیستمیک: آنافیلاکسی.
گوارشی: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی، اسهال، کرامپ، درد شکمي، يبوست، نفخ، خونريزى گوارشي، سميت کبدي.

در بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، آکلريدرى (ناشى از دارو) بااحتياط مصرف شود.

آنتي‌اسيدها، H2 بلاکرها و آنتي‌کولينرژيک‌ها باعث کاهش جذب آن مي‌شوند؛ الکل سبب واکنش التهابى پوست مي‌شود؛ ريفامپين باعث کاهش سطح سرمى آن مي‌شود؛ اين دارو باعث تشديد اثر وارفارين مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O.
- آزمايشات کبدى (AST, ALT, بيليروبين) در موارد درمان طولاني‌مدت.
توصيه‌ها:
ـ فقط در صورت وجود فرآورده‌هاى اسيدى تجويز شود؛ ترکيبات قليائى يا آنتي‌اسيدها را تا ۲ ساعت بعد از مصرف دارو به‌کار نبريد؛ مي‌توان از قهوه، چاى و آب‌ميوه‌هاى اسيدى استفاده کرد.
ـ براى کاهش علائم گوارشى همراه غذا مصرف شود.
ـ در صورت وجود آکلريدرى با اسيد هيدروکلريک استفاده شود.
روش تهيه / تجويز:
ـ در دماى اتاق و در ظروف محکم نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
پاسخ درماني: کاهش تب، بي‌حالي، راش، C&S منفى از نظر ارگانيسم عفوني‌کننده.
براى واکنش آلرژيک: راش، حساسيت به نور، کهير، درماتيت.
براى سميت کبدي: تهوع، استفراغ، زردي، مدفوع به رنگ گل‌رس، خستگي.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ براى از بين بردن کامل عفونت ممکن است درمان طولاني‌مدت لازم شود (۱ هفته تا ۶ ماه بسته به عفونت).
ـ فعاليت‌هاى همراه با سانحه در صورت ايجاد سرگيجه.
ـ پرهيز از ضداسيدها، داروهاى OTC، ترکيبات قليائي.
ـ تأکيد کنيد که بيمار رژيم داروئى را به‌طور کامل پذيرفته و رعايت کند.
ـ اطلاع دادن به پزشک در صورت بروز علائم گوارشي، نشانه‌هاى عملکرد نامناسب کبدى (خستگي، تهوع، بي‌اشتهائي، استفراغ، ادرار تيره‌رنگ، مدفوع بي‌رنگ.