مدیکال نت - دانشنامه داروهای پزشکی

باعث تحریک آزادسازی انسولین از سلول‌های بتای پانکراس، کاهش گلیکوژنولیز و گلوکونئوژنوز کبدی، و افزایش حساسیت به انسولین در گیرنده‌های محیطی می‌شود.

دیابت ملیتوس تیپ II (غيروابسته به انسولين)

بالغین: روزانه mg 5-2/5 خوراکی نیم ساعت قبل از صبحانه. در صورت نیاز دوز دارو هر 2-1 هفته یکبار قابل افزایش است، مقادر بیش از 15 mg/day بايد در دو روز منقسم قبل از صبحانه یا شام مصرف شود (حداکثر دوز مصرفی 40ml/day است).
موارد منع مصرف:
کتواسيدوز، حاملگى (گروه C)، شيردهى و کودکان.

خونی: آنمی همولیتیک، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز، آنمی‌پلاستیک.
پوستی: قرمزی، بثورات ماکولوپاپولو، خارش، کهیر، پورفیری از نوع کوتانئوس تاردا، واکنش حساسیت به نور.
گوارشی: تهوع، اسهال، یبوست، درداپی‌گاستر، یرقان کلستاتیک.
دیگر موارد: خواب‌آلودگي، سردرد، پورفيرى کبدي، واکنش شبه دي‌سولفيرام (نادر).

نارسائى کبدى و کليوي، بيماران سالمند، نارسائى آدرنال، سوءتغذيه.

ساليسيلات‌ها، سولفوناميدها، MAOI، کلوفيبرات، فنيل بوتازون و سايمتيدين (با افزايش سطح دارو) باعث تشديد هيپوگليسمى مي‌شوند.

ملاحظات پرستاري:
توصيه‌ها:
ـ براى حصول اثربخشى بهتر است دارو را نيم‌ساعت قبل از وعده غذائى مربوطه مصرف کنيد.
ـ در صورت نياز به مصرف طى حاملگي، به‌خاطر پيشگيرى از هيپوگليسمى شديد در نوزاد مي‌بايست دارو را حداقل يک‌ماه قبل از ختم حاملگى قطع کنيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ در صورتي‌که بيمار قصد باردارشدن دارد بهتر است موقتاً تحت درمان با انسولين قرار گيرد.
ـ به بيمار توضيح دهيد که هيپوگليسمى ممکن است درنتيجه يکى از حالات ذيل باشد:
۱. پس از ورزش شديد و طولانى ۲. پس از مصرف الکل ۳. کاهش مقدار غذاى روزانه يا حذف يک وعده غذائي.
ـ به بيمار توصيه کنيد تا در صورت مشاهده علائم يرقان کلستاتيک (زردى سفيدى چشم، خارش، تيرگى ادرار) فوراً پزشک را در جريان قرار دهيد.