مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

افزايش جذب روده‌اى كلسيم، افزايش كلسيم استخواني، افزايش بازجذب فسفات‌ها در بخش توبولى كليه.

دستگاه عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، سردرد، سرگيجه، تب و كسالت.
گوارشي: تهوع، اسهال، استفراغ، زردي، بي‌اشتهائي، خشكى دهان، يبوست، كرامپ.
عصبى عضلاني: آرترالژي، كاهش رشد استخواني.
ادرارى تناسلي: پلي‌اوري، هيپركلسمي، هيپوفسفاتمي، هماچوري.

دستگاه عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، سردرد، سرگيجه، تب و كسالت.
گوارشي: تهوع، اسهال، استفراغ، زردي، بي‌اشتهائي، خشكى دهان، يبوست، كرامپ.
عصبى عضلاني: آرترالژي، كاهش رشد استخواني.
ادرارى تناسلي: پلي‌اوري، هيپركلسمي، هيپوفسفاتمي، هماچوري.

در حاملگى (گروه C)، سنگ کليه، شيردهى و در بيمارى قلبى عروقى و دريافت‌کنندگان ديگوکسين با احتياط مصرف شود.

مصرف همزمان ديورتيک‌هاى تيازيدى باعث تشديد هيپرکلسمى مي‌شود؛ باعث کاهش اثرات مسدودکننده‌هاى کانال کلسيم مثل وراپاميل مي‌شود؛ هيپرکلسمى ناشى از دارو باعث تشديد آريتمى ناشى از مصرف همزمان همزمان ديگوکسين مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ BUN، کلسيم ادراري، ALT, AST، کلسترول، کراتينين، اسيد اوريک، کلر، منيزيم، الکتروليت‌ها، pH ادراري، فسفات؛ ضمناً مصرف دارو ممکن است باعث افزايش کلسيم شود، مقدار کلسيم را در حد ۱۰ـ۹ mg/dL، ويتامين D را در حد ۱۳۵ـ۵۰ IU/dL و فسفات را در حد ۷۰mg/dL حفظ کنيد.
ـ آلکان فسفاتاز ممکن است کاهش يابد.
ـ افزايش ميزان دارو، در اين حالت واکنش‌هاى توکسيک به‌سرعت ايجاد مي‌شوند.
توصيه‌ها:
ـ دور از نور، گرما و رطوبت نگهدارى شود.
ـ در صورت نياز مصرف سديم و پتاسيم را محدود کنيد.
ـ در هيپرپاراتيروئيدى دوز دارو هنگام صبح تجويز مي‌شود. دوز خوراکى را مي‌توان با غذا يا معده خالى مصرف کرد.
ارزيابى باليني:
خشکى دهان، مزه فلزي، پلي‌اوري، درد استخوان، ضعف عضلاني، سردرد، خستگي، تغيير در سطح هوشياري، ديس‌ريتمي، افزايش تعداد تنفس، بي‌اشتهائي، تهوع، استفراغ، يبوست، اين علائم ممکن است نشانگر افزايش سطح کلسيم خون باشند.
سطح فسفات سرم: در بيماران دياليزى استفاده از ژل هيدروکسيد آلومينيم که به فسفات روده‌اى متصل مي‌شود باعث کاهش سطح فسفات مي‌شود.
وضعيت کليوي: کاهش دفع ادرارى (اليگوري، آنوري)، ادم انتهاها، افزايش وزن، ادم پري‌اربيتال.
وضعيت غذائي: در صورت نياز مصرف غذاهاى حاوى ويتامين D (شير و بعضى از غذاهائى دريائي)، کلسيم (محصولات لبني، سبزيجات)، و يا کلسيم مکمل را توصيه کنيد.
هيپرکلسمي: سطح کلسيم و فسفر را هر ۲۴ ساعت کنترل کنيد. در صورت هيپرکلسمى مصرف دارو و کلسيم مکمل را قطع کنيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ علائم هيپرکلسمى را به مريض آموزش دهيد.
ـ معرفى غذاهاى غنى از کلسيم.
ـ از مصرف مواد حاوى سديم: گوشت‌هاى نمک سود‌شده، محصولات لبني، زيتون، چغندر، سرکه، سوپ، خوددارى شود.
ـ از مصرف مواد حاوى پتاسيم: پرتغال، موز، خشک‌شده ميوه‌ها، عدس، برگ سبز سبزيجات، شير، خربزه، باقلا، در موارد نارسائى مزمن کليوى خوددارى شود.
ـ از مصرف داروهاى OTC حاوى کلسيم، پتاسيم، يا سديم در موارد نارسائى مزمن کليوى خوددارى کنيد.
ـ از مصرف تمام فرآورده‌هاى حاوى ويتامين D امتناع کنيد.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش کاذب: کلسترول.