مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

از تكثير پارازيت و از ترجمه DNA به RNA دراثر ايجاد تركيب پايدار با DNA ارگانيسم جلوگيرى مي‌كند.

مالاريا دراثر انواع پلاسموديوم، ويواكس، مالاريه، اوال و فالسي‌پاروم (بعضى از گونه‌هاى آن) آرتريت روماتوئيد و آميبياز.

حمله حاد مالاريا:
در چهار روز متوالى مطابق جدول ذيل مصرف شود.
نوبت
زمان
بالغين
کودکان

۱
روز اول
۶۰۰ ميلي‌گرم
۱۰ ميلي‌گرم / کيلوگرم

۲
۶ ساعت بعد
۳۰۰ ميلي‌گرم
۵ ميلي‌گرم / کيلوگرم

۳
روز دوم
۳۰۰ ميلي‌گرم
۵ ميلي‌گرم / کيلوگرم

۴
روز سوم
۳۰۰ ميلي‌گرم
۵ ميلي‌گرم / کيلوگرم

مهار مالاريا:
بچه‌ها و بالغين: مصرف خوراكى 5 ميلي‌گرم/ كيلوگرم/ در هفته و در همان روز از هفته و حداكثر تا 300 ميلي‌گرم مي‌توان در هفته آن را افزود. درمان بايد 2 هفته قبل از تماس با ارگانيسم و نيز هشت هفته بعد از آن ادامه يابد. درصورتى كه درمان بعد از تماس شروع شود، براى بالغين 600 ميلي‌گرم و براى بچه‌ها 10 ميلي‌گرم/ كيلوگرم در هفته كه بصورت دو دوز منقسم به‌فاصله 6 ساعت داده مي‌شود.
آميبياز خارج روده‌اي:
بالغين: تزريق عضلانى 200-16 ميلي‌گرم روزانه (در شكل HCL) و حداكثر تا 12 روز بعد 1 گرم روزانه (در شكل فسفات) به‌مدت 2 روز و سپس 500 ميلي‌گرم روزانه به‌مدت 3-2 هفته مصرف شود. يا در فرم خوراكى 600 ميلي‌گرم روزانه به‌مدت دو دوز، سپس 300 ميلي‌گرم روزانه و به‌مدت 3-2 هفته مصرف شود.
بچه‌ها: تزريق عضلانى يا مصرف خوراكى 10 ميلي‌گرم/ كيلوگرم در روز (شكل HCL) و به‌مدت 3-2 هفته مصرف شود درضمن حداكثر تا 300 ميلي‌گرم روزانه مي‌توان آن را افزايش داد.
آتريت روماتوئيد:
بالغين: مصرف خوراكى 250 ميلي‌گرم از فرم فسفاته در روز و به ‌همراه شام مصرف شود.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، تغييرات در ميدان ديد شبكيه، پورفيريا، و در بچه‌ها (به‌طور طولاني‌مدت).

قلبى عروقي: كاهش فشارخون، بلوك قلب، آسيستول به همراه غش و تغييرات در ECG ممكن است ايجاد شود.
پوست: خارش، تغييرات رنگى در پوست، بثورات جلدي، بثورات مشابه ليكن‌پلان، اگزما و درماتيت اكسفولياتيو و آلوپسي.
سيستم عصبى مركزي: سردرد، تحريك‌پذيري، خستگى و ضعف، تشنج، خواب‌هاى وحشتناک، گيجى و سرگيجه، سايکوز، و کاهش رفلکس‌ها.
چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، تغييرات در قرنيه، تغييرات شبکيه، مشکل در دقت بينائي، وزوز گوش، سرگيجه، کري، فتوفوپي، ادم قرنيه.
گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، اسهال، کرامپ، کاهش وزن و التهاب دهان.
خوني: ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، آنمي‌هموليتيک، لکوپني.

در حاملگى (در گروه C است) در بچه‌ها و در ديسکرازي‌هاى خوني، بيماري‌هاى شديد دستگاه گوارش، در بيماري‌هاى عصبى و الکليسم و در بيمارى کبدي، در کمبود G6PD، در پسورياز و اگزما بايد جوانب احتياط را رعايت کرد.

مصرف همزمان آنتي‌اسيدها باعث کاهش جذب گوارش آن مي‌شود؛

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ تست‌هاى مربوط به بينائى را در صورتي‌که درمانى طولاني‌مدت انجام مي‌شود و يا دوز دارو روزانه بيشتر از ۱۵۰ ميلي‌گرم است، بايد انجام داد. رتينوپاتى معمولاً برگشت‌ناپذير، بدون علامت يا داراى علائم شب‌کوري، لکه کوربينائي، تغيير ميدان بينائى است.
ـ بررسي‌هاى کبدى هر هفته به‌صورت بررسى ALT, AST، بيليروبين.
ـ آزمايشات خوني: برروى CBC، چرا که ممکن است ديسکرازي‌هاى خونى رخ دهد.
ـ بررسى از نظر کاهش رفلکس‌ها مثل زانو و مچ پا.
ـ انجام ECG طى مدت درمان، بررسى وجود معکوس شدن موج T و پهن شدن کمپلکس QRS.
توصيه‌ها:
ـ قبل يا بعد از غذا در همان موقع از روز مصرف شود تا سطح پلاسمائى دارو حفظ شود بهتر است با چند ساعت فاصله از مصرف آنتي‌اسيدها خورده شود.
ـ تزريق عضلانى را بعد از اطمينان از اينکه داخل رگ نيست (به‌وسيله آسپيره کردن) و دارو وارد جريان خون سيستميک نمي‌شود انجام دهيد چرا که ممکن است سبب کاهش فشارخون و ايست قلبى شود در ضمن جاى تزريقات را عوض کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در ظروف دربسته و غيرقابل نفوذ به نور و در دماى اتاق نگهدارى کنيد فرم تزريقى دارو بايد در محيط خنک نگهدارى شود.
ارزيابى باليني:
واکنش‌هاى آلرژيک: خارش، راش، کهير.
ديسکرازي‌هاى خوني: احساس ناخوشي، تب و کبودى و خونريزى (به‌ندرت) ممکن است رخ دهد.
از نظر مسموميت‌ گوش (يا علائم وزوز گوش سرگيجه و تغييرات ميزان شنوائي) بررسى صورت گيرد و تست شنوائى سنجى بايد قبل و بعد از درمان انجام شود.
براى بررسى احتمال وجود مسموميت به تار شدن بينائي، اشکال در تمرکز بينائي، سردرد، سرگيجه، و رفلکس‌هاى زانو و مچ پا توجه کنيد و در صورت مشاهده علائم مسموميت بلافاصله دارو بايد قطع شود.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ براى کاهش فوتوفوبى از عينک آفتابى در نور آفتاب استفاده کنند.
ـ که ممکن است ادرار کدر يا قهوه‌اى رنگ شود.
ـ مشکلات شنوائى و بينائي، تب و ضعف و خستگي، کبودى و خونريزى را اطلاع دهند چرا که ممکن است نشانگر ديسکرازي‌هاى خونى باشد.
درمان مصرف بيش از حد دارو:
در فرد ايجاد استفراغ کرده، لاواژ معده انجام دهيد و به فرد باربيتورات‌ بدهيد (از نوع کوتاه اثر)، به‌علاوه وازوپرسين نيز ممکن است به‌کار آيد، انجام تراکئوستومى نيز بعضاً ضرورت مي‌يابد.