مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

كاهش ميزان مواد حاصل از تري‌كلرواتانول، باعث ايجاد دپرسيون خفيف مغز شده و ايجاد خواب مي‌كند.

ايجاد SEDATION و در بي‌خوابي، براى كنترل درد پس از اعمال جراحى همراه مواد مخدر، آرام‌كردن بچه‌ها براى EEG.

آرام‌بخش:
بالغين: خوراكى 250 ميلي‌گرم سه‌بار در روز.
بچه‌ها: خوراكى 8 ميلي‌گرم/ كيلوگرم/ سه‌بار در روز و حداكثر تا 500 ميلي‌گرم سه‌بار در روز مي‌توان استفاده كرد.
بي‌خوابي:
بالغين: خوراكى 500 ميلي‌گرم الى 1 گرم نيم‌ساعت قبل از خوابيدن.
بچه‌ها: خوراكى 50 ميلي‌گرم/ كيلوگرم و در يك دوز و حداكثر تا يك گرم مي‌توان استفاده كرد. قبل از ECG.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط نسبت به اين دارو يا Triclofos، بيمارى شديد كليوي، بيمارى شديد كبدي، بيماري‌هاى دستگاه گوارش (اشكال دهاني) و گاستريت.

خوني:‌ائوزينوفيلي، لكوپني.
سيستم عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، گيجي، تحريك‌پذيري، كابوس، اختلال حركتي، سستى و بي‌حالى متعاقب مصرف دارو. (كه البته نادر است)، احساس سبكى سر، سردرد، پارانوئي.
گوارشي: تهوع، استفراغ، نفخ، اسهال، احساس طعم ناخوشايند، نکروز معده
پوستي: راش، کهير، آنژيوادم، تب، پورپورا، اگزما.
قلبى عروقي: کاهش فشار خون، ديس‌ريتمي‌هاى قلب.
تنفسي: دپرسيون تنفس

در بيمارى شديد قلبي، دپرسيون، افرادى داراى افکار خودکشي، آسم، پورفيرياى متناوب، حاملگى (در گروه C قرار دارد) و در شيردهى بااحتياط مصرف شود.

مصرف همزمان الکل، داروهاى آرام‌بخش و خواب‌آور باعث تشديد تضعيف CNS مي‌شود. مصرف الکل باعث تاکي‌کاردى مي‌شود. باعث تشديد اثر وارفارين مي‌شود. مصرف همزمان فورسمايد وريدى باعث گرگرفتگى و تغييرات فشارخون مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ آزمايشات خوني: هماتوکريت، هموگلوبين گلبول‌هاى قرمز، فولات سرمى (البته در صورت درمان طولاني‌مدت) و PT، در بيماراني‌ که مواد ضدانعقادى مصرف مي‌کنند.
توصيه‌ها:
ـ با جلوگيرى از مصرف سيگار از آتش‌سوزى جلوگيرى کنيد.
ـ به مصرف بعد از اقدامات نگهدارنده براى بي‌خوابي.
ـ به‌ منظور درمان بي‌خوابى نيم ساعت قبل از خوابيدن مصرف شود.
ـ به مصرف با شکم خالى و ليوان پر از آب يا مايعات براى ايجاد جذب بهتر و کاهش تحريک پوستى مخاطى (در ضمن نبايد قرص را جويد) اگر به‌منظور ايجاد SEDATION است و در صورتي‌که علائم گوارشى ايجاد شود مي‌توان بعد از غذا مصرف کرد.
ـ مصرف آن به‌عنوان ضددرد (به تنهائي) ممکن است باعث ايجاد بي‌قرارى و دليريوم شود.
روش تهيه / تجويز:
ـ در صورتي‌که نياز به حرکت باشد بعد از مصرف دارو اين کار توسط يک همراه صورت گيرد.
ـ اقدامات حفاظتي: استفاده از نرده حفاظ، چراغ روشنائى و تلفن در دسترس تاحدودى براى فرد مطمئن‌تر است.
ـ به بررسى اينکه آيا داروئى به‌صورت خوراکى مصرف شده است؟
ـ در ظروف تيره نگهدارى شود و فرم شياف آن را در يخچال نگهداريد.
ارزيابى باليني:
پاسخ به درمان: توانائى خوابيدن در هنگام شب، کاهش ميزان بيدارى زودهنگام سحرگاهي، (اگر دارو به ‌منظور بي‌خوابى مصرف شود اطلاع داده شده است).
وضعيت شعوري: خلق، حس، رفتار، حافظه (طولاني‌مدت و کوتاه‌مدت).
وابستگى جسماني: قطع ناگهانى دارو پس از مصرف درازمدت ممکن است باعث ايجاد بي‌قراري، دليريوم، سرخوشى و تشنج شود.
اختلال عملکرد تنفسي: دپرسيون تنفسي، ويژگي، دفعات و ريتم تنفسي، در صورتي‌که تعداد دفعات تنفس کم‌تر از ده تا در دقيقه است و يا مردمک‌ها گشاد شده است (به‌ندرت) دارو قطع شود.
ديسکرازي‌هاى خوني: تب، گلودرد، کبودي، راش، زردي، خونريزى از بينى (به‌ندرت).
تاريخچه استفاده قبلى از دارو: بيماري‌هاى قلبي، گاستريت.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ از رانندگى يا ساير فعاليت‌هاى که نيازمند هوشيارى هستند اجتناب کنند.
ـ از مصرف الکل يا مهارکننده‌هاى سيستم عصبى مرکزى به‌طور توأم خوددارى شود چرا که منجر به مهار شديد سيستم عصبى مرکزى مي‌شود.
ـ بعد از استعمال طولاني‌مدت دارو را سريعاً قطع نکنيد و بايد به‌تدريج در عرض يک الى دو هفته دارو را قطع کرد.
ـ اقداماتى جهت بهبود وضعيت خواب (مطالعه، ورزش کردن چند ساعت قبل از خوابيدن، دوش گرم، شير گرم، تلويزيون، خود هيپوتيزمي، تنفس عميق).
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
تداخل با: کاته کولامين‌هاى ادرارى و OHCSـ۱۷ در ادرار.
مثبت کاذب: قند در ادرار (تست سولفات مس).
درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، ذغال فعال، اندازه‌گيرى مرتب الکتروليت‌ها، علائم حياتي.