دانشنامه بیماری ها

  

ترومبوز وريد عمقي‌

نام لاتین: thrombosis deep vein

تاریخ ایجاد: 1394/09/04 آخرین ویرایش: 1394/09/04 بازدید: 1025

icon اطلاعات کلی درباره بیماری

ترومبوز وريد عمقي‌ عبارت‌ است‌ از بيماري‌ كه‌ طي‌ آن‌ يك‌ لخته‌ خون‌ كه‌ در يك‌ وريد تشكيل‌ مي‌شود و ممكن‌ است‌ باعث‌ انسداد نسبي‌ يا كامل‌ جريان‌ خون‌ شود يا رها شده‌ و به‌ ريه‌ برود. اين‌ حالت‌ متفاوت‌ از لخته‌هاي‌ موجود در وريدهاي‌ سطحي‌ است‌ كه‌ در آن‌ به‌ ندرت‌ لخته‌ها رها مي‌شوند. معمولاً ساق‌ يا پايين‌ شكم‌ را درگير مي‌كند ولي‌ گاهي‌ ساير وريدهاي‌ بدن‌ را مبتلا مي‌كند. در افراد بالاي‌ 60 سال‌ شايع‌تر است‌.

icon علائم شایع - علل بیماری

گاهي‌ بدون‌ علامت‌
تورم‌ و درد در ناحيه‌اي‌ كه‌ توسط‌ وريد تخليه‌ مي‌شود (معمولاً مچ‌ پا، ساق‌ يا ران‌). تورم‌ در اندام‌ تحتاني‌ هر چيزي‌ در زير لخته‌ را شامل‌ مي‌شود و به‌ انگشتان‌ پا گسترش‌ مي‌يابد.
حساسيت‌ به‌ لمس‌ و قرمزي‌ نواحي‌ آسيب‌ديده‌
ناراحتي‌ يا درد در راه‌ رفتن‌. ناراحتي‌ با استراحت‌ بهبود نمي‌يابد.
درد هنگام‌ بلندكردن‌ اندام‌ تحتاني‌ و خم‌ كردن‌ پا (گاهي‌ اوقات‌)
تب‌ (گاهي‌ اوقات‌)
افزايش‌ ضربان‌ قلب‌ (گاهي‌ اوقات‌)
تجمع‌ خون‌ در وريد كه‌ مكانيسم‌هاي‌ لخته‌كننده‌ خون‌ را بر مي‌انگيزد. تجمع‌ ممكن‌ است‌ پس‌ از استراحت‌ طولاني‌ در بستر به‌ دنبال‌ جراحي‌ يا در اثر بيماري‌ ناتوان‌كننده‌ مثل‌ حمله‌ قلبي‌، سكته‌ مغزي‌ يا شكستگي‌ استخوان‌ رخ‌ دهد.

icon پیشگیری

در طول‌ بيماري‌ها از استراحت‌ طولاني‌ در بستر خودداري‌ كنيد. پس‌ از هرگونه‌ اقدام‌ جراحي‌ يا در طي‌ هرگونه‌ بيماري‌ زمين‌گيركننده‌ هرچه‌ زودتر حركت‌دادن‌ اندام‌هاي‌ تحتاني‌ را شروع‌ كنيد.
در مسافرت‌هاي‌ طولاني‌ يا اتومبيل‌ يا هواپيما، حداقل‌ هر 2-1 ساعت‌، پاهاي‌ خود را حركت‌ دهيد.
به‌ ويژه‌ در صورت‌ مصرف‌ استروژن‌، سيگار را ترك‌ كنيد.

icon عواقب و عوارض احتمالی

اگر بتوان‌ از آمبولي‌ ريوي‌ اجتناب‌ كرد، معمولاً با درمان‌ ضد انعقاد قابل‌علاج‌ مي‌گردد.
آمبولي‌ ريه‌ كه‌ طي‌ آن‌ لخته‌ رها مي‌شود و به‌ ريه‌ مي‌رود. جريان‌ خون‌ ريه‌ مسدود شده‌، باعث‌ مرگ‌ بافت‌ ريه‌ آسيب‌ ديده‌ مي‌گردد. تعداد قابل‌ ملاحظه‌اي‌ از بيماران‌ دچار آمبولي‌ ريه‌، به‌ خاطر بيماري‌ مي‌ميرند.

icon اصول کلی درمان

آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ ونوگرافي‌ (راديوگرافي‌ وريدها)، سونوگرافي‌ و پلتيسموگرافي‌ (ميزان‌ خوني‌ را كه‌ از اندام‌ عبور مي‌كند، اندازه‌ مي‌گيرد) باشند.
اگر لخته‌ها كوچك‌، محدود به‌ ساق‌ بوده‌ و بيمار توانايي‌ حركت‌ داشته‌ باشد، درماني‌ لازم‌ نيست‌. لخته‌ها غالباً خود به‌ خود رها مي‌شوند.
براي‌ اكثر بيماران‌ بستري‌ شدن‌ به‌ خاطر تزريق‌ ضد انعقادها و مشاهده‌ عوارض‌ لازم‌ است‌.
در بيماران‌ خاص‌، اقدام‌ جراحي‌ براي‌ كار گذاشتن‌ يك‌ دستگاه‌ غربال‌ («چتر») در وريد اجوف‌ تحتاني‌ (وريد اصلي‌ كه‌ به‌ ريه‌ها وارد مي‌شود) براي‌ به‌ دام‌ انداختن‌ لخته‌ها قبل‌ از رسيدن‌ به‌ ريه‌ها

icon داروها

ضد انعقاد داخل‌ وريدي‌ براي‌ پيشگيري‌ از گسترش‌ لخته‌ها
ممكن‌ است‌ داروهاي‌ حل‌كننده‌ لخته‌ تجويز شوند كه‌ به‌طور فعال‌، لخته‌ها را حل‌ مي‌كنند.
براي‌ به‌ حداقل‌ رساندن‌ خطر آمبولي‌ ريه‌، آزمون‌هاي‌ خوني‌ براي‌ پايش‌ غلظت‌ ضد انعقاد، اجباري‌ است‌. ضد انعقادهاي‌ خوراكي‌ ممكن‌ است‌ به‌ مدت‌ 6 ماه‌ يا بيشتر لازم‌ باشند.

icon رژیم غذایی

رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد. در اين‌ شرايط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييد

icon در این شرایط به پزشک مراجعه کنید

اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ ترومبوز وريد عمقي‌ را داشته‌ باشيد.
اگر موارد زير در طول‌ درمان‌ رخ‌ دهند: ـ خونريزي‌ غيرمنتظره‌ از هر مكان‌ ـ درد قفسه‌ سينه‌ ـ سرفه‌ خوني‌ ـ تنگي‌ نفس‌ ـ تداوم‌ يا افزايش‌ تورم‌ و درد علي‌رغم‌ درمان‌
اگر دچار علايم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ توليد كنند.