مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

از ايجاد امواج قله‌اى در صرع كوچك يا پتي‌مال جلوگيرى مي‌كند و شدت، دفعات و طول مدت انتشار تخليه الكتريكى در صرع‌هاى كوچك حركتى را مي‌كاهد.

در صرع كوچك و غيرتيپيك، در صرع آكينتيك يا بدون حركت و در صرع‌هاى ميوكلونيك، سندرم Restless Legs،Lennox-Gastout، موارد تثبيت‌نشده مثل حمله پارشيال كمپلكس و صرع تونيك كلونيك.

بالغين: حداكثر مي‌توان تا 1/5 ميلي‌گرم در روز و در سه دوز منقسم به‌طور خوراكى مصرف‌كرد و مي‌توان هر 3 روز دوز آن را نيم الى يك ميلي‌گرم افزايش داد تا پاسخ مناسب درمانى گرفته شود و حداكثر مي‌توان تا 20 ميلي‌گرم در روز از دارو استفاده كرد.
بچه‌هاى كم‌تر از ده سال يا با وزن كم‌تر از 30 كيلوگرم: مصرف خوراكى 0/03-0/01 ميلي‌گرم / كيلوگرم در روز و در دوزهاى منقسم به‌فاصله هر هشت ساعت حداكثر مي‌توان تا 0/05 ميلي‌گرم / كيلوگرم در روز مصرف كرد. و مي‌توان در هر 3 روز مقدار 0/25-0/5 ميلي‌گرم دوز دارو را افزود تا پاسخ مناسب درمانى ايجاد شود. و حداكثر مي‌توان تا 0/2-0/1 ميلي‌گرم/ كيلوگرم در روز استفاده كرد.
موارد منع مصرف: در حساسيت مفرط نسبت به بنزوديازپين‌ها و حمله حاد گلوكوم با زاويه تنگ.

خوني:‌ ترومبوسيتوپني، لكوسيتوز، ائوزينوفيلي.
سيستم عصبى مركزي: خواب‌آلودگي، سرگيجه، اغماء، تغييرات رفتاري، ترمور، بي‌خوابي، سردرد، تمايل به خودكشي، مبهم‌شدن تكلم.
گوارشي: تهوع، يبوست، پرخوري، بي‌اشتهائي، خشكى دهان، اسهال، گاستريت، زخم لثه‌ها.
پوست: راش، آلوپسي، هيرسوتيسم.
چشم، گوش، حلق و بيني: افزايش بزاق، نيستاگموس، دوبيني، حرکات غيرطبيعى چشم.
تنفسي: دپرسيون تنفسي، تنگي‌نفس، پرخوني.
قلبى عروقي: طپش قلب، برادي‌کاردي.
ادرارى تناسلي: سوزش ادرار، شب‌ادراري، احتباس ادرار.

در گلوکوم با زاويه باز، بيماري‌هاى مزمن ريوي، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيماري‌هاى کليوى و کبدى سابقه اعتياد، کودکان و در سنين بالا با احتياط مصرف شود.

مصرف همزمان با داروهاى خواب‌آور و آرامبخش و ضد تشنج باعث تشديد تضعيف تنفسى مي‌شود؛ باعث افزايش سطح فنى توئين مي‌شود.

ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ تست‌هاى کليوي: تست کامل ادرار، BUN، کراتينين.
ـ تست‌هاى کليوى خوني: RBC، هماتوکريت، هموگلوبين، شمارش رتيکولوست‌ها، به‌مدت ۴ هفته، هر هفته تکرار شود و سپس هرماه انجام گردد.
ـ تست‌هاى کدى AST, ALT، بيلي‌روبين، کراتينين.
ـ سطح پلاسمائى دارو در مراحل اوليه درمان.
توصيه‌ها:
ـ با غذا يا شير مصرف شود تا علائم گوارشى کاسته شود.
روش تهيه / تجويز:
ـ در دماى اتاق نگهدارى شود.
ـ در صورت خشک‌شدن دهان از آب نبات، مزمزه کردن مکرر آب يا آدامس استفاده شود.
ـ در مراحل اوليه درمان، فعاليت‌هاى بيمار به کمک يک همراه صورت گيرد، چرا که ممکن است بيمار سرگيجه داشته باشد.
ارزيابى باليني:
پاسخ به درمان: کاهش ميزان صرع با توجه به نسبت آن در جدولى که در اختيار بيمار است.
وضعيت رواني: خلق، حواس، رفتار، افزايش خواب‌آلودگي، تغييرات رفتاري، در صورت بروز تغيير در وضعيت روانى مريض به پزشک اطلاع دهيد.
مشکلات چشمي: قبل، حين و بعد از درمان با اين دارو معاينات چشمى ضرورى است (شامل slitlamp، فوندوسکوپى و تونومترى است).
واکنش آلرژيک: راش‌هاى قرمز برجسته، که در صورت بروز اين علائم، مصرف دارو را متوقف کنيد.
ديسکرازي‌هاى خوني: تب، گلودرد، راش، زردي.
مسموميت: دپرسيون مغز استخوان، تهوع، استفراغ، اتاکسي، دوبيني، بي‌خوابي، اغتشاش شعور، تعريق، کرامپ عضلاني: کاهش رفلکس‌ها، اغماء، کلاپس قلبى عروقي.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ که کارت شناسائى طبى خود را به‌همراه داشته باشند تا از نظر پزشکي، داروهائى که مصرف شده به‌صورت مچ‌بند ثبت شده باشد و شرايط بيمار، نام پزشک وى و تلفن او را داشته باشد.
ـ از رانندگى و هم‌چنين ساير فعاليت‌هائى که نياز به هوشيارى دارد امتناع شود.
ـ از مصرف الکل يا ساير مهارکننده‌هاى سيستم عصبى مرکزى خوددارى کنند چرا که ممکن است خواب‌آلودگى آنها تشديد گردد.
ـ بعد از استفاده طولاني‌مدت، به‌طور ناگهانى دارو قطع نشود و طى مدت چندين هفته دوز دارو را به تدريج کم کنند زيرا باعث ايجاد وابستگى جسمى و روانى در بيمار مي‌شود.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: AST، آلکالن، فسفاتاز.
درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، ذغال فعال، کنترل ميزان الکتروليت‌ها و علائم حياتى و تجويز منقبض‌کننده‌هاى عروقي.